Terug in de tijd: 'Lange Peer' blikt terug op een mooie carrière (2019)

Ondanks de huidige tijd blijven we wel actueel en wordt de website nog steeds goed bezocht. Naast de actuele berichten en interviews die we afnemen, willen we in deze vervelende en moeilijke periode gaan terugkijken in de tijd. We gaan spitten in ons archief en daar pikken we de meest gelezen en opmerkelijke interviews uit. Altijd leuk om eens terug te lezen…

We zijn vorige maand begonnen met scheidsrechter Roy Manichand en later met Jeroen van de Berk, Twan van Tuyl, Wim van de Berk, Rob Langsbergen en Didier van Wordragen. We gaan nu verder met  Peer van Kemenade die in een uitgebreid interview terugkijkt op zijn 21-jarige loopbaan als voetbaltrainer. De altijd 'goedlachse' Van Kemenade nam in 2019 op 58-jarige leeftijd definitief  afscheid als trainer.

‘Lange Peer’ blikt terug op een mooie carrière
25-06-2019 07:31 De Trainer cql/#prhits:14.007hts#hqz

“Het was een mooie, maar ook wel rare dag. Natuurlijk was iedereen gespannen en we wilden allemaal graag promoveren naar de tweede klasse, maar tegelijkertijd had ik ook een bepaalde rust over me heen. Om half twee ben ik even alleen in de dug-out gaan zitten. Dit was écht mijn laatste wedstrijd als trainer. En na de wedstrijd, toen iedereen aan het feesten was, heb ik me even teruggetrokken in de kleedkamer. Anders was ik misschien wel emotioneel geworden.”

Peer van Kemenade (58), de succesvolle trainer/coach van SV Valkenswaard, blikt terug op zijn tijd bij de Bosuilen, maar ook op de pakweg twintig jaar ervoor én zijn carrière als robuuste spits van VVAE (de voorloper van VV Acht, red.). ‘Lange Peer’, zoals veel mensen hem noemen, is een mensenmens. Iemand op wie je eigenlijk nooit lang kwaad kunt zijn. Geroemd om zijn rol als peoplemanager en sfeermaker. Bij iedere club wordt hij nog met open armen ontvangen.

“Ik heb drie seizoenen bij Acht gezeten, daarna drie jaar bij DOSL, een paar maanden bij Brabantia, twee jaar bij PSV/av, drie jaar bij Beerse Boys (“Na mij begonnen de échte successen”), drie jaar bij Bergeijk, weer drie jaar bij VV Acht en toen naar Valkenswaard. Een mooi rijtje toch?" In deze lijst zit slechts één minpuntje: Brabantia. “Prachtige vereniging, maar het klikte gewoon niet. Ik had de keuze uit Reusel Sport en Brabantia. Toen ik ’s avonds, veel vroeger dan anders, thuis kwam, zei ik tegen mijn vrouw: ‘Dit was de tweede slechte keuze in mijn leven’. Ze heeft een week niet tegen me gepraat!”

Warmte
Maar ook aan zijn (korte) periode bij Brabantia heeft hij goede contacten overgehouden. Gewoon, omdat hij nergens met ruzie vertrekt. “Je kunt het niet eens zijn of geen klik hebben, maar respect moet er altijd zijn. Ik ging op een gegeven moment met tegenzin naar de training. Dan moet je snel stoppen!” Wat opvalt in het rijtje is het groot aantal ‘dorpse’ clubs. Van Kemenade knikt: “Ik snap wat je bedoelt en dit klopt ook wel. Het samen naar iets streven, mentaliteit gecombineerd met kwaliteit. Dit ligt me het me het beste. Ik heb bij al die clubs veel warmte en waardering ervaren. En niet om te zwetsen, maar ik ben altijd gevraagd. Heb nooit zelf gesolliciteerd.”

‘De scheidsrechter geeft de grens aan’. Een uitspraak van Van Kemenade die hij zijn hele carrière heeft gebruikt. Als speler en als trainer. “Ik deed als spits alles om te winnen en ook als trainer probeer ik uit hoe ver ik kan gaan. Erwin Isbouts (“Wat een geweldige speler! Daar kan ik écht van genieten”) zei ‘Wat jij ook doet, jij komt er vaak mee weg’. En dit is ook zo. Ik leef intens mee, maar ben nooit beledigend of grof. En dit kunnen de scheidsrechters ook wel waarderen, Iemand zei laatst tegen me: ‘Je bent nog net zo fanatiek als 23 jaar geleden’. Dit zie ik als een groot compliment.”

Anders
Kom bij Van Kemenade niet af met het oordeel dat ‘vroeger de mentaliteit van de spelers veel beter was’. Dit noemt hij onzin. “Anders misschien, maar zeker niet minder. Het is de kunst als trainer om je spelersgroep zo goed mogelijk te laten renderen. Dit kenmerkt de kwaliteit van een goede trainer. Natuurlijk heb je mazzel, zoals ik nu bij Valkenswaard, als je een paar klasbakken in je team hebt, maar uiteindelijk moet je het doen met de spelers die er zijn. Ik vind dat wij met Valkenswaard, tijdens het seizoen, maar zeker in de nacompetitie, reclame hebben gemaakt voor het amateurvoetbal.”

De finale van de nacompetitie tegen de amateurs van PSV was voor Van Kemenade de afsluiting van een mooie loopbaan als hoofdtrainer. “Alles viel op zijn plaats. Heb je het enthousiasme gezien? Ook bij de reserves. Dit is wat ik altijd heb geprobeerd te doen: de groep op één lijn krijgen. Door te motiveren, maar ook door duidelijk te zijn. Bij mij is iedere speler even belangrijk. Ook de jongens die niet spelen. Je hebt immers iedereen nodig om resultaat te behalen.” Van Kemenade voorziet een mooie toekomst voor Valkenswaard. Er komen enkele goede aanwinsten bij en vanuit de jeugd zie ik ook enkele talenten doorstromen. Een stabiele tweedeklasser moet mogelijk zijn.”

Bijdrage
En nu? Terug naar VV Acht, waar hij de jeugdtrainers gaat begeleiden. “In de winterstop heb ik bij voorzitter Jacques van Gerven (‘Een man waaraan Valkenswaard écht heel veel te danken heeft!’) aangegeven dat ik wel iets wilde blijven doen bij de club. Maar toen Acht zich meldde, ben ik toch gaan twijfelen. Dat is toch mijn club en ik kan daar een wezenlijke bijdrage leveren aan de jeugdopleiding. En lekker op zondag vrij. Jacques had er gelukkig alle begrip voor. Hij begrijpt wat liefde voor een club betekent. Ach, ik moet het gaan ondervinden wat het is om geen hoofdtrainer meer te zijn. Misschien valt het wel ontzettend tegen. Maar zeg dit maar niet tegen mijn vrouw…!”

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.