Trilogie met befaamde UNA drie. Deel 3: Thomas van den Berg

Deelacties:

(Door Thieu Vlemmix) Het drieluik met ‘de befaamde UNA drie’, wat vooral gaat over het middenveld van de zeventiger jaren, begon eigenlijk als een reactie op het landelijke vakblad De Voetbaltrainer. Dat riep UNA onlangs uit tot de allerbeste club in Brabant.

De trilogie komt niet vanuit de behoefte om aan te geven ‘toen was alles nog beter’. Maar louter omdat de huidige hoge positie herinneringen oproept aan een andere periode die voor de club eveneens mooi en succesvol was. Hele plezierige herinneringen aan goeie spelers en vertelt door goeie spelers en grote wedstrijden tegen grote Brabantse ploegen uit die tijd als RKC, TOP, Baronie, Longa, Sparta ’25 en Geldrop.
  
Zoals eerder in deel 1 en 2 van dit drieluik ook al aan bod kwam, staat het tijdvak 1972-1981 dus bol van mooie ontmoetingen en grote prestaties. Een sterk middenveld gold daarbij dikwijls als basis. Respectievelijk Jack van Osch en Peer van den Nieuwenhof stonden al in de schijnwerpers. Nu dus ‘der dritte im bunde’, Thomas van den Berg. Hij is de meest aanvallende, de meest technische en de meest gehaaide van het trio. Er zit, zoals in het vorige deel beschreven, muziek in de ploeg. Thomas speelt daarbij regelmatig de eerste viool, met het ‘poorten’ van de tegenstander als truc special. Het is de periode waarin UNA tot tweemaal toe (1974 en 1976) de beste van de klas is. In 1981 gebeurt dat nog eens, maar dan resteert van het befaamde drietal alleen Jack van Osch nog.

Voor PSV iets te kort
Na eerst nog een (niet gelukt) seizoen bij de Valk arriveert een beloftevolle speler van PSV in 1972 aan de Sportlaan in Zeelst. Thomas zelf – twintig dan - zegt daar nu over: “Toen ik bij UNA aankwam, viel mij direct op dat het trainingsveld één grote zandbak was. Maar dat was ook meteen het enige minpuntje”.

Bij PSV heeft de aanvallende middenvelder zich op zijn 16e al bij het tweede elftal gevoegd. Hoewel het hem aan zelfbewustheid nooit schort, klinkt het bescheiden: ”Voor het eerste elftal kwam ik waarschijnlijk toch iets te kort en het was voor die tijd ook wat te vroeg”. En dan volgt de toevoeging die wellicht doorslaggevend was “ik had regelmatig last van bronchitis en daardoor was mijn conditie niet opperbest”.

Goeie trainer en sterk elftal
Thomas: “Hoewel ik bij UNA de jongste speler van het eerste elftal was, voelde voor mij de sfeer in deze nieuwe omgeving erg fijn aan en het voetbal liep direct lekker. UNA heeft in dat jaar van Merwijk als trainer en al gauw is te merken dat die voor een sterk elftal zorgt waarin het lekker voetballen is”. Thomas is zelf dus 20, Jack 22 jaar en Peer ook pas 20. Een zeer jonge middenlinie vol talent. En wat vooral telt, is dat het past. “Meteen voelen wij elkaar goed aan. Het toespelen van de bal verloopt als vanzelfsprekend, op het juiste moment en dikwijls precies op maat. Tegenstanders hebben het daar verdomd moeilijk mee”. Vooral aan de meerdere ‘grote’ wedstrijden denkt de (vroegtijdige) ‘nummer 10 ‘ met veel plezier terug, zoals die tegen RKC en TOP, allebei de clubs spelen nu in het Betaald Voetbal.

De twee kampioenswedstrijden van 1974 en 1976, tegen allereerst Longa en twee jaar daarna tegen Baronie in Breda - in een geweldige entourage - staan echter bovenaan. De invloed van coach en oud betaald voetballer Theo van Merwijk wordt nog maar eens benadrukt. “Echt een goede trainer. Hij had een duidelijk verhaal en zette spelers op de juiste plek. Daaruit ontstond een goed geheel dat in er in slaagde om een prima rol te spelen in de top van het amateurvoetbal”. 


Onbekend middenveld
Een nogal apart voorval vindt plaats vóór, tijdens en na een uitwedstrijd tegen Geldrop. De voorbeschouwing ervan in de zaterdagkrant bevat een opmerking van de journalist over UNA’s goeie middenveld. De trainer van de Geldroppenaren antwoordt daarop zorgeloos met de opmerking dat hij de namen van die middenvelders niet kent. Dat blijkt uiteindelijk niet tegen dovemansoren gezegd. UNA wint dat duel mede dankzij z’n uitstekende middenlinie met 1-2. De maker van de winnende goal (een strafschop) is… Thomas van den Berg. Ja, en dan mag die trainer dus een reactie van uitgerekend de ‘onbekende middenvelder’ verwachten. “Na afloop ben ik hem een hand gaan geven met de woorden ‘aangenaam, ik ben Thomas van den erg, ken je me nu wel? Ik vond dat wel leuk, hij was er echter niet blij mee”.

De zaal en het derde
Zaalvoetbal is aan onze technische middenvelder wel besteed. Bij UNA 1 is een verboden spel in die tijd. Maar als er steeds meer veranderingen in UNA’s vaandelteam plaatsvinden en veel geroutineerde spelers wegvallen, wordt die roep toch te sterk. Thomas bezwijkt aan de verleiding, gaat naar de zaal en kiest op het veld voor UNA 3. “Zoals met het eerste al ‘t geval was, heb ik ook in UNA’s derde elftal met heel veel plezier gevoetbald. Het voelde als een vriendenclub zowel binnen als buiten het veld. Ik denk daar nog altijd met plezier aan terug”.

Onvergetelijk    
De kampioensfeesten (2x) vormen natuurlijk een geweldige ervaring. Thomas: “Onvergetelijk, die intochten met drommen mensen langs de kant van de weg. Dat blijft voor altijd in mijn geheugen”. Als hem wordt gevraagd om er de allermooiste herinnering uit te pikken, dan valt de keuze toch op zijn winnende goal tegen Baronie. In 1976 op Paasmandag klopt UNA de Baronnen in Breda, met goals van Frans Weijers en - de 1-2 en winnende - van Thomas van den Berg.

Tenslotte heeft hij nog een goed woordje voor het UNA van die tijd. “De begeleiding bij UNA was destijds prima. Ik herinner me daarvan bijvoorbeeld in positieve zin nog mensen als Piet Louwers, Bert de Jongh, Theo van Merwijk, Wil Mommers en Frans van Oorschot. En ik vergeet er natuurlijk nog heel wat”. Mooie woorden zijn er tot slot. Een speciale pluim voor het grootste talent uit de eigen jeugd, dat de sprong naar de top vanuit de zestiger jaren meemaakte en nog altijd aanvoerder is ver in de succesvolle zeventiger jaren, Sjac Sandkuijl. “Die heeft ons zowel binnen als buiten het veld uitstekend begeleid”.

Waar hebben we dat al eens eerder gehoord?                         

 

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?


Ton Verbeek
07 maart 9:25
Idd mooie verhalen, graag Sjack Sandkuijl ook nog eens aan het woord gezien!
Thieu
06 maart 10:51
Dankjewel, fijn om te weten.
Piettie
06 maart 8:22
Prachtige verhalen Thieu, leuk om te lezen, bedankt voor het delen.