We gaan de komende periode spelers belichten die in het afgelopen seizoen of voor het nieuwe seizoen van club zijn veranderd. Spelers die een verrassende keuze hebben gemaakt.
Sammy Dirkx maakte in de zomer van 2019 een opmerkelijke stap. Hij verkaste van tweedeklasser Braakhuizen naar vierdeklasser Maarheeze. De 23-jarige aanvaller uit Geldrop was - tot het stilleggen van de competitie - aardig op schot en wist maar liefst dertien keer het doel van de tegenstander te vinden.
Dirkx doorliep de jeugdopleiding binnen Braakhuizen en maakte op 18-jarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal. Toch koos Dirkx om in 2016 een uitstapje te maken naar SV Tivoli, waarmee hij in 2017 kampioen werd en promoveerde naar de derde klasse. Het verblijf bij SV Tivoli was van korte duur, want Braakhuizen haalde de aanvaller na een jaar afwezigheid weer terug. Na het succesvolle seizoen bij SV Tivoli hoopte Dirkx een vaste waarde te worden voor de ploeg van Jeroen van der Schoot, maar dit pakte anders uit. Hij startte weliswaar een paar keer als basisspeler, maar de meeste wedstrijden vertoefde Dirkx op de reservebank. Toen Maarheeze hem benaderde, was de aanvaller snel om.
Maarheeze
De ploeg van trainer Richard van de Kerkhof wil een stabiele vierdeklasser worden met een knipoog naar de derde klasse. Met de aanwinsten Luuk Verschueren, Joey van Hoof, Donny Dirkx (allen SV Tivoli) en Sammy Dirkx van Braakhuizen kreeg Maarheeze er in de zomer van 2019 de nodige kwaliteit bij.
We stellen Sammy Dirkx een aantal vragen waarom hij de keuze heeft gemaakt om Braakhuizen, uit zijn woonplaats Geldrop, te verruilen voor Maarheeze.
Hoe is de periode, tot het stilleggen van de competitie bevallen bij VV Maarheeze?
Het bevalt boven verwachting goed. Het was even afwachten hoe wij als buitenstaanders in de groep werden opgevangen, maar dat is super gedaan. De gehele selectie bestaat uit jonge spelers, dus dat maakte het voor ons ook een stuk makkelijker. Hiervoor wil ik even complimenten geven aan de selectie van Maarheeze, Het is echt mooi om te zien hoe zij met elkaar omgaan. Alle activiteiten worden samen gedaan en het zijn allemaal vrienden van elkaar. Dat siert de club echt en dat heeft alleen maar positieve invloed op de prestatie. Ik denk dat dit maar bij weinig clubs zo is.
De voorbereiding viel wel tegen. De vriendschappelijke wedstrijden wonnen we niet en de bekerwedstrijden gingen ook moeizaam. Maar toch denk ik dat we bij de start van de competitie het goed opgepakt hebben en in de loop van het seizoen onszelf te kort hebben gedaan. We waren nog te wisselvallig en verloren onnodig wedstrijden of speelde wedstrijden gelijk waarin wij de betere ploeg waren. Als wij iets stabieler kunnen worden, weet ik zeker dat er meer in zit dan waar we nu staan. Wij doen voor weinig clubs uit onze competitie voetballend onder, meestal komt het dan aan op het fysieke gedeelte en dan zie je dat wij op dat gebied nog af en toe tekort komen.
Persoonlijk draaide ik wel goed, Richard gaf mij vanaf het begin van het seizoen meteen het gevoel dat ik belangrijk kon zijn. Binnen het team is er nagenoeg ook nooit gezeik op elkaar. Wanneer er op de trainingen iets verkeerd wordt gedaan, dan is het ‘kop omhoog en doorgaan’, in plaats van gezeik. Dat heb ik in het verleden wel gemist. Dat doet je als speler echt goed, je durft dan je acties te maken en dat maakt wel het verschil in wedstrijden. Helaas raakte ik een week voor carnaval geblesseerd, in de uitwedstrijd tegen DESM (wedstrijd die niet eens door had mogen gaan door de harde wind). Ik scheurde mijn lies, waardoor ik de derby tegen Cranendonck moest missen, dat was wel een zware tegenvaller.
Vanwaar de keuze om Braakhuizen te verruilen voor Maarheeze? Had je niet meer geduld moeten opbrengen om een vaste waarde te worden voor Braakhuizen?
Ik wilde weer spelen in een eerste team, dat was de hoofdreden. Ik merkte dat er voor mij geen perspectief was bij Braakhuizen. Ook wilde ik nog graag een keer samen spelen met mijn neefje, Donny Dirkx. Ik wist dat hij naar Maarheeze ging en zo ben ik ook in contact gekomen met Richard. Het gevoel was meteen goed en ik had het idee dat wij hier iets moois konden neerzetten. Als ik bij Braakhuizen was gebleven, had ik niet zo kunnen presteren als dat ik het afgelopen seizoen heb gedaan. Nu kom je er achter wat vertrouwen met een speler kan doen. Ik heb hier weer het plezier terug gevonden in het spelletje en dat vind ik het belangrijkste.
Wat zijn je ambities, wil je nog een stap maken in het amateurvoetbal?
Ja, dat is wel de bedoeling. Ik wil in de toekomst kijken waar mijn lat ligt, maar daarvoor moet ik wel een paar jaar op rij stabiel presteren. Het is leuk dat het zo goed ging ( tot aan het stilleggen van de competitie), maar ik moet zorgen dat ik dat volgend jaar ook kan laten zien. Wanneer dat lukt, dan heb ik recht van spreken om te zeggen dat ik het hogerop wil gaan zoeken.
Hoe bevalt de samenwerking met hoofdtrainer Richard van de Kerkhof?
Kan niets anders zeggen dan prima. Er zijn denk ik weinig mensen die zo verliefd zijn op het spelletje dan Richard. Een voetbalgek mag je hem wel noemen. Zijn trainingsstof is goed en hij is erg betrokken bij zijn spelers. Hij laat merken dat hij je beter wilt maken. Bijvoorbeeld, wanneer je vraagt of hij tijd heeft om extra individueel te trainen, is hij altijd bereid om dat te doen. Hij is in voor een lolletje en we kunnen allemaal stuk voor stuk om hem lachen, maar wanneer het serieus moet laat die dat ook merken. Hij ligt goed in de groep en is communicatief erg sterk. Ik ben benieuwd waar zijn lat ligt.
Is Sammy Dirkx ook in het nieuwe seizoen te bewonderen in het oranje-zwart van Maarheeze?
Ja. Zoals ik al zei, ik wil eerst een paar jaar stabiel presteren en dan pas een stap maken. Ik zit hier lekker in mijn vel en heb het super naar mijn zin. Ook blijft De groep bij elkaar. Deze jonge groep heeft potentie en ik denk dat wij wel eens kunnen verrassen volgend jaar, dus daar wil ik graag mijn steentje aan bijdragen.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?