Robin Bloks stopt als selectiespeler van VV ACHT. Na veertien seizoenen amateurvoetbal in de senioren hangt de centrale verdediger definitief zijn voetbalschoenen aan de wilgen. “het is tijd voor andere dingen’ aldus Bloks.
In de veertien jaar als eerste elftalspeler speelde Bloks in totaal tien seizoenen bij VV ACHT en kwam hij tussentijds ook uit voor VV Gestel (3 jaar) en de amateurs van PSV (1 jaar).
Robin Bloks was een van de talentvolle telgen bij VV ACHT die vanuit de eigen jeugdopleiding de overstap naar het eerste elftal maakte. Op 18-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut onder trainer Marty van de Tillaar. Bloks heeft in de zijn periode als eerste elftalspeler van VV ACHT twee keer promotie naar de 3e klasse meegemaakt. In de afgelopen seizoenen wist de huidige vierdeklasser nog een aantal keer de nacompetitie te bereiken voor promotie maar strandde elke keer in het zicht van de haven, waardoor de club komend seizoen alweer haar vijfde jaar in gaat in de vierde klasse.
Ervaring
Met wegvallen van Robin Bloks en Niek Broeders valt er bij de ploeg van Marco van den Braken behoorlijk wat ervaring weg. Er komen geen spelers van buitenaf en de selectie is alleen aangevuld met een viertal jeugdspelers.
We stellen Robin een aantal vragen over voetballoopbaan bij VV ACHT.
Vanwaar de keuze om te stoppen als selectiespeler
Tis mooi geweest. Ik heb er lang over nagedacht, ben topfit, maar voor mijn gevoel is dit het moment voor mij om te stoppen. Door mijn drukke baan werd het langzamerhand steeds meer een opgave om 2x per week te trainen. Het is nu tijd voor andere mooie dingen, mijn gezin, vissen, tennissen, dat gaat helemaal goed komen.
Hoe kijk je terug op je periode als 1e elftalspeler van VV ACHT
Op 5 jarige leeftijd werd ik lid van VV Acht. Voor mijn 1e verjaardag kreeg ik van clubicoon Dennis Asveld mijn eerste voetbalschoenen. Samen met zijn broer Toine hebben zij mij opgevoed als voetballer. Overigens niet alleen als voetballer, ik heb jarenlang gewerkt bij Dennis (Asveld Machinale Houtbewerking) en Toine (Asveld Parket). Ik was en ben daar kind aan huis.
Met mijn vader, moeder en zusje waren wij bijna ieder weekend op het sportpark te vinden. Mijn vader heeft ook in het 1e gespeeld en werd daarna leider van het 1e elftal en was ook een aantal jaren samen met Huub Gommans trainer van de teams waar ik in speelde. Tot mijn 18e heb ik als supporter bijna ieder wedstrijd van het 1e gezien, de toenmalige spelers waren voor mij ware helden!
Op mijn 18e kwam het moment om zelf 1e elftal speler te gaan worden. Helaas scheurde ik voordat ik mijn debuut had gemaakt, direct mijn kruisband af. Na hiervan te zijn hersteld, haalde 1 van mijn meest favoriete trainers, Marty van de Tillaar mij naar het 1e. Marty wist als geen ander om bij mij als jonge speler de juiste snaar te raken. Het was een geweldige tijd waar ik met veel plezier op terugkijk. We hadden een superteam met ervaren spelers als bijvoorbeeld: Dennis Asveld, Dennis Klaassen, Evert Spitters en Paul Purschel. In mijn laatste jaar in mijn 1e periode bij VV ACHT versloegen we Waalre in de finale van de nacompetitie op een zinderend sportpark van Bladella. De 3e klasse was een feit, wat een feest!
Hierna vertrok ik voor 3 jaar naar VV Gestel en een jaar PSV/AV, ook een prachtige tijd met vele hoogtepunten waar ik met veel plezier op terugkijk en voor geen goud had willen missen.
Ook in mijn 2e periode bij vv ACHT, heb ik vele mooie momenten beleefd. We haalden 2x de finale van de nacompetitie voor promotie naar de 3e klasse, maar helaas verloren we deze allebei. Het is jammer maar natuurlijk begrijpelijk dat ik mijn laatste seizoen door het coronavirus niet voetballend heb mogen afsluiten. In de afgelopen 1,5 seizoenen is het qua prestaties niet helemaal verlopen zoals we dat hadden gehoopt, we hebben de hoge verwachtingen (nog) niet waar kunnen maken. Daar waar in mijn beginjaren de oudere spelers echte kartrekkers waren, heb ik als 1 van de ouderen nu, niet echt mijn stempel kunnen drukken. Gelukkig heeft de kenmerkende “achtse” sfeer hier niet onder geleden.
De mooie momenten zijn er te veel om op te noemen. ACHT is een geweldige club waar ik, maar ook Nicole en onze kinderen zich helemaal thuis voelen. Qua prestaties denk ik dat het de komende jaren ook weer genieten zal worden op de leeuwenkuil. Er komt veel kwaliteit vanuit de jeugd. Hierdoor is er meer onderlinge concurrentie, we hebben volgend seizoen zelfs 3 selectie elftallen. Dit zal de motivatie om te presteren alleen maar ten goede komen. Kortom het verleden was geweldig, maar de toekomst ziet er ook fantastisch uit voor onze club! Vanaf nu zal ik net als in mijn jeugd, als supporter mijn steentje bij proberen te dragen, ook hier kijk ik naar uit. En wie weet, Arjen Robben gaat ook weer beginnen……….
Hoogtepunten:
Buiten het veld en in het clubhuis zijn dit er teveel om op te noemen.
Zal me beperken tot een aantal hoogtepunten als voetballer:
Promotie naar 3e klasse met vv acht
Kampioenschap met VV Gestel, promotie naar de 1e klasse
2 x Finale nacompetitie met VV ACHT
1 x Finale nacompetitie met PSV/AV
Dieptepunten:
Natuurlijk mijn kruisbandblessure, maar toch ook de 3 verloren finales met VV ACHT en PSV/AV. Ook had ik graag met een prijs afscheid genomen.
Tot slot
Peer van Kemenade:
Dat Peer als trainer overal waar hij kwam succesvol is geweest, is voor mij geen verassing. Wat hij met een team als trainer en coach voor elkaar weet te krijgen is uniek. Ook buiten het voetbal een fantastisch mens, blij dat hij weer een functie heeft bij VV ACHT. Een icoon in het amateurvoetbal en een ambassadeur voor onze club!
René van Kemenade:
Of ik nou een goede of slechte wedstrijd speelde, René steunt mij altijd door dik en dun. Voordat de wedstrijd begon, keek ik altijd eerst even of René achter de goal stond. Gelukkig stond hij er bijna altijd zowel bij thuis als bij uitwedstrijden. Toen ik nog niet samenwoonde zat ik bijna iedere avond bij René. Dan keken we televisie, gooide ik een dartpijltje of zaten we hele avonden te ouwehoeren. Als ik een probleem dacht te hebben, had hij voor mij de oplossing. Ik ben hem ontzettend dankbaar, hij is voor mij onmisbaar!
Mike Strik:
Met Mike heb ik dezelfde band als met René. Mike is een vriend voor het leven. De afgelopen jaren was hij (samen met Andre Matteussen) verantwoordelijk voor 2e elftal. Ik heb 2 jaar geleden ook een aantal wedstrijden met ons 2e team mogen meedoen. Het 2e team van vv Acht is een voorbeeld van hoe een team zou moeten zijn. Hij weet spelers te raken en te motiveren en gaat voor hun door het vuur en de spelers betalen dit terug! Mike en André hebben het stokje nu overgedragen. De tijd die Mike en ik overhouden kunnen we nu bijvoorbeeld besteden aan tennissen.
Marco van den Braken:
Beginnen als selectiespeler onder Marty van de Tillaar was zoals ik al zei een geweldige ervaring. Nu stop ik als selectiespeler en zijn Marco en assistent René (van den Nieuwenhof) mijn laatste trainers als selectiespeler. Marco heeft veel ervaring als trainer, René heeft op hoog niveau gevoetbald en is ook met zijn humor een prima aanvulling, nee mij hoor je zeker niet klagen. Met Marco, René, de overige leden van de technische staf en de aanwezige kwaliteit in de spelersgroep, zijn alle ingrediënten in huis om er een succes van te maken. Ik wens bij deze heel vv. ACHT, veel succes!
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor deze hele mooie tijd. Ik heb fantastische mensen leren kennen, hopelijk tot snel. Nogmaals bedankt allemaal!
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?