Sander Bosch (36) is bezig aan zijn tweede seizoen bij vijfdeklasser DVS. Met zo’n dertig jeugdteams een van de grotere clubs in de regio. Toch spelen de Aalstenaren op het allerlaagste amateurniveau. Iets dat Bosch eigenlijk onbegrijpelijk vindt. “Het is al jaren switchen tussen de vijfde en de vierde klasse, maar met zo veel jeugd en diverse talentvolle spelers, zouden we een stabiele derdeklasser moeten kunnen worden.”
Een gedurfde uitspraak wellicht, maar Bosch weet waarover hij praat. “Ik ben een jongen van de club en ken deze vereniging inmiddels door en door. Toen ik kwam, was het voor de jeugd nauwelijks mogelijk om door te stoten naar het eerste elftal. Veel jongens kwamen van buitenaf, maar waren vaak niet meer dan passanten. Ik heb hier getekend, met de voorwaarde dat er een betere doorstroming van jeugdspelers zou komen. Ergens ook wel noodzakelijk, want we hadden negentien man voor twee elftallen…”
Met man en macht werd gewerkt om een volwaardige selectie op de been te brengen. Kwalitatief én kwantitatief. “Toen we begonnen met trainen, hadden we 47 kandidaten voor het eerste, tweede én derde elftal. De groep bestond uit spelers die waren gebleven, talentvolle jongens uit de jeugd en gasten die eerder al bij DVS hadden gespeeld en nu weer graag wilden terugkomen. Een mooie mix, waarbij ik wel merkte dat de jeugdspelers moeite hadden om aan te klampen. Alleen onze O17-1 speelt hoofdklasse; de rest lager. Dit moet echt snel veranderen. Om de overgang naar de selectie gemakkelijker te laten verlopen.”
Regels
Zoals gezegd, is Bosch een echter DVS’er. Op zijn zestiende maakte hij zijn debuut in het eerste, maar door een zware blessure, moest hij (veel) te vroeg stoppen. Het trainersvak leek hem wel wat en enkele cursussen volgden. Bosch was bij DVS jeugdtrainer, technisch coördinator en lid van het jeugdbestuur. “Daarna heb ik nog gewerkt bij Geldrop en UNA, was hoofd opleiding bij DVS en 2,5 jaar hoofdtrainer bij Riethoven. Daar moest ik op een gegeven moment weg, waarna ik leider van DVS 4 ben geworden. Gezellig met vrienden. Op een gegeven moment informeerde het bestuur…”
Bosch zocht in zijn contacten naar jongens die graag voor DVS wilden spelen. Oude bekenden, maar ook nieuwelingen. Samen met de overgekomen jeugd en de spelers die waren gebleven, formeerde Bosch met zijn technische staf drie elftallen. “We hebben er bewust voor gekozen om het derde toe te voegen aan de selectie. De jongens die het jaar daarvoor nog in A1 en A2 speelden werden voor het grootste gedeelte het derde. Met uitzondering van diegenen die al goed genoeg waren voor het eerste of tweede team. Let wel: het is één selectie en de regels die we hebben opgesteld, gelden voor iedereen.”
Sfeer
De technische staf bestaat momenteer uit Sander Bosch (hoofdtrainer), Pieter Saris (tweede elftal), Max Gubbens (derde elftal en assistent-trainer eerste) en keeperstrainer Marc van Gerwen. Voorzitter Marcel Spijkers: “We proberen spelers bij DVS te houden. Ook na hun actieve carrière. Dit doen we door goede faciliteiten te bieden, maar ook door te zorgen voor een goede sfeer. Spelers krijgen hier geen cent, dus als we de selectie op peil willen houden, moeten we ze op een andere manier stimuleren. Vanuit de huidige JO19 kunnen er achttien spelers overkomen naar de selectie. Wil je deze jongens daadwerkelijk hier houden, dan moet je ze wel wat bieden.”
Bosch valt hem bij: “Ze worden verdeeld over de drie eerste elftallen. Omdat we gesplitst trainen, gaat het niveau omhoog en is het voor de trainers veel gemakkelijker om te beoordelen of een speler klaar is voor een volgende stap.” Spijkers: “We waren als bestuur in het begin best wat sceptisch, maar het is goed gegaan en iedereen is bijzonder positief. En misschien kunnen we zelfs een prijsje behalen. Dit is geen doel op zich, maar de derde plek biedt zeker mogelijkheden. Voor een kampioenschap of anders wellicht promotie…”
Er is door het bestuur geen enkele eis gesteld aan Bosch en de trainer hoort de woorden van Spijkers dan ook glimlachend aan: “Als we de kans krijgen, gaan we er uiteraard voor. Vijf punten achterstand op koploper Pusphaira is niet onoverkoombaar. Al moeten we dan wel beter omgaan met onze kansen. We creëren genoeg, maar scoren te weinig. Dat moet écht verbeteren. Dan zijn voor elke tegenstander een moeilijk te kloppen ploeg. De beleving is er! Spijkers: “Promoveren is mooi, maar wel met beleid en met het oog op de toekomst. En anders maar volgend seizoen...”
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?