Mario Plugers heeft met Nederwetten nul punten, maar geniet nog elke week

Deelacties:

Nederwetten-Tivoli in de vijfde klasse D is verkozen tot ‘Wedstrijd van de Week’. In onderstaand artikel een interview met Mario Plugers, trainer van het nog puntloze Nederwetten. Het duel met Tivoli mag met recht een ‘kelderkraker’ worden genoemd, want de Eindhovenaren hebben pas drie punten. Waar haalt Plugers de motivatie vandaan om elke week weer zijn beste beentje voor te zetten?

Door Willem-Jan Schampers

Als ik Plugers voorleg dat hij als trainer van Nederwetten niet te benijden is, weerlegt hij dit meteen. “Je zult het misschien niet geloven, maar ik geniet nog elke week. Het was wellicht anders geweest als ik nog een stuk jonger was, maar ik ben inmiddels zestig en heb geen echte ambities meer. Gewoon lekker trainen en met deze spelersgroep proberen zo goed mogelijk te presteren. Vorig seizoen eindigden we net buiten de top 5; nu gaat het inderdaad een stuk moeizamer.”

De slechte resultaten van Nederwetten, zijn volgens Plugers te wijten aan meerdere factoren. “Het is sowieso al moeilijk om bij zo’n kleine club een enigszins representatief team op de been te brengen. Nu hebben we echter ook nog te maken met diverse geblesseerden en jongens die door privéomstandigheden afwezig zijn. Dit kan met de gezinssituatie te maken hebben, maar ook met vier weken Japan of het adjudantschap van de Prins in Nederwetten. Het zijn allemaal redenen om af te zeggen. Het is dus elke donderdag weer een uitdaging om genoeg spelers bij elkaar te krijgen.”

Niet op te vangen
En toch heeft Plugers het nog steeds ‘vreselijk naar zijn zin’ bij Nederwetten. “Dit is mijn vierde seizoen hier en ik heb niet het idee dat we op elkaar zijn uitgekeken. Al is het missen van in totaal acht spelers niet ideaal. Dat is niet op te vangen. We hebben sowieso geen prestatief tweede elftal (‘Dit bestaat grotendeels uit expats, die alleen maar gezellig een potje willen voetballen’) en het derde team zijn allemaal oud-selectiespelers, die ook niet meer echt zitten te wachten om op zondagmiddag half drie de wei in te gaan. We hebben dus pakweg veertien spelers. Al heeft onze doelman afgelopen zondag tegen Boskant zijn arm gebroken…”

Plugers kwam vier jaar geleden via Stiphout Vooruit naar Nederwetten. “Via-via ben in bij Nederwetten begonnen. Ik wilde eigenlijk stoppen, maar toen ik werd gevraagd, vond ik het toch wel een leuke uitdaging. Natuurlijk was ik bij Stiphout een ander niveau gewend en soms is het best schakelen. De gezelligheid en de warmte binnen de club maken echter veel goed. En ja, het is balen als tijdens een wedstrijd een bal over tien meter niet aankomt, maar we maken nog steeds stapjes. Als we dit seizoen eenmaal een keer hebben gewonnen, gaat het daarna waarschijnlijk een stuk beter.”

Kwartje
De trainer geeft toe dat er in er in de afgelopen weken een paar keer heel slecht werd gespeeld. In tegenstelling tot de wedstrijden tegen Pusphaira en Boskant, toen weliswaar ook werd verloren (1-4 en 3-1, red.), maar waarin Nederwetten volgens Plugers goed partij gaf. “Het is een enorm cliché, maar het kwartje moet eindelijk een keer de goede kant uitvallen. Het probleem is ook dat als ik wissel, dit is bedoeld om een geblesseerde speler te vervangen of om iedereen speelminuten te geven. Niet om iets te forceren.”

Vanuit de jeugd is er de laatste jaren niet veel overgekomen. Nederwetten heeft een samenwerkingsverband met RKGSV (onder de naam Juventud, red.), maar de meeste spelers hebben volgens Plugers niet het niveau om in een eerste elftal te spelen. Of ze gaan bij RKGSV spelen of stoppen. “Om serieus mee te doen om de prijzen in de vijfde klasse, komen we op dit moment gewoon te kort. Toch zie ik wel kansen om zondag van Tivoli te winnen. Op doelsaldo blijven we dan laatste, maar een overwinning zou wel goed voor het vertrouwen. En voor de sfeer in de kantine!

Nederwetten-Tivoli begint zondag om 14.30 uur. Naast Amateurvoetbal Eindhoven, is ook Studio040 met een verslaggever en een cameraman aanwezig.

Jouw reactie?


Dolopvoetbal
13 november 9:07
Hier zie ik veel vergelijkingen bij mijn debuut als hoofdtrainer. Alleen hadden wij vanaf het 2de seizoen gelukkig wel een talentvolle lichting in de gelederen. We speelden destijds regelmatig met een team wat gemiddeld net 19 jaar jong was. Later verwoordt via de fictieve voetbalclub Tobardia in de roman De erfenis van Karlijn. De vele obstakels zijn dus zeer herkenbaar Mario, enorm veel respect dat jij blijft geloven in betere resultaten en je blijft motiveren en proberen. Een kleine club heeft sowieso een belangrijke sociale functie, zeker in deze roerige tijden.
supje
13 november 8:52
Succes wwww. zet hem op