Met de rubriek ‘terugblik op’ willen we in de zomerstop terugkijken op de meest gelezen en aansprekende artikelen uit seizoen 2023-2024.
Peter Bussers heeft het afgelopen seizoen weer een aantal diepgaande interviews afgenomen. Hieronder het verhaal met Matthijs Bel van 24 november 2023.
De talentvolle Bel werd op jonge leeftijd opgenomen in de jeugdopleiding van RKC/Willem II. In 2010 maakte de middenvelder de overstap naar PSV om vervolgens later in de opleiding van NAC Breda terecht te komen. In 2022 besloot Bell te stoppen bij NAC Breda en keerde hij terug naar de club waar het voetballen begon… Reusel Sport. In het interview legt de 23-jarige Bel uit waarom hij deze keuze heeft gemaakt en deelt hij zijn ervaringen als jeugdspeler in de BVO’s en Nederlands elftal.
Ondertussen is bekend dat Bel Reusel Sport na twee seizoenen weer gaat verlaten. Hij is komend seizoen te bewonderen bij FC Esperanza Pelt in België.
[-November23SXP0841HTS:62455-]
Vandaag het voetbalverhaal van een 22-jarige jongen uit Reusel. Een jongen die bleu en verlegen oogt, misschien ook wel is, maar desondanks veel wist te bereiken. Bovendien ook een jongen die heel goed weet wat hij wil en dat o.a. liet zien door het wereldje van het betaalde voetbal gedag te zeggen om vervolgens terug te keren bij de club waar het voor hem allemaal begon namelijk Reusel Sport. We hebben het hier over Mathijs Bel.
(Door Peter Bussers) Voetbal is sport nummer één in Nederland en vele jongeren dromen er van om de top te bereiken. Te mogen spelen in prachtige grote stadions en voor veel mensen. Ook de 22-jarige Reuselnaar Mathijs Bel had die droom. Aanvankelijk had Mathijs overigens nog eens niet zo veel met voetbal maar na een familievakantie in Tenerife, waar hij voor het eerst tegen een balletje trapte, ontstond de liefde voor de meest populaire sport in Nederland.
De keuze tussen PSV en Willem II
Het enige wat Mathijs vanaf dat moment wilde was voetballen, voetballen en nog eens voetballen. We kunnen zeggen dat de keuze voor voetbal ook een juiste was want Mathijs bleek enorm talentvol. Op 5-jarige leeftijd werd hij aangemeld bij de plaatselijke trots Reusel Sport, waar hij nog begon in de F6, maar na twee jaar verruilde hij het geel zwart al voor het rood-wit-blauw van Willem II. Willem II was overigens op dat moment niet de enige ploeg die geïnteresseerd was in de jongeling want ook PSV zag het talent in Mathijs. Van beide ploegen ontving hij dan ook een brief op de mat. Alleen dat al moet een prachtig moment zijn geweest voor Mathijs maar ook voor zijn ouders, om een brief met het logo van betaald voetbal organisatie te mogen ontvangen.
Tja... en dat moet je gaan beslissen. Normaliter zou je zeggen; ‘ik ga voor PSV’ zeker ook omdat Mathijs al vroeg supporter was van de ploeg uit Eindhoven. Toch viel de keuze op Willem II. Mathijs: “ Ik wilde in eerste instantie alleen gaan trainen bij PSV omdat ik inderdaad toen al fan was van PSV. Bij Willem II gaven ze echter aan dat het toch verstandig was om bij beide te komen trainen en vervolgens te kijken wat het beste beviel. Op een gegeven moment kreeg ik te horen dat ik bij Willem II mocht komen voetballen en bij PSV werd dit pas later bekend of ik daar mocht komen voetballen ja of nee. De trainingen waren me zo goed bevallen dat ik niet lang na hoefde te denken en dat ik graag bij Willem II wilde voetballen. Bij Willem II werd er meer nadruk gelegd op overspelen en bij PSV was het wat meer acties maken. Overspelen is meer mijn ding dus vandaar de keuze voor Willem II.”
Alsnog naar PSV
De toen 7-jarige Bel genoot met volle teugen en ontwikkelde zich enorm. Mathijs, die een jaar jonger was dan zijn teamgenoten, maakte in dat eerste jaar grote stappen op zowel fysiek als technisch gebied gezien hij met iets oudere jongens trainde en speelde. De Reuselnaar was happy maar toch kwam er jammer genoeg na één jaar al een einde aan het avontuur bij de Tilburgse club. Mathijs: “Op dat moment ging het financieel niet zo goed met Willem II dus moesten ze stoppen met de jongste jeugd. De mogelijkheid om door te gaan bij Willem II was er op dat moment niet.”
Tot grote vreugde van de Familie Bel waren ze Mathijs bij PSV nog niet vergeten. Mathijs was door het dolle heen en was ontzettend blij dat hij alsnog mocht gaan spelen voor de club waar hij al enkele jaren fan van was. Hij kwam in een andere wereld terecht, een wereld waar het dus echt om voetbal draaide. Mathijs leefde voetbal en maakte als jongeling lange dagen. “Toen ik nog op de basisschool zat werd ik na school op gehaald met een busje om vervolgens op de Herdgang te gaan trainen. Tijdens mijn middelbare schooltijd zat ik in Eindhoven op school met de andere jongens die bij PSV voetbalde. Onze schooltijden werden aangepast op onze trainingstijden. Zo hoefde ik bijvoorbeeld geen handvaardigheid, muziek, gym etc. te volgen. De dagen waren desalniettemin wel erg lang voor een jongen van 12-13 jaar, ’s ochtends de eerste bus van Reusel naar Eindhoven en ’s avonds rond 19:00 pas thuis en dit dan 5 dagen in de week.
Ik heb het echter nooit echt als zwaar ervaren omdat ik (bijna) elke dag mocht doen wat ik het liefste deed en dat was voetballen. Ik keek wel op tegen de dagen waarop we een hele dag school hadden. Dit was meestal op de woensdag, op deze dag had ik meestal niet zo veel zin. De wedstrijden waren natuurlijk altijd het hoogtepunt van de week. Ik speelde vrijwel altijd hele wedstrijden dus daar heb ik veel plezier aan mogen beleven.”
Hoogtepunten
Mathijs, die telkens in het hoogste elftal speelde van elke leeftijdscategorie, voelde zich aanvankelijk helemaal thuis in het voetbalwereldje en beleefde ook genoeg hoogtepunten tijdens zijn prachtige periode bij PSV. Waar leeftijdsgenoten alleen op hun playstation tegen Ajax, Feyenoord en de grote internationale ploegen speelde was het voor Mathijs realiteit. Week op week mocht hij het ervaren hoe het was om te mogen spelen tegen de bekende (grote) ploegen, en mocht hij naarmate hij ouder werd ook steeds vaker in de stadions spelen zoals in de stadions van Sparta, Volendam en Excelsior. Maar de echte hoogtepunten vormden toch wel het kampioenschap met de onder-17 en de buitenlandse toernooien.
Kampioenschap met PSV onder 17
PSV O17 pakte, nadat het in het najaar gedeeld derde was geworden, het kampioenschap in het voorjaar van het seizoen 2017-2018. PSV sloot 2017 af met een gelijkspel tegen Feyenoord (2-2), dat uiteindelijk tweede werd achter kampioen Ajax, en opende 2018 tegen datzelfde Feyenoord. PSV, met Mathijs Bel als centrale verdediger, begon sterk en wist met 3-4 te zegevieren.
Ook wedstrijd nummer twee en drie leverde een zege op. Begin februari ging het even wat minder met het team van trainer Kristof Aelbrecht maar daarna zette het een ijzersterke reeks neer. Zo werden o.a. favoriet Ajax (met o.a. de gebroeders Timber, Kenneth Taylor en Brian Brobbey) en Feyenoord verslagen. Tegen laatstgenoemde ploeg leverde Mathijs, die een plek op het middenveld had gekregen, een assist af op Ihattaren (5-1). Twee wedstrijden later zou Mathijs overigens ook zijn eerste doelpunt maken in het thuisduel tegen PEC Zwolle.
PSV was op dat moment de te kloppen ploeg en de grote favoriet voor het kampioenschap. Maar PSV was in dat voorjaar eenvoudig weg te sterk en viel niet te kloppen. Zo wist de onder 17, nadat PSV ruim een week eerder het kampioenschap in de Eredivisie pakte tegen concurrent Ajax (3-0), eveneens het kampioenschap te pakken tegen concurrent Ajax onder 17. PSV won de kampioenswedstrijd, waarin Mathijs na 50 minuten mocht invallen, met 2-0.
Buitenlandse toernooien
Het kampioenschap zal voor altijd in het geheugen gegrift staan bij Mathijs maar er was nog meer en dan hebben wij het over die befaamde buitenlandse toernooien. Buitenlandse toernooien hebben iets magisch. Het is iets wat je vaak hoort van spelers die hedendaags of in het verleden in de jeugd bij PSV hebben gespeeld. En dat weet ook de Reuselnaar. Mathijs: “Het is inderdaad iets geweldigs en het geeft prachtige herinneringen. Het was gewoon super leuk om met je team op pad te gaan naar het buitenland en een aantal dagen gewoon daar te zijn met z’n allen. Je speelde meestal ook tegen aansprekende tegenstanders die je normaal niet vaak tegen komt. Ik heb gespeeld tegen FC Barcelona, Manchester United, PSG, Chelsea, Liverpool, Arsenal, Borussia Dortmund. Prachtig toch!”
Nederlands elftal
Mathijs bezocht met zijn team heel wat landen, iets wat voor vele jongeren/leeftijdsgenoten alleen maar een droom vormt, zeker op die jonge leeftijd. Zo werkte Mathijs met PSV toernooien af o.a. in Spanje, Italië en Qatar. Maar Mathijs deed meer landen aan en dan niet alleen met PSV maar ook met het Nederlands Elftal.
Mathijs maakte indruk bij PSV zodat hij regelmatig werd geselecteerd voor het Nederlands Elftal van O14 tot en met O16. Mathijs kwam in totaal tot elf selecties. Mathijs: “Dat was natuurlijk geweldig om mee te maken dat je geselecteerd wordt voor het Nederlands elftal voor jou leeftijdscategorie. Ik heb van de O14 tot en met de O16 verschillende interlands mogen spelen. De mooiste landen waar ik tegen heb mogen spelen waren België, Frankrijk, Duitsland en Portugal. Ook met het Nederlands elftal heb ik een aantal mooie toernooien mogen spelen in bijvoorbeeld Turkije en Portugal. Onvergetelijk!”
Onvrede en vertrek naar NAC
Niets als hoogtepunten zou je haast zeggen maar toch was dat niet het geval. Natuurlijk had Mathijs, die uiteindelijk negen jaar zou spelen voor PSV, het goed naar zijn zin maar toch zat er hem iets niet lekker wat ervoor ging zorgen dat hij PSV zou gaan verlaten. Mathijs: “Echte dieptepunten heb ik niet meegemaakt bij PSV. Een puntje dat me wel zo nu en dan frustreerde was het feit dat ik te vaak naar mijn mening als centrale verdediger werd opgesteld, terwijl het voor mij al vrij snel duidelijk was dat ik op deze positie niet het maximale uit mijn carrière kon halen.
Ik heb dan ook uiteindelijk zelf de keuze gemaakt om weg te gaan bij PSV. Zoals ik al zei werd ik vaak als centrale verdediger opgesteld bij PSV en ik wilde me juist als middenvelder gaan ontwikkelen. Daarnaast had ik niet het gevoel dat ik bij PSV op dat moment als eerste jaar onder-19 speler veel kansen op het middenveld zou gaan krijgen. Ik vertrok daarop naar NAC waar ik als trainer Willem Weijs kreeg die mij goed kende omdat hij mijn trainer was geweest bij PSV. NAC speelde toen ook met de o19 in de eredivisie en ik kon daar als middenvelder gaan spelen. Dus dat was voor mijn gevoel de beste keuze.”
Corona & blessuresNieuwe ronde, nieuwe kansen. Mathijs zou zijn plek op het middenveld krijgen en dat is wat hij graag wilde. Hij wilde schitteren in het geel zwarte tenue van NAC maar het liep jammer genoeg allemaal anders voor de talentvolle middenvelder. In zijn eerste seizoen in Breda kwam hij namelijk nauwelijks aan voetbal toe vanwege een hardnekkige rugblessure. Maar ook daarna bleef pech hem eigenlijk achtervolgen. In zijn tijd bij NAC kreeg hij namelijk ook nog te maken met een enkelblessure waardoor hij ook vele wedstrijden moest missen. Daarnaast had je ook nog de coronaperiode waarin er geen wedstrijden werden gespeeld. Het was een moeilijke periode niet alleen voor Mathijs maar natuurlijk voor alle voetballers.
Kommer en kwel zou je haast zeggen maar toch beleefde Mathijs wel degelijk ook enkele hoogtepunten bij de eerstedivisionist NAC. Mathijs: “Hoogtepunten heb ik inderdaad ook zeker meegemaakt bij NAC. Zo was ik aanvoerder van de onder 19 en wonnen we met 2-0 van PSV. Dit was voor mij persoonlijk natuurlijk erg mooi om te winnen van je voormalige club. Daarnaast de trainingen en oefenwedstrijden die ik mee heb mogen doen met NAC 1 en natuurlijk de drie keer dat ik op de bank zat bij een wedstrijd van NAC in de keuken kampioen divisie (Helmond Sport, SC Cambuur en ADO Den Haag). Helaas heb ik niet mijn debuut mogen maken in een officiële wedstrijd maar toch zijn die wedstrijden voor mij onvergetelijk.”
Vertrek NAC
In 2022 kwam er een einde aan het avontuur bij NAC en tevens een einde aan het profvoetbal. Het koste Mathijs allemaal te veel kracht, hij had niet meer het goede gevoel en was eigenlijk wel klaar met het wereldje van het betaalde voetbal. Mathijs wilde het voetbal gewoon weer als hobby beleven en sociale contacten opbouwen binnen het dorp. Mathijs: “Ik liep tijdens een training een hersenschudding op en ik heb hier erg lang last van gehad. Vervolgens werd ik regelmatig weer fit bevonden om in te stromen tijdens trainingen, maar de pijn in mijn hoofd kwam steeds weer terug bij hoge inspanning. Op advies van de medische staf van NAC heb ik vervolgens enkele weken helemaal niet getraind. In die tijd heb ik nagedacht of ik wel afhankelijk wil zijn van blessures en mijn eigen fitheid, aangezien het onzeker was hoe lang mijn hoofdblessure nog ging duren. Na een halfjaar en wat onderzoeken bij de KNVB mocht ik uiteindelijk weer trainen en wedstrijden gaan spelen. Ik moest weer opstarten bij de o21 en merkte dat ik veel had ingeleverd en geen motivatie meer had om mezelf in korte tijd weer helemaal om hoog te werken richting het eerste elftal van NAC. Vervolgens heb ik besloten om te stoppen bij NAC.”
Ihattaren was meer een momentenvoetballer
En zo kwam er dus een einde aan een prachtig avontuur. Een avontuur, een droom die maar liefst veertien jaar duurde. Mathijs heeft mogen meemaken waar velen alleen maar van kunnen dromen. Spelen voor betaald voetbal organisaties, voor Willem II, PSV en NAC. Buitenlandse trips, spelen voor het Nederlands team en spelen tegen en met prachtige voetballers, bekende voetballers. Daar kun en mag je alleen maar trots op zijn.
Zo speelde Mathijs dus o.a. tegen en met de gebroeders Timber (Ajax en Nederlands Elftal), speelde hij tegen Brobbey, Taylor, en Hartmann. Verder speelde hij in de periode bij PSV o.a. samen met Vertessen, Sambo en Ihattaren en was hij bij NAC medespeler van Bart Verbruggen en Jan-Paul van Hecke. Indrukwekkend zou je zeggen, toch kan de jonge middenvelder niemand noemen die echt heel veel indruk op hem heeft gemaakt. Mathijs: “Natuurlijk is het geweldig met of tegen die spelers te mogen spelen laat ik daar duidelijk over zijn. Maar om nou te zeggen dat iemand heel veel indruk heeft gemaakt….nee. Vertessen maakte voor ons in die tijd bij PSV vaak het verschil met zijn snelheid en scorend vermogen en Ihattaren was meer een momenten-voetballer die ook toen al moeite had om iedere wedstrijd maximaal te presteren. Het was vaak of heel goed of slecht. De situatie van Ihattaren op dit moment is overigens niet leuk om te zien. Hij heeft natuurlijk ontzettend veel talent, het is dan ook enorm jammer dat dat er nu niet uitkomt.”
Terug naar de club waar het begon
Mathijs besloot terug te keren naar de club waar hij op vijfjarige leeftijd werd aangemeld namelijk Reusel Sport. Hij heeft in al die jaren betaald voetbal de verrichtingen van Reusel Sport regelmatig gevolgd. Hij bezocht vooral op jongere leeftijd ook de wedstrijden van het eerste elftal. En nu is hij dus terug, terug op het oude nest als speler en hebben de supporters al volop kunnen genieten van zijn voetbalkunsten.
Mathijs, die na het besluit om te stoppen bij NAC, stond ook in de belangstelling van enkele andere clubs, maar hij is waar hij wilde zijn….Reusel Sport. “Ik vond het voor mezelf belangrijk om weer gewoon wedstrijden te gaan spelen en mezelf geen druk op te leggen. Het was voor mij al even geleden dat ik over een langere periode meerdere wedstrijden achter elkaar had kunnen spelen door o.a. corona en mijn blessures in mijn laatste periode bij NAC. Daarnaast wilde ik weer lekker in de buurt voetballen en het plezier in het spelletje terugvinden. Ondanks de belangstelling was de keuze voor Reusel Sport dan ook niet moeilijk. Ik heb vervolgens nadat ik mijn keuze bekend had gemaakt ook heel veel mooie, fijne en positieve reacties gehad op mijn terugkeer en ben uitstekend opgevangen door de mensen binnen de vereniging."
Direct succes met Reusel Sport
Reusel Sport bivakkeerde voor lange tijd in de 3e of 4e Klasse. Na eind jaren zeventig, voor de laatste keer, in de 2e Klasse te hebben gespeeld keerde de geel zwarte formatie in 2002 na 25 jaar terug in de 2e Klasse. Het verblijf duurde echter maar twee jaar. Daarna speelde het nog twee periodes van eveneens twee jaar in de 2e Klasse maar was het voornamelijk in de 3e Klasse terug te vinden.
Zo ook vorig seizoen, het eerste seizoen waarin ook Mathijs Bel zijn opwachting maakte. De komst van o.a. Mathijs zorgde natuurlijk voor een enorme kwaliteit boost bij de Reuselnaren en dat zag je terug op de ranglijst. Reusel Sport, dat in het voorgaande jaar achtste was geworden in die 3e Klasse, was de enige ploeg die nog een beetje in de buurt kon blijven van eeuwig rivaal Bladella. Bladella had de eerste en tweede periode in de wacht weten te slepen en leek op het kampioenschap af te stevenen.
In die slotfase van de competitie verspeelde Bladella ineens wat punten waardoor Reusel Sport, dat zowel uit als thuis verloor van Bladella, ineens weer een kansje leek te hebben. Uiteindelijk kwam Reusel Sport twee punten te kort op de terechte kampioen Bladella en mocht het de nacompetitie in. In die nacompetitie was het allereerst te sterk voor Rijen (2-0) waardoor het in de finale mocht aantreden tegen Nieuwkuijk.
Voor een kleine 1000 toeschouwers wist Reusel Sport in de extra tijd promotie te bewerkstelligen door een doelpunt van….jawel…..Mathijs Bel. Een terechte promotie ook volgens de matchwinnaar. “Uiteindelijk is vorig seizoen voor ons heel mooi verlopen. De doelstelling vooraf was eindigen in de top 5. In het begin ging het nog moeizaam, we verloren geloof ik de eerste 3 van de 5 wedstrijden. Maar in de 2de seizoenshelft werden we steeds beter en kwamen we uiteindelijk net tekort voor het kampioenschap. In de nacompetitie hebben we uiteindelijk alsnog promotie af weten te dwingen. Ik vond het zeker een terechte promotie. Wij hebben de meeste wedstrijden vorig seizoen gedomineerd en hebben regelmatig laten zien dat we een goed voetballende ploeg hebben.”
Toekomst positief
Na elf seizoenen speelt Reusel Sport dit seizoen weer in de 2e Klasse en we kunnen zeggen dat het team van coach Marc Post het aardig doet. Na verlies in het openingsduel met Wilhelmina’08 bleef het vervolgens vijf wedstrijden op rij ongeslagen. Zo hield Reusel Sport Brabantia op een 3-3 gelijkspel, bezorgde het recordhouder SV Laar na 58 wedstrijden de eerste nederlaag en wist het ook van FC Eindhoven en Geldrop te winnen en speelde het verdienstelijk gelijk bij kampioenskandidaat De Valk.
Het enige minpuntje van de laatste periode was eigenlijk de onverwachte nederlaag afgelopen zondag bij laagvlieger NWC. Desondanks is Reusel Sport, dat de komende twee weken tegen eveneens twee ploegen uit de onderste regionen zal spelen (ZSV en Hilvaria), terug te vinden op een keurige zesde plaats.
Wat er in het vat zitten voor Reusel Sport dit seizoen en kan het deze keer voor langere tijd in de 2e Klasse verblijven? Mathijs: “We hebben niet echt een doelstelling voor dit seizoen afgesproken. In de wedstrijden gaat het tot nu toe beter dan we vooraf hadden gedacht. We hebben ons snel aan weten te passen aan het niveau van de 2e klasse. Ik denk dat Reusel Sport zeker een stabiele tweedeklasser kan worden. Ons team is namelijk nog redelijk jong en heeft dus nog veel potentie, het zal moeten blijken of er nog meer in het vat zit.”
Dan blijft als laatste alleen nog de vraag over hoe Mathijs zijn toekomst ziet. Mathijs: “Ik heb het op dit moment erg naar mijn zin bij Reusel Sport. Naast dat we het dus sportief erg goed doen, is het ook gewoon een hele leuke en gezellige club buiten het veld om. Ik kan wel zeggen dat ik het plezier in het voetbal weer terug heb gevonden bij Reusel Sport. Of ik ooit nog hogerop wil gaan voetballen weet ik nog niet. Als er iets op mijn pad komt zal ik hier over nadenken, maar ik speel met alle plezier voor Reusel Sport en zal hier niet zomaar vertrekken.”
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?
Marc Post