Lekkere thuispot tegen TSC zorgt voor 2e overwinning op rij
Als je dan in de eerste 10 wedstrijden – op één gelijkspelletje na – telkens wisselt tussen winst en verlies, maar daarna ineens 3 keer op rij verliest, dan moet je, als je dan weer eens wint, vervolgens ook maar meteen 3 keer op rij gaan winnen. Die koers is in elk geval ingezet nu. Nadat vorige week GSBW kinderlijk eenvoudig opzij werd gezet, volgde afgelopen zondag de tweede winstpartij op rij. En niet tegen de minste. Het goed voetballende TSC uit Oosterhout, op 1 week na sinds 10 november al onafgebroken op plaats 2, kwam op Den Hoek op bezoek en werd met een duidelijke 3-0 verslagen. De uitwedstrijd op 29 september ging nipt, maar terecht, verloren tegen een toen zeer sterk team. Daarbij moet wel aangetekend worden dat wij destijds maar liefst 8 spelers misten. Ook nu werd gerekend op een sterke tegenstander. Temeer omdat TSC de achterstand op het ongenaakbaar geachte Bladella niet nóg groter wilde laten worden. Nadat ze maar 1 punt uit de laatste 2 wedstrijden haalden bedroeg die immers al 9 punten. Dat lukte dus niet. Een gelukje was nog dat het er geen 12 werden, omdat “die van hierneffe” niet verder kwamen dan 0-0 op De Klokkenberg van Uno Animo.
Jordy Buijs liet meteen al zien wat de Oosterhouters van plan waren met heel kort na de aftrap al een kopballetje in de handen van Siem. Die bedoelingen hadden onze jongens zelf echter ook. En wij hadden direct succes. In de tweede minuut al kon Mathijs Bel zelf opstomen door het midden. Enkele middenvelders én verdedigers werden moeiteloos omspeeld waarna Mathijs iets links van het doel binnen de 16 meter uitkomend knap met links uithaalde en meteen de 1-0 in de lange hoek deponeerde. Zo vroeg scoren; dat is altijd lekker. Maar er was nog héél veel tijd natuurlijk en TSC liet het er dan ook niet bij zitten.
In de minuten na de goal voerden zij langzaamaan de druk flink op. Met meer balbezit wisten ze zich daarbij ook de nodige kansen te verschaffen. Tussen die kansen door kon echter ook Reusel Sport er een paar keer aardig uitkomen en gevaar stichten voor het doel van Ralph Schriek. Sylvain de Been had namens de bezoekers op het kwartier een gevaarlijke voorzet in huis die Siem over de lat wist te boksen. In de spits stond de lange sterke Bart Dirven keer op keer klaar om aangespeeld te worden. Van links en rechts kwamen medespelers dan ingelopen en werd geprobeerd het Reuselse verdedigingsblok kapot te spelen. Maar die stonden telkens goed en geconcentreerd en werkten keihard voor elke bal. Een gevaarlijke voorzet van Buijs kon zo ook onschadelijk worden gemaakt. En een één-tweetje tussen Joury den Boogert en die sterke Dirven lukte ook net niet door ingrijpen van een geelzwart shirt. Buijs en Den Boogert kregen samen tegen het half uur een goede kans, maar konden het niet afgemaakt krijgen. Deze twee mannen bleven ook daarna nog gevaarlijk met voorzetten in de 34e en 39e minuut. Aanvoerder Ryan Snoeren tenslotte deed ook nog een duit in het aanvalszakje met een goede actie over links, ook gevolgd door een strakke voorzet die met moeite uit het doelgebied weggewerkt kon worden.
Reusel Sport kon er als gezegd wel af en toe uitkomen. Het eerste gevaar na de goal was nog van Reuselzijde. Sjak Blokdijk kon een mooie steekpass van Wout op Mathijs in minuut 10 maar ternauwernood tot corner verwerken. Daarvan wisten we er in de rest van de eerste helft nog 5 te bemachtigen. Vier werden er van rechts door Wout genomen en leverden niets op. Eéntje kwam van links via Mathijs en kon vrij ingekopt worden door Tuur de Laat. Maar zijn vizier had hij niet bij blijkbaar, aangezien de bal niet richting het doel, maar volledig de tegenovergestelde richting op ging. In de 24e minuut leverde Wout één van zijn befaamde langeafstandsschoten af. Keeper Schriek moest zich volledig strekken om de 2-0 te voorkomen. Dat deed hij ook met een zeer fraaie duik. Vlak voor rust was de 2-0 ook erg dichtbij. Dit keer was het een zo herkenbare actie van Jorg die over links naar binnen kon trekken om zowat ook een stukje over de achterlijn te dribbelen. Zijn voorzet op Mathijs was op maat. In plaats van meteen schieten nam onze generaal echter net te veel tijd waardoor hij niet meer kon vuren en af moest leggen op Dirk. De verdediging stond in tienden van seconden echter al weer goed en Dirk’s schot werd geblokt.
We zagen kortom een mooie 1e helft met goed voetbal van beide ploegen. TSC had meer balbezit en meer mogelijkeheden, maar uiteindelijk waren de beste kansen toch wel voor onszelf. Coach Ruud van der Rijt bracht in de rust Marouan Moukouh en Darlington Adam in voor middenvelders Ian van Strien en Matthew Coenraadts. Natuurlijk ging TSC op zoek naar de gelijkmaker. Maar kreeg daar niet de kans voor toen Wout Vosters in de 47e minuut door Jilles Verbeek in het strafschopgebied werd neergehaald. Scheidsrechter Johan Hodzelmans die ons deze middag – eerlijk is eerlijk – niet slecht gezind was, wees resoluut naar de stip. Dat zorgde uiteraard voor wat commentaar en discussie tussen enkele spelers en de leidsman. Die was echter niet te vermurwen en zo kon Wout zelf zomaar de 2-0 laten aantekenen. Opnieuw een wel heel lekker moment in de wedstrijd om te scoren. Enerzijds een mentale tik voor de bezoekers. Anderzijds konden onze jongens zich meteen iets meer op hun gemak voelen met deze wat veiligere marge van 2 doelpunten. Er heerste bovendien ook de eerste helft al een soort van onoverwinnelijkheidsgevoel. Dat werd na deze penalty natuurlijk alleen maar versterkt. Maar het was nog niet gedaan!
Dat had het eigenlijk 3 minuten later wel moeten zijn toen we via een aanval over links de 3-0 hadden moéten scoren. De aanvallen wisselden elkaar daarna af. Spits Dirven had in de tegenstoot bijna “das Anschlusstor” op de schoen, maar bijna is niet helemaal. Aan de andere kant kon Juul van Gestel een corner net niet verzilveren en jankte Dirk de Koning de afgeslagen bal daarna zo onnoemelijk hard op goal dat Sjak Blokdijk die het schiettuig op zijn bil kreeg, waarschijnlijk de afdruk nog de hele week zal zien zitten; en voelen. Beide ploegen namen daarna even wat gas terug. TSC ging nog maar eens wisselen. Opnieuw een dubbele: Sam de Wijs en de gevaarlijk geweest zijnde Joury den Boogert werden vervangen door Nabil Omar en Omar El Kaddouri. Direct daarna ontstond een gevaarlijke situatie voor het doel van Siem, maar kon de bal met enig geluk toch weer weggewerkt worden. Met nog een klein half uur te gaan zag je de geloofskaars bij de bezoekers al een beetje uitgaan. De Reuselse muur kon deze dag niet beslecht worden. En de gevaarlijke heren uit de eerste helft kwamen steeds minder prominent in het spel voor.
Voor Reusel koren op de molen. Beetje acheroverleunen, scherp op de bal blijven, afpakken, effe rondtikken en dan ineens vliegensvlug de aanval zoeken. In de 68e minuut leverde dat succes op. De gevierde man bij de alles bevrijdende 3-0 was Dirk de Koning. Opnieuw was het Jorg Dickens met zo’n naar binnen trekkende actie. Zijn voorzet was nu op de inkomende Juul van Gestel. De bal caramboleerde tussen hem en de keeper uit en kwam op zo’n 8 meter voor de goal voor Dirk’s linker. Als je die kent weet je dat er geen houden meer aan is. Keeper Schriek beroerde de bal nog wel maar kon niet voorkomen dat de genadeslag aan TSC werd toegebracht. De wedstrijd zat hiermee voorgoed in het slot.
Beide ploegen kregen na de 3-0 nog kansen. Reusel via Juul die goed doorging en een voorzet tot corner verwerkt zag worden. Hij had wellicht beter zelf kunnen schieten. En Jorg met zijn 3e identieke actie over links met weer dito goede voorzet, dit keer huizenhoog overgeschoten door Dirk. Tja, dat doet’ie dus ook. Voor TSC werd Dirven nog eens diepgestuurd in de 84e minuut. Zijn voorzet kon door Tuur de Laat weggekopt worden. De mooiste kans was voor invaller Omar El Kaddouri die over links op Siem af kon gaan. Buiten bereik van onze sluitpost knalde hij de bal heel mooi in lange hoek. Maar de paal stond in de weg en via de staander kon Siem hem alsnog pakken. De laatste actie van de wedstrijd was nog voor Jordy Buijs. Hij kreeg de bal van Dirven aangespeeld en schoot een beetje uit de draai een heel eind naast.
Veel tijd telde Hodzelmans er niet bij. Dat had ook geen nut meer. Het bleef bij 3-0 en dat zorgde voor tevreden en blije gezichten bij zowel trainers en begeleiders als bij spelers en publiek. Het was ook gewoon een toffe partij voetbal. Waarin Reusel toch weer heeft laten zien echt wel met de besten uit deze klasse mee te kunnen. Komende zondag op naar weer een nieuw winstpartij om die reeks van 3 in elk geval vol te maken. Dat moet er volgens de stand inzitten. Maar hoe anders de praktijk ooit uit kan pakken weten we zelf maar al te goed. En zien we ook bij veel andere wedstrijden dit hele seizoen al gebeuren. Het enige devies voor komende zondag is dan ook om weer net te doen alsof het een finale is. En daarbij te hopen dat onze jongens weer de juiste vorm hebben. Op bezoek naar Udenhout tegen de plaatselijke SVSSS mogen Post’s mannen dan gaan proberen om die 3e op rij binnen te harken. Thuis bleven we met 17 kansen op 0-0 steken.
Jouw reactie?