Levi van der Heijden (De Valk): "Ik maak de balans einde seizoen op"

Wordt het afsluiten met een prijs bij De Valk of plakt hij er nog een jaartje achteraan? Keuzes waar Levi van der Heijden zich aan het einde van het seizoen over gaat buigen. Een interview met de 36-jarige speler die jarenlang in België actief was en nu met De Valk nog volop in de race is voor een zo hoog mogelijke klassering.

(Door Nick Dierckx) In het voorjaar van 2020 kwam Van der Heijden bij De Valk terecht, zo vertelt hij aan de telefoon. “Ik had de twee seizoenen daarvoor in België gespeeld bij een mooie club, qua niveau vergelijkbaar met De Valk. Daar speelde ik samen met Thijs Engels, met wie ik ook bij FC Eindhoven had samengespeeld.”

“Daarna had ik besloten om het rustiger aan te gaan doen, mede door een chronische voetblessure (kraakbeen slijtage). Ik sloot aan bij De Valk 3, een elftal waarin enkele vrienden van mij speelden om te kijken of dat zou bevallen. Daarnaast had ik mezelf beschikbaar gesteld voor het eerste elftal, mocht het nodig zijn.”

Van der Heijden speelt dat seizoen uiteindelijk slechts één keer voor het eerste elftal van De Valk, mede omdat kort hierna corona roet in het voetbalseizoen gooit. Als langzaamaan de wedstrijden weer hervat mogen worden, komt hij erachter dat hij iets mist bij De Valk 3. “Het sportieve, die drang naar prestatie wat van nature meer bij mij past en waarvan ik meer energie krijg, die miste ik. Ik wilde kijken hoe zo’n vriendenelftal zou bevallen. Het is enorm gezellig, maar ik miste de uitdaging.”

Met dat idee in zijn achterhoofd sluit hij aan het begin van dit seizoen aan bij de selectie van De Valk. “Alleen in de eerste maanden werd ik teruggeworpen met een blessure. In de voorbereiding startte het nog goed, maar na een paar weken liep ik een liesblessure op waarmee ik twee maanden zoet was. Dat heeft ook te maken met de leeftijd, waardoor je minder snel hersteld. Maar gelukkig ben ik de laatste tijd weer redelijk fit.”

En dat is belangrijk voor Van der Heijden, wiens team nog een kleine kans maakt om het kampioenschap. De Valk staat zes punten achter op koploper Valkenswaard, beide ploegen treffen elkaar op zondag 14 mei. “Onze eerstvolgende wedstrijd is cruciaal (thuis tegen Brabantia, ND.). Als je die verliest, haak je definitief af. Er wordt soms wel over een kampioenschap gesproken. Als we van Brabantia weten te winnen is het nog mogelijk. Vergeleken met de concurrenten bovenin hebben wij op papier niet het moeilijkste programma, want zij spelen nog veel tegen elkaar.”

“Het is nu veel spannender dan van te voren werd verwacht. Bij de start van het seizoen is er binnen de groep niet over een kampioenschap of promotie gesproken. Destijds was de doelstelling voornamelijk om aan de bovenkant van de middenmoot te eindigen en goed mee te draaien, maar zeker niet meedingen om het kampioenschap.”

Waar de ambitie van De Valk dit seizoen is bijgesteld naar het allerhoogste, is de ambitie van Van der Heijden in het amateurvoetbal (bijna) uitgeblust. “Er staat niets meer op mijn verlanglijstje, maar een eventueel kampioenschap of promotie via nacompetitie zou natuurlijk prachtig zijn. Vanuit De Valk is geïnformeerd hoe ik er voor volgend seizoen over denk. Ik maak die balans aan het einde op. Of dit wordt mijn laatste seizoen waarna ik definitief stop met voetballen, of ik plak er hier bij De Valk nog een seizoen aan vast.”

Want naast het voetballen heeft de inmiddels 36-jarige oud-speler van onder meer FC Eindhoven, Gemert en Zwarte Leeuw (België) het tegenwoordig druk genoeg. “Vroeger was het een stuk makkelijker te combineren, omdat destijds voetbal en studie de voornaamste bezigheden waren. Nu heb ik wel wat meer dingen om rekening mee te houden. Ik heb een  veeleisende baan, waarbij ook de nodige verplichtingen horen en samen met mijn vriendin een zoontje van anderhalf. Daardoor zijn de prioritieten wel wat verschoven, vergeleken met pakweg tien jaar geleden.”

“Er zijn daardoor ook wedstrijden die ik heb gemist. Bijvoorbeeld onlangs tegen SHH, toen ik vanuit het werk een aantal dagen in het buitenland was. De laatste vijf wedstrijden probeer ik er in ieder geval bij te zijn, om waar nodig mijn steentje bij te dragen”

Het dilemma stoppen of doorgaan beantwoordt Van der Heijden dus na het seizoen pas. Een ding staat wél vast, hij zal niet meer naar een andere club gaan Ook niet naar Dommelen, de club waar hij op zijn vijftiende in het eerste stond. “Ik heb daar natuurlijk wel ooit aan gedacht om op die manier het cirkeltje rond te maken. Ik heb nog wel binding met de club, omdat ik daar mijn hele jeugd heb doorgemaakt. Maar de spelers waarmee ik toen speelde, zijn inmiddels allemaal al jaren gestopt.”