.png)
(Door Thieu Vlemmix) De lange leegte. Zo zou je in drie korte woorden moeiteloos de langdurige periode van voetballoze maanden, compact en volledig kunnen beschrijven en samen vatten. Gevolgd door de verzuchting : hoe lang duurt die lange leegte nog? Vanwege het nog altijd ontbreken van een passend antwoord, gaan mijn gedachten al mijmerend en bijna als vanzelfsprekend terug naar vroegere tijden.
Meer precies, naar de ‘Langeleegte’ (foto), het legendarische stadion en voormalig thuishaven van de voormalige Groningse voetbalclub SC Veendam. Afgezien van enige ‘ups’, leeft de club van latere beroemdheden als Johan Derksen, Leo Beenhakker en Jeroen Zoet, diep weggestopt in de noordelijke Veenkoloniën, bijna zestig jaar lang een zwaar en dikwijls tobbend bestaan in het betaalde voetbal. Met clubkleuren gelijk aan die van UNA, zwarte broek en gele trui (‘ja dat zijn de UNA lui’), treden ‘de kolonisten’ in 1954 toe tot het Betaald Voetbal en spelen dat eerste jaar onder meer tegen het Utrechtse DOS van Hans Kraay sr., de latere befaamde Oranje spits Tonny van der Linden en Joop van Basten (jazeker, de vader van Marco). Er wordt zelfs een opera uitgevoerd die over Veendam gaat: ‘Veendammer wind’ (zie programmablaadje).
Ook al bestaat de club nu sinds zeven jaar niet meer, de nagedachtenis eraan is in veel opzichten dus wel bijzonder. De verre reizen die tegenstanders aflegden naar dit verlaten oord en terug, hebben ook spraakmakende verhalen opgeleverd. Het boek ‘De Langeleegte huilt’ heeft het onder meer over Dick Nanninga die er speelde: ‘hij zag eruit als Elvis Presley met van die lange bakkebaarden’. Nanninga werd eerst aangeboden bij Feyenoord. Maar dat zag niks in de lang spits…..een jaar later speelde Dick in het Nederlands elftal. In vijftien wedstrijden scoorde hij zes keer, waaronder de gelijkmaker op het WK in de finale tegen Argentinië.
Nog iets opmerkelijks: ze hadden er vlak tegenaan een zwembad en dat heette ‘de natte achterkant’. Behalve een gelijkenis in clubkleuren is er dan dus nog eentje met UNA; dat heeft immers ook een natte achterkant. Namelijk, het plastic pierenbadje tegen Sportpark Zeelst aan, in de tuin van enthousiast clubfan Marcel Piet van CMreclame. Maar daar houdt de vergelijking met Veendam wel zo ongeveer op. In 2013 valt de club helaas ten prooi aan een faillissement.
Afslag UNA
Daarmee zijn we tevens, na een verre afslag, weer terug bij af. De lange leegte is immers ook het synoniem van het afgelopen half jaar waarin het voetbal helemaal in de ban is gedaan door Corona. Een onmisbaar element uit onze huidige samenleving is ons ontnomen. Ineens. Zonder noemenswaardige aanloop, half maart. Nadat we sindsdien weken en weken, uren en uren aan prachtige zonneschijn en een paar malse regenbuien over ons heen hebben gekregen, wordt het toch onderhand wel eens tijd voor actie, sportieve daden. Ondanks alle onzekerheden welke nog altijd in de lucht hangen. Nu het betaald Voetbal langzaam maar zeker en met veel mitsen en maren aan het opkrabbelen lijkt, zijn de ogen in de volle breedte gericht op het amateurvoetbal. Op ‘ons’ dus. Wat gloort er aan de einder?
Voorzitter Peter Smetsers is desgevraagd en afgezien van de stagnatie vanwege het virus, blij met de sportieve ontwikkelingen richting komend seizoen rondom UNA 1. Smetsers: “Grote talenten uit de (UNA) jeugd, tezamen met de vaste waarden en zelfs met twee gelouterde terugkeerders.
Tezamen levert dat een ijzersterke selectie op. En, zo voegt Smetsers toe, het gloednieuwe UNA O-23 is op sterkte en gaat 28 competitiewedstrijden spelen op het hoogste amateurniveau van Nederland”.
Koninklijk
Andere gebeurtenissen die binnen UNA de aandacht kregen, zijn de Koninklijke beloningen van twee UNA mannen met grote verdiensten. Twee bekende UNA Wimmen: Habraken en Renders. “Helaas”, zo stelt de voorzitter vast, “kan er geen sprake zijn dit jaar van het fenomeen slotdag, omdat de kantine minstens tot september onbruikbaar is. Daardoor is er ook geen verkiezing van de ‘UNA man van het jaar’.
Jaarplan met ambitie
Wel is inmiddels de jaarvergadering gepland. Omdat gezien de RIVM richtlijnen de kantine te klein is, wordt uitgeweken naar het Sondervick College (Knegselseweg). Minstens drie punten zijn de moeite van het vermelden waard. Zo wordt ingezet op realisatie van een broodnodig tweede kunstgrasveld aanvang seizoen 2021-2022. Ook spreekt UNA in het nieuwe jaarplan uit, dat het zich blijft richten op het hoogste amateurniveau. Dat houdt in: spelen bovenin de Derde Divisie, gaan voor een periodetitel en mogelijk promotie. Daarnaast beoogt de club om met het nieuwe O 23 team als speerpunt, in de toekomst daarmee de grote leverancier te worden van UNA’s hoofdmacht. Waarvan acte.
Dat de Zeelster formatie staat te springen om van start te gaan, blijkt wel uit de slotwoorden van zijn voorzitter. Peter Smetsers: “We willen als bestuur graag gas geven, maar voorlopig staat er nog de rem op”.
Naschrift: tegelijk met het perse gaan van dit stuk is bekend gemaakt dat onder een flink aantal strikte voorwaarden de kantines open kunnen. Hoe dit in het geval van UNA uitpakt, is nog niet bekend (TV).
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?