Zomer column Dol op voetbal: 'Totaal toverland toetjes voetbal'

Voetbal zat al heel vroeg in de genen, beter nog in de linker tenen. Met klasgenootjes rond het hoofdveld hangen en ongestoord en onvervaard trappen tegen een balletje.

Bij een doelpunt de vrolijkheid van de winnaar van de Staatsloterij en je daarna melden bij je oudere broer of ouders in de hoop op iets lekkers. Niemand kon je tegenhouden. Geen televisie of zelfs regen en sneeuw. Trainen met je maatjes, het was als totaal Toverland toetjes bal. Lol, lust en leven, iets meer dan vijftig jaar later zie ik de beelden glimlachend voor me.

Het was echt een feest, niet alleen techniek en nieuwe kunstjes leren. Het ging vooral om het samen ravotten, samen rennen, vliegen en weer opstaan en schouder aan schouder het veld giechelend verlaten. In die 50 jaar is mijn lievelingssport aardig verpest. Met name de absurde transfersommen en salarissen bij het profvoetbal gaven het blazoen een flinke knauw. Ver weg van het hobbelende veldje, het pleintje waarbij een bal rolde die in staat van ontrafeling was. Waar een doeltje aan elkaar hing door strooitouwen of slechts bestond uit 2 jassen op de grond. Rechtstreeks van school, de tijd volledig vergeten, met boze ouders en koud geworden tomatensoep als gevolg. Wat was de autoloze zondag in de jaren'70 een topdag. Voetbal, vriendschap en verbroedering als nooit tevoren. Voetbal in de meest kale en sympathieke vorm.

Nu in de herfst van dit alles zweven, zwerven er zoveel magisch geworden namen door mijn hoofd. En nee, daarmee bedoel ik niet de namen van mijn helden voor de buis als Ralf, Willy, Willem, Johan of Johan. Nee, het zijn de namen van mensen die ik zo soms tegenkom, waarna er spontane verhalen opborrelen. Voetbal met hen was vooral ook een sociaal, vriendschappelijk en spannend avontuur.

Vergeet niet dat veel voetballers in hun dagelijkse leven onzeker zijn, zich moeilijk in een groep kunnen manifesteren en de kunst van het nemen maar vooral geven nog niet onder de knie hebben. Vergeet niet dat achter de bal soms verhalen schuilen van ontwrichte gezinnen, die op het veld zorgeloos iets van rood op hun wangen herwinnen. Voetballers die diep gebogen het speelveld betreden en er bijna dansend van af komen. Dat geeft misschien wel de essentie weer, hier heeft jong, oud, gebroken, afgestoten en stout een plek, kan er op zijn manier pieken.

Totaal toverland toetjes voetbal wint dan niet alleen in score, vooral in herboren.

Van de schrijver van de muziek en voetbalroman De erfenis van Karlijn en verhalenbundel Dromen stromen.