Eerste seizoenszege vooral door karaktervolle eigen jeugd.png)
Twee weken terug heeft UNA dan toch eindelijk laten zien dat het in de Derde Divisie -mits de juiste instelling als ploeg- ook dit seizoen een heel eind kan komen. Koploper OSS ’20 werd in Zeelst een helft lang weggespeeld -het latere ‘kick and rush’ vergeten we maar even. Het vermaarde scorend vermogen van de Zeelstenaren lijkt overigens lelijk in verval. Ondanks erkende topschutters aan boord als Mart van de Gevel, Jelle Schijvenaars en Brian Boogers, werd in vier wedstrijden pas vier maal doel getroffen. In de vijfde wedstrijd lukte het tegen OSS, ondanks bijna tien goeie mogelijkheden, ook niet echt. Nog opmerkelijker, misschien zelfs een beetje gênant: de amper van zijn blessure herstelde keeper Yanick Derix moest er nota bene in de slotseconden met een heldendaad aan te pas komen, om aan de overzijde de dikverdiende gelijkmaker binnen te schieten. En ……vijf meter erachter ontplofte ‘de Luifel’. 
Voor UNA betekent het ene puntje veel meer dan alleen dat. Het is namelijk ‘t resultaat van een vastbesloten team dat – te beginnen tegen een topploeg als OSS - komaf wil maken met de kommer en kwel van de weken ervoor. Dat wordt trouwens vandaag niet gemakkelijker nu er helaas weer nieuwe blessures worden gemeld; dragende middenvelder Thomas Horsten ontbreekt. En voorin moet de ploeg het doen zonder coming man Teun Willems, plus Brian Boogers. Naast de al langere absentie van Bob Groenendijk (heeft voorzichtig de training hervat), Ritchie Sam Anpong en Sjors Paridaans, intussen toch een serieus lijstje.
Aanwinst en centrale verdediger van beroep Maikel Verkoelen is wel beschikbaar. En dus gaat de aandacht vooral uit naar de beginopstelling. Wordt gekozen voor routine en dus het duo Vercoelen/van Boekel (vorige week uitblinker), of voor Verkoelen/Verhoeven; Joey speelde alle wedstrijden in het verdedigingscentrum en is één van de beteren; de jongeling maakt nog altijd vorderingen en heeft de potentie om de stap definitief te maken. Wie van de drie? Gelukkig kiest Demin voor het duo Vercoelen/Verhoeven en dus ook voor de verdere ontwikkeling van Verhoeven. Van Boekel verhuist weer naar het voor hem bekende middenveld. Daar krijgt hij gezelschap van de 18-jarige Sten Senders.
Kansen maar geen goals
In de eerste helft krijgt UNA de kansen via Mart van de Gevel - die ongelukkig is bij de afronding – en Jong ADO de goals, door Yahya Boussakou 21e minuut) en vlak voor de pauze 0-2 door een kopbal van de geheel vrijstaande Hugo Botermans. Ook na de hervatting geven de bezoekers aanvankelijk de toon aan en lijkt UNA te verzuipen op de sompige mat. Maar dan is er plots de prachtige goal van Niek van Boekel die zich uit de draai handig vrijspeelt en de bal over de Haagse goalie binnen lepelt. Daarmee is meteen het hek van de dam en gaat een ontketend UNA op jacht naar meer.
En dat wordt het, veel meer zelfs. 
Het zijn vooral de jonkies die – samen met een steeds sterker wordende aanvoerder Niek van Boekel - de toon zetten.
Sten Senders fungeert als aanjager, speelt een uitstekende wedstrijd en zorgt voortdurend dat de aanvoer naar voren niet aflaat. Ook Joey Verhoeven en Louis Ben Jagt zorgen voor druk naar voren en ADO hapt naar adem. Het kan daarom nauwelijks uit blijven: in de 81e minuut reageert Mart van de Gevel alert en drukt de gelijkmaker binnen. In de 86e minuut is hij opnieuw het goudhaantje door ook dan het snelst te reageren in een vol doelgebied: 3-2. UNA’s eerste zege van het seizoen is daarmee een feit. De schande is eraf!
Nils en pennenlikkers van UCI
Dan wil ik me als wielerliefhebber toch ook nog even druk maken over het WK wielrennen in Engeland vorige week. Geen belangstelling? Schakel dan door naar de onderste alinea.
Een krankzinnig WK, met veel redenen om aan terug te denken. Natuurlijk hoort daarbij ‘t nog altijd nagalmend ongeloof over de inzinking van topfavoriet Mathieu v.d. Poel. En wat te zeggen van de ongelofelijke marathon ontsnapping van Annemiek van Vleuten. In dit korte bestek beperk ik me echter tot het ongeloof, en wat mij betreft het volslagen onbegrip, omtrent de diskwalificatie van Nils Eekhof. Bij de categorie ‘onder de 23’ stayerde de 21 jaar jonge Nederlander bijna 2 minuten, nadat bij een valpartij in het begin van de koers een arm uit de kom was geraakt. Hij zette die zelf weer goed (op zich al een wereldprestatie) en kwam terug in de grote groep! Het is gemeengoed, dat gevallen renners gewoon door volgwagens terug worden gebracht naar het peloton – en al zeker in het begin van de koers. Nu maakt men een uitzondering en wordt een wereldkampioen – want dat is ie – achteraf gestraft met diskwalificatie! Als men ’t al als ‘tegen de regels’ beschouwt, dan had het jurylid dat er nota bene langdurig met de motor langs reed hem meteen uit de wedstrijd moeten nemen. Dankjewel UCI. Ofwel, hoe bestuurders met één pennenstreek een geweldige sportman zomaar kapot kunnen maken. Ik maak me sterk dat in de jury niet een teleurgestelde Italiaan (wiens landgenoot in eerste instantie 2e werd en die nu dus de regenboogtrui aankreeg) zat. Nederlandse top insiders in DWDD zijn eensgezind in hun mening: belachelijk. Dit stayeren is gewoon gebruikelijk en wordt normaliter getolereerd. Maar geloof me, Nils Eekhof - een ‘Flandrien’ van Hollandse makelij - komt vroeg of laat met zijn grote revanche. Daarvan ben ik absoluut overtuigd.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?