UNA met zijn routine en zijn talenten, waarheen?

(Door Thieu Vlemminx) Binnen UNA –maar ook ver erbuiten, zo heb ik ervaren - is er momenteel volop discussie over de vraag: ‘zijn die jonge spelers nou echt zo’n grote talenten en zijn de zogenaamde routiniers nou echt zoveel minder dit seizoen als dat onder meer in mijn columns, maar ook in andere media, dikwijls doorklinkt’. Ook bij heel veel UNA aanhangers langs de kant is het belangrijke gespreksstof. 

Of de stand van de Eliëns Cup daarvoor de perfecte graadmeter is, daarover wil en kan ik geen oordeel uitspreken.
Maar het is in ieder geval een graadmeter, ingevuld door betrokken UNA mensen. Als je dat klassement van ‘de UNA speler van het jaar’ dus een beetje serieus neemt - en waarom zou je niet - dan blijkt in ieder geval dat de youngsters Joey Verhoeven en Sten Senders zich constant strak bovenin, en momenteel op plek drie en vier, bevinden. Teun Willems heeft nog te weinig wedstrijden in de benen, maar gezien de waarderingen zou ook hij bovenin staan.

Bovenaan bivakkeert keeper Yannick Derix en dat is in ieder geval meer dan terecht. Van de concurrentiestrijd met Bart Tinus, is de man die tegen OSS ’20 in blessuretijd bij een scrimmage zelfs de gelijkmaker namens UNA scoorde, alleen maar sterker geworden. In dit kwakkelseizoen is de doelwachter een lichtend baken in zee. Op plek twee: Niek van Boekel. De aanvoerder heeft zich na zijn zoveelste blessure toch weer teruggeknokt op niveau. Dat op zich mag al een absolute topprestatie heten.  

Bovendien is zijn inzet en onverzettelijkheid altijd om je vingers bij af te likken, een voorbeeld dus. Dat geroutineerde spelers als Brian Boogers, Rob van Boekel, Nick Tielemans, Maikel Verkoelen en Thomas Horsten in het klassement om de Eliëns Cup zo ver zijn teruggeslagen, kan wel discussie opleveren. Maar de stelling dat ze geen van allen een goed seizoen draaien, niet. In interviews hebben enkele van hen dat overigens zelf ook al toegegeven, maar dat terzijde. Een kijkje in eigen keuken: In het stukje op de UNA site vorige week over de wedstrijd tegen Hoogland, luidt een citaat als volgt. “Vooral de gevestigde orde binnen het team van Harrie Gommans liet het afweten en dat zou toch een teken moeten zijn om aan een renovatie te beginnen”.

Die harde conclusie onderschrijf ik maar gedeeltelijk. Immers, over welke spelers gaat het eigenlijk? Het kan toch niet zo zijn dat Brian Boogers, met zijn 28 jaar en zijn grote potentie, al uitgeblust is. Dat gelooft echt niemand. En ook Nick Tielemans is ‘pas’ 27; de beste jaren zouden nog moeten komen. Thomas Horsten (26) is sowieso niet uitgeblust, maar speelt geen gelukkig seizoen in dit elftal dat gewoon niet draait. Rob van Boekel is 32, maar met zijn souplesse en voetbalkwaliteiten nog altijd een speler met regelmatige meerwaarde.
Dus kom op UNA. Met jonge spelers als Sten Senders, Joey Verhoeven, Teun Willems, maar ook Noël van Gerven, Samuel Franssen en nog andere grote talenten uit de UNA school, kan de Zeelster formatie in de Derde Divisie op termijn zeker een veel betere rol gaan spelen dan nu het geval is. En ook spelers als Bob Groenendijk, Tom Scheepers, Louisben Jagt en Sil van Herwijnen zijn allemaal ook pas 23. De huidige (relatieve) malaise drukt de stemming flink in Zeelst. De verwachtingen lagen immers veel hoger. We zijn verwend de laatste jaren. Maar met zoveel kwaliteit en jeugdige aanwas is daar in feite geen echte reden toe. Een verdere ‘lift up’ komt misschien straks ook nog van het team onder de 23, waarvoor binnen de KNVB een volwaardige competitie wordt opgestart. En wellicht besluiten straks ook jonge ex-UNA spelers die elders stappen maken (Max van den Akker?), om op het oude nest terug te keren. Wie weet.                       

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.