Richard van de Kerkhof: 'De lieveling van het amateurvoetbal'
Richard van de Kerkhof, 39 jaar en hedendaags trainer van vierdeklasser Maarheeze is een zeer geliefd en een gewaardeerd persoon. Dit is vooral merkbaar op social media waar hij met regelmatig posts plaatst over zijn avonturen in het voetbalwereldje en die met een dikke vette like worden gewaardeerd.
Vaak wordt er gezegd; een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Dit geldt ook voor Richard van de Kerkhof maar misschien past er een andere uitspraak nog wel beter bij hem; een dag zonder voetbal is een dag niet geleefd. Richard van de Kerkhof is namelijk helemaal gek van sport en dan in het bijzonder van voetbal. Dag in, dag uit is hij met sport bezig, ofwel het zelf beoefenen of bekijken. Hij volgt alles, hij ziet alles en hij leest alles.
Zelf heeft Richard altijd graag een potje darts gespeeld en was hij vooral in de zomerperiode actief op de tennisvelden. Maar het liefst deed hij dus voetballen. Was het niet op het veld dan was het wel in de zaal. En Richard kon er wat van, dat was al heel snel duidelijk.
Talentvolle voetballer
(Door Peter Bussers) Richard begon reeds op vijfjarige leeftijd met voetbal bij een vereniging die in 2008 ophield te bestaan namelijk Klein Arsenal uit Helmond. Daarna verkaste hij naar buurman MULO waar hij in de C1 kwam te spelen. Het werden onvergetelijke jaren waarin zelfs het Nederlands Kampioenschap werd behaald. Richard speelde zich zelfs in de kijker bij Helmond Sport waarvoor hij uiteindelijk drie jaar zou uitkomen.
Na zijn avontuur bij Helmond Sport keerde hij terug bij MULO waar hij op 16-jarige leeftijd zijn debuut maakte in het eerste elftal dat destijds onder leiding stond van Frank van Vijfeijken. MULO wist, met Richard van de Kerkhof binnen de gelederen, in het seizoen 1998-1999 te promoveren van de 4e naar de 3e Klasse. In het eerste seizoen in die 3e Klasse werd er nog knap een vierde plaats behaald maar het tweede jaar werd een flop. MULO werd laatste met slechts twaalf punten.
Coach Frank van Vijfeijken besloot daarop MULO te verlaten en nam Richard mee naar de toenmalige vierdeklasser Mierlo Hout. Het werd een groot succes. Direct in het eerste jaar werd er promotie bewerkstelligd en vervolgens was Mierlo Hout ook in de 3e Klasse een regelrechte aanwinst. Na een tweede plaats in het eerste jaar werd er in het tweede jaar knap de titel gepakt en promoveerde het naar de 2e Klasse.
Ook in die 2e Klasse verbaasde Mierlo Hout 'vriend en vijand' en werd het knap tweede. Die goede prestaties van Mierlo Hout en die van Richard van de Kerkhof wekte ook de interesse van hoofdklasser Gemert.
Top van het amateurvoetbal en zaalvoetbal
Richard stortte zich in een nieuw avontuur bij Gemert. Een heel mooi en eveneens onvergetelijk avontuur. Toch was het er wel één van korte duur. Richard speelde in totaal maar twee seizoenen bij de hoofdklasser dat eenmaal tweede werd en eenmaal vijfde. De toen 25-jarige Richard van de Kerkhof speelde in de twee seizoenen 50 wedstrijden, was veertienmaal trefzeker en werd zelfs een keer bekroond tot speler van het seizoen. Ook mocht hij met Gemert voor de KNVB-beker spelen tegen o.a. RBC en FC Dordrecht.
Geen vuiltje aan de lucht zou je dus zeggen maar toch kwam die er wel. Richard was namelijk ook helemaal gek van zaalvoetbal. Niet alleen gek maar ook heel goed. Zo speelde hij voor de eerstedivisionisten KW Peter Langhout Reizen (met o.a. Does van Veen, Jeroen Rooijakkers, Jurgen Pinckers, Niels van Gemert en Andoni Uresti) en Lions Nefkens en was hij tijdens zijn Gemert-periode speler van eredivisionist Fermonia Boys met o.a Appie Yahia, Said Azerfane, Dave en Danny Fermont en John de Bever.
Richard mocht van Gemert echter niet vaak meedoen en dat was voor hem toch wel een struikelblok, zeker toen hij een aanbieding kreeg van het Venrayse Lake Valley. Richard besloot daarop Gemert in te ruilen voor een andere hoofdklasser namelijk Dijkse Boys, iets waar hij tot op de dag van vandaag nog spijt van heeft. Het werd geen succes. Richard speelde slechts twaalf wedstrijden, waarin hij nog wel vijf keer wist te scoren, en besloot toen de club alweer te verlaten. Richard maakte het seizoen af bij het Belgische Overpelt. In het seizoen 2008-2009 keerde Richard terug naar Nederland waar hij achtereenvolgens twee jaar zou spelen voor eersteklasser Blauw Geel’38 en hij zijn carrière vervolgens beëindigde bij Mierlo Hout.
De coach Richard van de Kerkhof
Richard, die tijdens zijn periode bij Blauw Geel’38 al coach was van de c-jeugd, ging zich na zijn actieve voetbalcarrière steeds meer richten op het trainersvak. Hij had het diploma TC3 UEFA C al op zak en ging daarna aan de slag met TC2 UEFA B. Een geweldige leuke en leerzame tijd voor Richard met een geweldige groep.
Richard:”We hadden inderdaad een geweldige groep met namen als Nathan Rutjes, Jordy Reneerkens, Gino Facenna, Dennis Straatman maar vooral Fernando Ricksen. Wat heb ik genoten van die man. Fernando was iemand die door zijn ervaring als speler ons qua tactiek etc. beter kon maken. Maar jammer genoeg kon hij zijn cursus niet afmaken en iedereen weet wel waarom. Het nieuws kwam keihard aan bij ons. Later zijn we nog met een aantal cursisten naar zijn ere-wedstrijd geweest in het Fortuna stadion. De tranen stonden gewoon in mijn ogen. Wat was dit een geweldige dag voor hem maar ook voor ons. Echt een dag om nooit te vergeten.” Op 8 mei 2014 wist Richard het diploma TC2 UEFA B te behalen en ruim een maand later boekte hij al zijn eerste grote succes als trainer. Met de A1 van Mierlo Hout wist hij namelijk promotie naar de 3e Divisie te bewerkstelligen. Een prestatie van formaat.
Milheezer Boys
Begin juli 2014 ging Richard voor het eerst aan de slag als hoofdcoach van een eerste elftal. Richard had er zin in en had zich goed voorbereid. Zo had hij het eerste en tweede elftal evenals de A1 al vele malen zien spelen. Richard zou drie jaar bij Milheezer Boys werken en in die drie jaar liet hij een onuitwisbare indruk achter en dat terwijl de resultaten niet altijd best waren. In zijn eerste jaar wist hij zich met zijn ploeg ternauwernood te handhaven. Milheezer Boys eindigde negende met één punt meer dan Ysselsteyn en twee punten meer dan de uiteindelijke degradant MULO.
Het bleek uitstel van executie. In zijn tweede seizoen ging het alsnog mis. Milheezer Boys vocht het gehele seizoen al tegen degradatie maar leek deze met nog twee wedstrijden te gaan te kunnen ontlopen. Jammer genoeg wisten de concurrenten Leunen en Stiphout Vooruit op het juiste moment de punten te pakken waardoor Milheezer Boys toch moest afdalen. In zijn laatste seizoen deed Milheezer Boys weer mee om promotie naar de 4e Klasse. Milheezer Boys, dat tweede was geworden achter kampioen sv Brandevoort mocht het in de nacompetitie gaan proberen. Daarin speelde het in haar eerste wedstrijd gelijk en verloor het haar tweede wedstrijd.
Maar waarom dan een onuitwisbare indruk zul je je afvragen. Eigenlijk heel simpel, zoals in de titel van dit artikel al beschreven; hij is een lieveling van een ieder. Richard heeft oog voor iedereen, heeft aandacht voor iedereen en wil de club altijd vooruit helpen. Dat is wie Richard is. Is er een coach nodig bij een jeugdelftal, dan doet Richard dat wel. Komen ze spelers tekort bij het vijfde elftal, dan doet Richard wel even mee. Je kunt zo gek niet noemen of hij springt er in. Richard wil dat alles vlot verloopt en heeft bovendien sfeer hoog in het vaandel staan. Zo schrijft hij met sinterklaas gedichtjes en heeft hij zijn spelers ook al paaseieren laten zoeken.
Richard:” Sfeer is inderdaad heel belangrijk. Spelers moeten zich thuis voelen bij de club en met plezier naar de trainingen/ wedstrijden gaan. Bij Milheezer Boys hebben we zelfs tussen de vrachtwagens op steen ondergrond gevoetbald... haha. Samen met Henny van de Laar hadden we dit geregeld. (Henny van de Laar was de trainer van het 2e en wat is dat een geweldige man) Ja, de gedichtjes en paaseieren zijn ook voorbij gekomen. Als trainer is het belangrijk dat je ook creatief bent en sfeer creëert. De opkomst is daarom ook altijd goed geweest bij de clubs waar ik trainer ben geweest.”
De activiteiten werden ook altijd goed ontvangen. Richard: ”Deze werden inderdaad super ontvangen en zeer gewaardeerd wat natuurlijk mooi is om te zien. Vergelijk het met een relatie, als deze saai is gaat dat ook niet meer goedkomen. Als trainer moet je ervoor zorgen dat spelers zich ook voor jou 100% inzetten. Als ze dat niet doen ben je kansloos.”
Milheezer Boys is altijd blij geweest met Richard maar dat was/is andersom ook. Richard: ”Jazeker! Milheezer Boys is een fantastische dorpsclub waarbij we samen iets moois hebben neergezet in drie seizoenen en veel jonge spelers de kans hebben gegeven om zich te ontwikkelen door veel wedstrijden te spelen. Ik kijk met een zeer goed gevoel terug op deze tijd. Mijn vader gaat nog steeds wedstrijden kijken bij Milheezer Boys en dat zegt al genoeg hè. Daarbij heb ik ook nog steeds contact met de club al wordt dat natuurlijk wel minder als je bij een andere club aan de slag bent.”
Slechts één seizoen Merefeldia
Ondanks een geweldige tijd bij Milheezer Boys wilde Richard iets nieuws, wilde hij hogerop en deze kans kreeg hij bij derdeklasser Merefeldia. En ook daar hetzelfde verhaal. Richard lag uitstekend bij de club maar je zou ook haast zeggen: dat kan ook niet anders. De resultaten bleven wel een klein beetje achter. Merefeldia dat in het voorgaande jaar zevende was geworden in die 3e Klasse werd onder van de Kerkhof deze keer negende. Desondanks wilde de club uit Nederweert maar al te graag verder met Richard en kwam het aanvankelijk ook tot een contractverlenging. Maar Richard kwam daar op terug. Richard:”Ik kijk terug op een mooi seizoen bij een mooie grote vereniging. Ondanks de negende plek vind ik dat we het qua resultaat goed hebben gedaan. Ik wilde op zich ook wel verder maar door een verschil van inzicht leek het mij toch beter om de vereniging te verlaten.”
Op z’n plek bij Maarheeze
En dan moet je verder en moet je het vervelende gevoel zo snel mogelijk zien kwijt te raken. Richard ging de markt op en kwam deze keer uit bij vierdeklasser Maarheeze. Een ploeg die in het voorgaande seizoen was gedegradeerd uit de 3e Klasse en die helemaal opnieuw moest beginnen met een nieuwe en jonge selectie. Richard genoot vanaf de eerste minuut, van de samenwerking met de selectie en het bestuur.
Richard is op z’n plek, voelt zich prettig en doet zijn ding. De paaseieren en de gedichtjes kwamen weer voorbij. De band met de leden en supporters is sterk. Richard: ”Mijn docent op de trainerscursus noemde mij: open, eerlijk, positief en sociaal. En zo voel ik hetzelf ook. Als ik mezelf zou moeten omschrijven dan zou ik verder zeggen dat ik heel fanatiek ben maar op een goede manier. Verder staat de omgang en communicatie met de staf en spelers maar ook zeker met de supporters hoog in het vaandel bij mij.”
Ja en als dat allemaal het geval is dan is Richard niet meer weg te slaan bij de club en brengt hij daar veel tijd door, zeg maar gerust heel veel tijd. Zowel op trainingsavonden als op wedstrijddagen is Richard altijd vroeg aanwezig. Richard:” Haha.... dat klopt. De trainingen starten op zowel dinsdag als op donderdag om 19:45 u. Vaak ben ik om 18:30 u of zelfs eerder op de club en op zondag ben ik altijd tussen 09:30 en 10:00 u bij Maarheeze. Trainingen moeten goed voorbereid zijn en ook de wedstrijdbespreking op zondag moet kloppen. Op de zondagen is het ook belangrijk dat je bij andere seniorenteams gaat kijken als trainer. Er is meer dan alleen het 1e elftal. Iedereen is gelijk in mijn ogen en het is belangrijk dat je ook een band schept met andere teams binnen de vereniging. Dit gaat hartstikke goed en alle mensen binnen Maarheeze moeten de waardering krijgen die ze verdienen.”
Maar dan hebben we het nog alleen maar over de trainingsavonden en wedstrijddagen bij Maarheeze, maar er is nog veel meer voor Richard. In samenwerking met de voetbalvereniging Maarheeze heeft Richard namelijk ook een voetbalschool opgericht waar hij ook de nodige tijd aan spendeert. Richard:” Ik vind het ook geweldig om met jeugdspelers te werken en kan genieten van het plezier dat zij uitstralen. Als die jongens en meiden met een glimlach op hun gezicht naar huis gaan en de geleerde technieken toepassen bij wedstrijden/trainingen van hun eigen teams, ben ik een blije trainer.”
Resultaten
We weten nu hoeveel tijd Richard steekt in Maarheeze maar hoe staat het eigenlijk met de resultaten? In zijn eerste seizoen in de 4e Klasse eindigde Maarheeze op een elfde plaats. In gevaar kwam de ploeg echter nooit doordat FC Oda, Altweerterheide en Sterksel simpelweg kwaliteit tekort kwamen voor deze klasse. Maarheeze kende overigens wel een lastige periode tussen oktober en maart waarin het slechts één keer wist te winnen en zelfs verloor van Altweerterheide. Maar vanaf eind maart volgde de ommekeer en speelde het zich ook definitief velig. Maarheeze bleef vijf wedstrijden op rij ongeslagen en versloeg in de deby FC Cranendonck met 0-1.
Dit seizoen verloopt het allemaal een stuk beter met de manschappen van Richard van de Kerkhof. Maarheeze neemt momenteel de zevende plek in en lijkt het iedereen moeilijk te kunnen maken. Vooral de laatste vier wedstrijden voor de winterstop maakte het indruk. Maarheeze won drie van de vier wedstrijden en verloor alleen van titelkandidaat Bruheze. Door deze goede resultaten staat Maarheeze in de 2e periode op tweede plaats.
Een tevreden coach dus! Richard:” Zeker tevreden. We gaan als 7e de winterstop in. We hebben een zeer verjongde selectie waarbij de gemiddelde leeftijd 21-22 jaar is. Het is soms nog wat te wisselvallig, maar we maken goede stappen. Ook krijgen jonge spelers de kans om zich te ontwikkelen en dat kan alleen maar door minuten te maken. Doelstelling van Maarheeze is om minimaal 30 punten te halen. We liggen aardig op koers en als trainer ben ik trots op mijn spelers. Maarheeze 2 doet het ook prima en is koploper met een ook jong elftal. De kracht is, dat de trainingsopkomst elke week fantastisch is en dat de spelers zich altijd voor 100% inzetten. Samen zijn we sterk als selectie!
Ik zie mezelf overigens ook als een opbouw trainer. De clubs waar ik als trainer heb gewerkt zijn 'net als Maarheeze' allemaal clubs geweest die een verjongingskuur zijn ondergaan. Echte dieptepunten en echte hoogtepunten als trainer heb ik nog niet meegemaakt. Mijns inziens ben je ook geen goede trainer als je een aantal keer prijzen hebt gewonnen. Belangrijker vind ik dat je als trainer een club gaat verlaten, dat je iets moois achterlaat en dat de club de komende jaren vooruit kan. Sommige collega-trainers denken alleen maar aan zichzelf, halen een prijs en vervolgens verlaten ze de club, dan heeft de club een probleem. Ben je dan een succestrainer?? NEE!!, maar dat is mijn mening.”
Voor even terug op de velden
Zoals eerder aangegeven won Maarheeze dus drie van de laatste vier wedstrijden. In één van die wedstrijden gebeurde er overigens iets opmerkelijks. In het thuisduel tegen Grashoek liet Richard zich zelf invallen en met succes! Bij de stand van 4-1 in het voordeel van Maarheeze bediende Richard Sammy Dirkx die de vierde van de middag liet aantekenen.
Geweldig natuurlijk maar van de andere kant vraag je je ook af; kan dit wel? Kun je je als coach je laten invallen? Richard:” De selectie is vrij smal waardoor bij een aantal blessures dit eens kan voorkomen. Het was overigens de eerste keer en gelukkig wonnen we van Grashoek met 5-1. De laatste man was niet fit en er kwam zelfs vanuit de spelersgroep de roep om mijn voetbalschoenen eens aan te trekken. Dus het antwoord op deze vraag: de spelers vonden het mooi en dat siert ook onze selectie.”
ZVS/Bodemflex
Richard is dus met 39 jaar, bijna 40, het voetbal nog niet verleerd. Hij speelt namelijk nog steeds op eerstedivisie niveau in het zaalvoetbal bij ZVS/Bodemflex uit St. Michielsgestel. Knap natuurlijk en heel verdienstelijk. Het team bestaat uit spelers die allemaal actief zijn op het 1e, 2e of 3e Klasse niveau van het veldvoetbal. Het team dat overkomt van de Topklasse doet het prima in haar eerste jaar. ZVS/Bodemflex, dat o.a. wedstrijden speelt in Den Haag en Amsterdam, is momenteel terug te vinden op een zevende plaats in de competitie.
Een uit de hand gelopen hobby
Zoals je kunt lezen bestaat het leven van Richard eigenlijk alleen maar uit voetballen en reizen en heeft hij gewoon een erg druk leven. Zo zit de Helmonder heel wat uurtjes in zijn auto. Naar Maarheeze, naar verre uitwedstrijden overal in het land met zijn zaalvoetbalteam en dan ook nog de ritjes naar Breda. Breda zul je je afvragen? Ja Breda.... want daar is hij ook werkzaam bij NAC. Elke jonge jongen heeft natuurlijk de droom om in het betaalde voetbal terecht te komen. Het is jammer genoeg niet voor velen weggelegd. Ook Richard heeft even mogen ruiken aan het ‘betaalde voetbal’ maar wist ook niet te slagen. Wat is er dan mooier om als coach aan de slag te gaan bij een BVO. Richard had dat geluk en ziet misschien wel zijn jongensdroom alsnog in vervulling gaan.
Richard:” Bij Brabant United 019 werkte ik samen met Rogier Molhoek. Samen waren we een goed duo en vulden we elkaar goed aan. Rogier is daarna trainer geworden van NAC 017 en heeft me gevraagd om assistent-trainer te worden. Qua tijd kwam dat toen niet uit. Het jaar er op kwam NAC weer en in goed overleg met Maarheeze, die mij deze kans gunde, heb ik het aanbod aangenomen. Ik moet zeggen dat het gaat heel goed en samen met de andere stafleden en alle spelers vormen we ook daar een hecht team. Onlangs zijn we ook kampioen geworden en strijden we na de winterstop met 10 teams om 6 plaatsen voor de eredivisie. Rogier is een topper en ik leer elke dag weer van deze trainer.”
In totaal is Richard naast zijn baan als postbode (al 22 jaar voor 20 uur per week) zo’n 40 uur met voetbal bezig, maar dit is ook wat hij het liefst doet. Daar ligt zijn hart! Richard:”Noem het een uit de hand gelopen hobby. Voetbal is een belangrijk onderdeel van mijn leven en zonder voetbal zou ik denk ik gek worden. Wil alles zien en weten en hou ook alles bij. Voetbal is mijn alles.”
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?