In de rubriek “Terug naar die mooie tijd” gaan we deze keer terug naar de tijd van de toernooien. Veel verenigingen speelden een toernooi of organiseerden zelf een toernooi na afloop van de competitie. Het was altijd een hele happening, het was iets waar naar uit werd gekeken, iets waar naar toe werd geleefd. Jammer genoeg is die tijd niet meer. De invoering van de nacompetitie in het seizoen 1989-1990 werd de doodsteek voor bijna alle toernooien.
Toernooien; het blijft een mooi fenomeen, zowel voor de jeugd als voor de senioren. Ik denk dat iedereen het zich nog wel kan herinneren en dat het ook zeker mooie herinneringen oproept. Als jonge jongen lekker de hele dag weg met je vriendjes, fijn naar het voetbalveld. Je tas vol ingepakt met broodjes en drinken en wat geld op zak om snoep, een ijsje of een zakje chips te kopen. En dan als het kon terug te keren met een beker op zak. Ook de seniorentoernooien waren iets geweldigs. De toernooien werden vaak druk bezocht en het barpersoneel draaide overuren. Heerlijk in het zonnetje langs het veld naar het voetballen kijken en over het voetbal praten.
Gelukkig bestaan de jeugdtoernooien nog volop maar zijn er nauwelijks nog toernooien voor de eerste elftallen. Althans niet na afloop van de competitie. Dit is bijna niet meer haalbaar. Aan het begin van het seizoen zijn er nog wel toernooien maar dit is anders. Het heeft niet de charme en de status van de toernooien van weleer. Vaak heb je dan ook met niet complete selecties te maken in verband met de vakanties.
ASV-midzomertoernooi
Het dorpje Aarle-Rixtel is een dorpje van de evenementen, het is een dorpje dat leeft. Zo kent het de dorpsfeesten dat al sinds 1978 bestaat, had het de blaaskapellenfestival en heeft het nu sinds enkele jaren de Oktoberfesten. Ook had het dus het bekende ASV-Midzomertoernooi. Dit was één van de grootste en spraakmakende toernooien van weleer. Een toernooi waar heel veel Brabantse verenigingen goede herinneringen aan bewaren. Welke eerste elftal speler heeft daar nu niet gevoetbald zou je haast zeggen. Met weemoed denk ik zelf ook nog terug aan dat geweldige toernooi. Je keek er echt naar uit, als jong ventje maar ook als speler. Het ASV-Midzomertoernooi leefde en hoe! Het was een regelrecht succes, het was een toernooi dat bij velen nog in het geheugen gegrift zal staan.
Het begin
ASV’33 was één van de eerste verenigingen met een dusdanig groot toernooi. Een man van het eerste uur van het toernooi was Marthie van Alem, hij maakte de oprichting mee en al de mooie jaren die er op volgde. Met hem gingen we ‘terug naar die mooie tijd’.
Het was een mooie zaterdag morgen en ik was op weg naar Aarle-Rixtel naar de voetbalvereniging ASV’33. Daar aangekomen werd ik ontvangen in de bestuurskamer waar het gesprek al snel op gang kwam over het meest succesvolle toernooi van Zuid-Oost Brabant. Direct werden er de jaarboeken bijgehaald en vloog de ene anekdote na de andere over de tafel. Je wist het al maar het werd direct nog maar eens bevestigd; het ASV-midzomertoernooi was een geweldig evenement waar men op de dag van vandaag nog steeds graag over praat.
In het jaar 1969 werd er een begin gemaakt aan het toernooi. Waarom? Simpelweg om geld te genereren voor de vereniging. Vele verenigingen werden aangeschreven en het sloeg direct aan. Maar liefst achtentwintig verenigingen namen deel aan de eerste editie van het toernooi dat werd gewonnen door het organiserende ASV’33. Het toernooi was een schot in de roos. Het beviel de verenigingen prima en het toernooi had binnen de kortste keren een geweldige naam opgebouwd waar veel ploegen deel aan wilden nemen.
Marthie: “Het was echt ongelofelijk en we hoefden weinig moeite te doen om de ploegen bij elkaar te krijgen. Verenigingen meldden zich zelf aan, het waren er zelfs teveel waardoor we noodgedwongen een keuze moesten maken. Je had toentertijd nog een onderafdeling en veel van de deelnemende teams kwamen daarin uit. Door aanmelding van teams welke op hoger niveau acteerden moesten we jammer genoeg tot het besluit komen om teams uit de onderafdeling te schrappen. Dit moest wel, we waren anders een dief van ons eigen portemonnee.”
Je zou haast denken dat deze ploegen ook niet meer deel wilde nemen aan het toernooi maar dat was zeker niet het geval. Mocht er een ploeg zich onverhoopt hebben afgemeld dan stonden deze ploegen gewoon weer in de rij om deel te nemen. Dit gaf direct aan hoe groot het toernooi in korte tijd al was geworden.
Het ASV-Midzomertoernooi was gevestigd en stond als officieel toernooi te boek bij de KNVB. Dit betekende ook dat wanneer er boekingen zouden vallen of wanneer spelers een rode kaart zouden krijgen dit werd doorgegeven aan de KNVB en werd overgenomen. Ook werden de wedstrijden geleid door officiële scheidsrechters.
De belangstelling voor het toernooi was geweldig en zelfs de officiële loting voor het toernooi werd druk bezocht. Bij de officiële loting zat wel aan addertje onder het gras. Marthie: “Je kunt het vergelijken met de loting voor het EK en WK. Als organisator hoopten wij natuurlijk op sterke ploegen in de finale. Het liefst hadden wij een finale tussen Gemert en Sparta’25 omdat we wisten dat daar ontzettend veel mensen op af zouden komen. Het waren vaak de sterkste ploegen op het toernooi.
We besloten daarom de ploegen onder te verdelen in vier groepen zodat de sterkere ploegen elkaar in de beginfase van het toernooi niet konden treffen.”
De belangstelling was altijd groot en mooi om te zien. Het ASV-midzomertoernooi had gewoon iets. Zelf had ik altijd het idee dat het rond die tijd mooi weer was, al was dat natuurlijk niet altijd het geval. Je zat thuis te wachten tot je weer naar ASV kon gaan om te kijken bij je favoriete team of een voor jou interessante wedstrijd. Met je vrienden op de fiets of met je pa met de auto. Het sportpark was/is gelegen aan de Zuid-Willemsvaart en zodra je de brug over was zag je direct weer hoe druk het daadwerkelijk was. Was je met de auto dan moest je vaak op zoek naar een plaatsje als je die tenminste nog kon vinden.
De entree toentertijd was 25 cent en 50 cent! en er werd op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag gespeeld. Het was volle bak, ook in de kantine waar de telefoon rond acht uur/half negen roodgloeiend stond. Mensen waren geïnteresseerd in de uitslagen. Wat zou je favoriete team hebben gemaakt of wie wordt de volgende tegenstander?
Vier van de vijf doordeweekse avonden werd er dus gevoetbald, twee wedstrijden op een avond. De wedstrijden duurden 2 x 30 minuten en later 2 x 35 minuten en stonden onder leiding van een officiële KNVB-scheidsrechter. Soms viel de keuze van een scheidsrechter niet goed uit, zo weet ook Marthie van Alem te vertellen. Marthie: “Één van onze scheidsrechters was Jo van Osch uit Beek en Donk. We hebben het ook wel eens gehad dat hij was aangewezen voor een wedstrijd van Sparta’25. Je wilt niet weten hoeveel commentaar er kwam. Maar ja dit geeft ook maar weer aan hoe fanatiek men in dit toernooi stond.”
Er werd gespeeld via een knock-out systeem en het toernooi duurde in totaal een maand. De finale, welke altijd op zaterdag werd gespeeld, duurde 2 x 45 minuten en leverde vaak een prachtige en druk bezochte wedstrijd op. Velen kan Marthie nog voor de geest halen maar enkele springen er toch wel uit. Marthie: “We hoopten dus vaak op een finale Gemert-Sparta’25 en als die dan uitkwam waren we natuurlijk bijzonder gelukkig. Zo gebeurde het eenmaal dat de finale in een gelijkspel eindigde en dat er strafschoppen aan te pas moesten komen. Ik weet zo niet precies meer wie deze strafschoppenserie had gewonnen maar weet nog wel dat er achteraf protest was aangetekend. Een gewisselde speler zou een strafschop hebben genomen. De strafschoppenserie werd als niet geldig verklaard en de wedstrijd werd een week later opnieuw gespeeld. Moet jij eens raden wie er blij was, haha.
Een andere finale die me ook bij was gebleven, ELI-Mierlo-Hout, was weliswaar niet om de wedstrijd zelf maar wel om het feit dat deze pas in augustus werd gespeeld. We hadden in juni toen te maken met zeer slechte weersomstandigheden waardoor een finale niet door kon gaan. We besloten toen het duel uit te stellen tot augustus.”
Maar het was niet allemaal koek en ei, er gingen ook zeker wel dingen mis vooral in de slotjaren van het toernooi. Los van de uitsluitingen van spelers heeft men ook wel wat problemen gehad met enkele verenigingen. Zo verliepen de wedstrijden van Dijkse Boys niet altijd even goed en heeft men Braakhuizen een keer uit het toernooi moeten zetten. Vooral in de slotjaren kreeg men vervolgens ook veelvuldig te maken met afmeldingen. Dit had vooral te maken met de invoering van de nacompetitie in 1989-1990. Het werd de doodsteek voor het toernooi, niet alleen voor het ASV-midzomertoernooi maar voor alle toernooien. Zo ook voor het eens zo succesvolle Pinkstertoernooi bij buurman Sparta’25.
Verenigingen deden nog wel mee maar stuurden in de laatste jaren vaak een jeugdteam of een lager elftal. Dit deed geen goed aan de bezoekersaantallen en aan het toernooi. Het toernooi was ten dode opgeschreven. De voetbalvereniging probeerde vervolgens nog van alles om het toernooi te redden. Zo veranderde men de opzet en werd er in poules gespeeld. Een ploeg speelde zodoende minstens twee of drie wedstrijden. Maar ook dit was geen succes. In 2001 kwam er zeer spijtig genoeg een einde aan een prachtig toernooi waar geen ander toernooi tegen opgewassen was.
Marthie:”Het is zo jammer, we hadden zoiets sterks staan. Andere verenigingen kwam in de loop van jaren ook met toernooien. Zo ook in het Helmondse. Daar begon men aan het Zilveren Helm Toernooi. Toch wilden de ploegen graag deelnemen aan ons toernooi en werd er op datums gespeeld wanneer een ploeg niet hoefde te spelen voor het Zilveren Helm Toernooi. Ook dit gaf dus weer aan hoe belangrijk de verenigingen ons toernooi vonden.”
Het was dus lange tijd een succesvol toernooi waarbij veel omzet werd gegenereerd door de vereniging. Een wedstrijd waarbij een tweeduizend bezoekers op af kwamen was niet vreemd. De vereniging hield aan de eindstreep met aftrek van de kosten vaak zo’n 2000 gulden over. Een geweldig resultaat natuurlijk. Het toernooi kende eigenlijk ook alleen maar winnaars want ASV had HET toernooi van Zuid-Oost Brabant en de inkomsten, en de voetballiefhebber had een place to be.
Zo heeft de nacompetitie eigenlijk toch veel kapot gemaakt bij velen. Ikzelf denk nog vaak terug aan de tijd van de toernooien en stiekum denk ik dat er dat nog wel meer zijn. Het gewoon complete dagen rondhangen op het voetbalveld. Wedstrijden bekijken en met vrienden praten over voetbal. Lekker genietend van het zonnetje en een versnapering. Het waren altijd gezellige dagen, het waren dagen voor de echte voetballiefhebber, de verenigingsmens……….
Cijfers en Feitjes:
-Het deelnemersveld bestond aanvankelijk uit 28 deelnemende verenigingen. Later werden dit 30 deelnemende verenigingen, daarna weer 28 en eindigend met 16 deelnemers
-Het inschrijfgeld was aanvankelijk 15 gulden, werd verhoogd naar f 20,-, f25,- en uiteindelijk f 50,-
-Op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag werd er gespeeld. De finalewedstrijden vonden plaats op zaterdag
-De scheidsrechters ontvingen lange tijd f 20,-
-De winnaar kreeg een wisseltrofee. Bij driemaal op rij winst mocht men deze houden, of bij vijfmaal in totaal. Winnaar kreeg tevens twaalf shirt, 12 broeken en kousen alsmede herinneringsbeker. De nummer twee kreeg twaalf shirts (naar keuze).
Vanaf de jaren tachtig kreeg de winnaar een wisseltrofee. Bij driemaal op rij winst mocht men deze houden, of bij vijfmaal in totaal. De winnaar kreeg een waardebon van f600 en een herinneringsbeker. De nummer twee f300, en herinneringsbeker. De nummers drie en vier f100,- en herinneringsbeker
Vanaf 1984 kreeg de winnaar een wisseltrofee. Bij driemaal op rij winst mocht men deze houden, of bij vijfmaal in totaal. De winnaar kreeg eeb waardebon van f750 en een herinneringsbeker. De nummer twee f400, en herinneringsbeker. De nummers drie en vier f150,- en herinneringsbeker
In de negentiger jaren kreeg de winnaar f 1250,- en een wissel- en herinneringsbeker en kreeg de nummer twee f 600,- en een herinneringsbeker.
-Het toernooi had een hele reeks aan deelnemende verenigingen. Na research komen we tot de volgende verenigingen. Het is mogelijk dat enkele verenigingen ontbreken. ASV’33, Bavos, Boekel Sport, Boskant, Braakhuizen, Brabantia, Bruheze, Deurne, Dijkse Boys, ELI, Elsendorp, EMK, Erp, ESV, Geldrop, Gemert, Haagse Boys, Handel, Heeze, Helmondia’55, HVV, Klein Arsenal, Lierop, Liessel, Mariahout, Mierlo-Hout, Mifano, Milheezer Boys, MULO, Neerkandia, Nijnsel, Nuenen, NWC, Odiliapeel, Ollandia, Olympia Boys, ONDO, PVV, Racing Boys, Rhode, RKGSV, RKZSV, Rood Wit’62, RPC, SBC, SJVV, Someren, Sparta’25, SPV, SSE, Stiphout Vooruit, Tongelre, Unitas, VOW.
Toernooiwinnaar
1969: ASV’33
1970: Gemert
1971: Nuenen
1972: Lierop
1973: SBC
1974: Rhode
1975: ELI
1976: Sparta’25
1977: Sparta’25-ESV. Sparta’25 winnaar
1978: Sparta’25-ESV. Sparta’25 winnaar
1979: Sparta’25-Gemert 1-0
1980: Helmondia’55-ASV’33 2-1
1981: Helmondia’55-Gemert 1-1, 2-1 na verlenging
1982: Deurne-Rhode 2-1
1983: Erp-Mierlo-Hout. Erp wint na strafschoppen
1984: MULO –Someren 2-1
1985: Gemert-Rhode 7-3
1986: Gemert-Boekel Sport 2-2. Gemert wint na strafschoppen
1987: Helmondia’55-ELI 3-0
1988: Sparta’25-Deurne 3-1
1989: Rood Wit’62-Gemert 2-1
1990: NWC-SSE 4-1
1991: Mierlo-Hout-Nuenen 1-0
1992: Sparta’25-Nuenen 2-1
1993: Mierlo-Hout-NWC 1-1, Mierlo-Hout wint na strafschoppen
1994: NWC-Nuenen 7-4
1995:
1996:
1997: ELI-MULO 3-1
1998: Deurne-Stiphout Vooruit, Deurne winnaar
1999: Deurne-Nuenen 2-2, 3-2 na verlenging
2000: ELI-Mierlo-Hout
2001: ASV’33-Mierlo-Hout 1-2
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?