Vroeger las ik als jonge jongen het liefst stripboeken en dan vooral de boeken die gingen over voetbal zoals bv van Rob van de Rovers. Prachtige verhalen waar van alles in kon gebeuren, waar alles in mogelijk was wat eigenlijk in het echte leven nooit zou kunnen of gaan gebeuren.
(Door Peter Bussers) Toch was dat bij de 29-jarige Joris van Gerwen uit De Mortel wel het geval. Joris heeft zo zijn eigen stripverhaal...
Joris van Gerwen werd door zijn ouders op vijfjarige leeftijd aangemeld bij de plaatstelijke voetbalvereniging MVC uit De Mortel, een kerkdorp met een kleine 2000 inwoners in de gemeente Gemert-Bakel. Hij doorliep daar de jeugdopleiding en stond, vanwege zijn lengte, eigenlijk altijd gepositioneerd als verdediger. Dit was het geval tot aan de B1.
Van voorstopper naar keeper
Op vijftienjarige leeftijd kwam Joris bij toeval voor het eerst op doel te staan. Joris, toen in de B1, begon het duel nog gewoon met een plek in de achterhoede maar doordat de keeper geblesseerd uitviel nam Joris zijn plek in. De wedstrijd ging met 0-8 verloren maar desondanks dat kreeg hij voldoende complimenten. Joris kon echter niet verdragen dat ze met 0-8 hadden verloren en ging voor de zekerheid, mocht de keeper opnieuw uitvallen, meetrainen met de jeugdkeeperstrainer van MVC. Een juiste keuze bleek achteraf, een keuze ook die zijn leven zou gaan veranderen.
Joris ontwikkelde zich in een gering aantal weken enorm maar misschien nog wel belangrijker: hij genoot met volle teugen. Dit is wat hij wilde! Negen jaar had hij gevoetbald, met plezier, maar als keeper zijnde wist hij zich meer te onderscheiden. Na ruim een maand kreeg Joris een toch wel vrij opmerkelijk verzoek. Door de keepersproblematiek bij de selectie van MVC werd hem gevraagd of hij deel zou willen uitmaken van de selectie van MVC. Voor Joris was dit een enorme eer, op vijftienjarige leeftijd al deel uit te mogen maken van de selectie van MVC dat toentertijd nog in de 5e Klasse uitkwam. Joris keepte vervolgens een aantal wedstrijden in het derde en vierde elftal en kon zodoende ervaring opdoen en laten zien wat hij in de trainingen had geleerd. Het ging heel hard met Joris en hij maakte indruk op de technische staf. Aan het eind van het seizoen kreeg Joris te horen dat hij de kans kreeg te concurreren met de keepers van de selectie. Voor Joris was het duidelijk, hij wilde eerste keeper worden van MVC.
Historische promotie met MVC
Op reeds 17-jarige leeftijd maakte Joris zijn officiële debuut voor het vaandelteam dat een jaar daarvoor promotie wist af te dwingen vanuit de 5e Klasse. Zowel MVC als Joris hadden het vrij lastig in dat eerste jaar in de 4e Klasse getuige ook de negende plek. Joris: “Ik was nog wat onwennig en had eerlijk gezegd nog veel te leren. Ik maakte stiekem ook nog teveel onnodige fouten.”
De toenmalige coach Theo van der Zanden weigerde zijn pupil te laten vallen en liet hem ook gewoon weer starten in dat daaropvolgende seizoen. Een historisch seizoen kun je wel zeggen waarin de eerste regels van dat prachtige stripboek van Joris dan ook werden geschreven. MVC verbaasde vriend en vijand. Nadat het dus in dat voorgaande seizoen tegen degradatie had gestreden deed het nu, met een enorme sterke Joris onder de lat, zowaar mee om promotie. Sterker nog; MVC werd derde, pakte een periode en mocht de nacompetitie in. Daarin werd allereerst Avesteyn verslagen, daarna Cito en in de finale in Beek en Donk, Venhorst. MVC had historie geschreven en promoveerde voor het eerst in haar bestaan naar de 3e Klasse.
Zoals eerder beschreven maakte Joris enorm veel indruk en pakte hij ook regelmatig punten voor zijn team. En dat was topklasser JVC Cuijk niet ontgaan. Het seizoen wat toch al zo mooi was geëindigd kreeg nog een mooi toetje, eigenlijk twee toetjes. In de laatste competitiewedstrijd nam MVC het namelijk op tegen SES uit Langenboom, Joris speelde een goede partij en dat werd ook opgemerkt door de keeperstrainer van SES die goede contacten onderhield met JVC Cuijk. Tijdens de nacompetitiewedstrijden werd Joris vervolgens een aantal keer bekeken. En jawel, ook in Cuijk bleken ze onder de indruk te zijn waardoor beide partijen snel om de tafel gingen zitten en Joris op de dag van promotie bekend kon maken dat hij in het seizoen 2012-2013 de clubkleuren van JVC Cuijk zou gaan verdedigen. Het andere toetje dat seizoen was dat Joris werd gevraagd voor het beachsoccerteam uit Nijnsel dat uitkwam in de Eredivisie. Joris speelde daar ook nog acht wedstrijden.
Stage Fulham
Het ene na het andere hoogtepunt volgde dus, maar het mooiste moest nog komen. Door contacten en door wat enig geluk kwam Joris in contact met Hans Segers die op dat moment keeperstrainer was bij Fulham. Joris: “Hij nodigde me uit om te komen trainen in Engeland. Het was geweldig!! Mijn vader en moeder zijn ook mee geweest en we hebben daar nog heel lang van genoten. Ik kreeg eerst een test keeperstraining om te laten zien of ik waardig was om mee te trainen met de groep. Het ging voor mijn gevoel heel aardig maar ik wist niet of het genoeg was! Na de training sprak hij positief over me en mocht ik mee trainen met de groep en dus met de eerste keeper Mark Schwarzer!! Het was alsof een droom uitkwam!
We kregen daar ook nog een rondleiding over het gehele trainingscomplex en werden daarna nog uitgenodigd om mee een wedstrijd te gaan kijken van Fulham tegen Newcastle Unitedl! De uitslag was 5-2 voor Fulham, we hadden een geweldige wedstrijd gezien. We mochten na de wedstrijd naar de businessroom binnen en hebben nog veel spelers gezien en sommige gesproken. Het was echt een geweldige ervaring! Ik geniet er nog steeds van als ik de foto's terugkijk!”
Een geweldige tijd dus waarin Joris jammer genoeg geen definitieve stage wist af te dwingen van een half jaar. Joris:”Ik heb daar alles uit de kast gehaald maar jammer genoeg en eigenlijk ook te verwachten was het niet genoeg. Ik kreeg volop complimenten en kreeg ook te horen dat er een talentvolle keeper in mij zat en dat ik met de juiste begeleiding heel hoog zou kunnen reiken.”
JVC Cuijk
Met een prachtige ervaring rijker keerde Joris terug naar Nederland. Op naar een nieuw avontuur bij topklasser JVC Cuijk dat onder leiding stond van Hans Kraay JR en Piet de Kruif. Joris startte het seizoen aanvankelijk als derde keeper maar ook daar was de toen de 19-jarige Mortelnaar niet te stoppen. Hij ontwikkelde zich zo enorm snel en in de zevende wedstrijd, op zondag 30 september 2012, mocht Joris reeds zijn debuut maken in het thuisduel tegen Achilles’29. Na een onwennig begin groeide de 1,95 meter lange doelman in de wedstrijd en presteerde hij het om de nul te houden. Joris was vanaf dat moment de nieuwe nummer één bij topklasser JVC Cuijk.
Twaalf competitiewedstrijden op rij verdedigde Joris het doel van de topklasser maar op 12 maart 2013 kreeg hij te maken met de eerste tegenslag, een forse. In het verloren uitduel met Haaglandia brak de goalie namelijk zijn kuitbeen op twee plaatsen. Een tijd van revalidatie brak aan. Joris knokte zich keihard terug. Joris: “In de voorbereiding op het nieuwe seizoen heb ik weinig kunnen keepen door mijn blessures, vooral aan mijn pols (Joris bleek lange tijd te hebben gespeeld met een breuk van een botje in de pols). Ik had nog geen vertrouwen in mijn pols en dat wilde ik terugkrijgen door wedstrijden te gaan spelen. Wij namen deel aan de Copa Del Agatha met JVC onder 23 en met ‘misschien’ enig geluk wonnen we het toernooi en werd ik door de organisatie uitgeroepen als beste Keeper van het toernooi. Na dat toernooi heb ik nog 2 wedstrijden moeten missen voordat ik mijn basisplaats weer terug had.” De beloning voor zijn harde werken kreeg Joris in een ledenvergadering waarin hij werd verkozen tot sportman van het jaar.
Volop interesse en de keuze voor FC Eindhoven
Joris was tot en met het seizoen 2014-2015 de keeper van JVC Cuijk waarmee hij nog enkele hoogtepunten beleefde zoals de wedstrijden voor de KNVB-beker tegen MVV en PEC Zwolle waar hij ook nog voor de camera verscheen. Joris had inmiddels naam gemaakt en was een felbegeerde keeper. Na het seizoen 2013-2014 was er al interesse vanuit FC Oss, FC Den Bosch en Roda JC. Een jaar later toonden Spakenburg en nog enkele topklassers interesse maar was er ook weer belangstelling vanuit het betaalde voetbal door Racing Mechelen en FC Eindhoven. Joris koos voor laatstgenoemde. ” Ik had altijd de ambitie om naar het betaald voetbal te gaan. Na mijn stage in Engeland heb ik mogen ruiken aan het niveau en als je dat hebt meegemaakt dan wil je natuurlijk niks anders meer. FC Eindhoven toonde interesse en daar was ik direct aan verkocht.”
Jammer genoeg verliep het jaar daar anders dan gehoopt. Joris moest opboksen tegen de ervaren rotten Ruud Swinkels en Chiel Kramer en die waren in de ogen van de trainer iets te groot voor hem of misschien wel meer ervaren. Hoe dan ook, Joris -die zeven keer in de wedstrijdselectie werd opgenomen- genoot met volle teugen en terecht! Want laten we nog steeds in ogenschouw nemen hoe zijn carrière tot dan is verlopen. Als vijftienjarige als voorstopper bij de B1 van MVC, een jaar later als keeper debuut maken bij het eerste elftal, de overstap naar JVC, wedstrijden in de KNVB Beker en de stage bij Fulham. ”De tijd daar was geweldig, het eerste jaar in het betaald voetbal. Ik heb daar mijn ogen uitgekeken en uiteraard heel veel geleerd. De begeleiding daar was super, waardoor ik binnen mum van tijd op en top fit was en met het niveau mee kon. We presteeden dat jaar uitstekend en behaalden zelfs de nacompetitie. Nee… nogmaals echt genoten.”
Nieuwe uitdaging bij Helmond Sport
Op een gegeven moment kreeg Joris een telefoontje van Rein van Duijnhoven die werkzaam was bij Helmond Sport. Het gaf Joris meteen de nodige herinneringen van vroeger, toen Van Duijnhoven nog de doelman was van Helmond Sport en Joris als pupil van MVC jaarlijks een wedstrijd mocht bezoeken van Helmond Sport. De toen 23-jarige goalie uit De Mortel stond dan ook direct open voor een gesprek en besloot ook voor Helmond Sport te gaan mede doordat Joris ook nog geen duidelijkheid had of FC Eindhoven wel met hem door wilde.
Joris moest daar de strijd aan met eerste doelman Kaya en Van Gassel. Op een gegeven moment leek er na een blessure van Kaya een basisplaats in het verschiet te liggen en kreeg Joris min of meer ook de belofte om te spelen. Het pakte, tot grote teleurstelling van Joris anders uit, coach Roy Hendriksen besloot op het laatste moment anders. Maar opnieuw ondanks dat, genoot Joris als een klein kind van zijn tijd daar. Joris:” Helmond Sport was een mooie tijd. De supporters daar zijn echt geweldig en ik had een goede band met ze. Ondanks dat ik niet veel speelde, scandeerde de supporters toch vaak mijn naam door het stadion heen. Hoogtepunt ook bij Helmond Sport was weer de play offs. Helaas zijn we er bij Roda JC uitgevlogen. Ook de derby's zoals tegen FC Eindhoven of FC Den Bosch waren leuke wedstrijden.”
Eerste avontuur in het buitenland
Na twee seizoenen kwam Joris via zijn zaakwaarnemer bij Sporting Hasselt terecht. Joris:” Sporting Hasselt was een van de oudste clubs uit Hasselt en het voetbal leefde daar enorm. Na een gesprek daar was ik overtuigd en zijn we naar Hasselt gegaan. Het mooie was dat ik daar het voetbal kon combineren met mijn eigen bedrijf JVG licht en geluid. We hadden een goede sterke selectie waarbij de concurrentie kort op elkaar zat. Ik startte daar als nummer 1 onder de lat. In de eerste 10 competitiewedstrijden kregen we geen enkel doelpunt en wonnen we alles. We bleven ook tot aan de winterstop ongeslagen en een kampioenschap zat er dan ook logischerwijs in. Toen ging het echter helaas mis, heel erg mis. Tijdens het hardlopen brak ik mijn middenvoetsbeentje waardoor ik zes weken in het gips moest.
Het ging van kwaad naar erger. Na mijn revaldatie geraakte ik al weer vrij snel op niveau maar besloot de trainer mij op de bank te houden. De ploeg presteerde ook niet meer zo stabiel als voor de winterstop en we hadden wat verliespartijen op rij waardoor we de koppositie verloren en ook het kampioenschap. Wat overbleef voor ons was de nacompetitie. De trainer zag in dat hij me daarin wel nodig had en zodoende liet hij me de laatste paar wedstrijden weer spelen. Helaas wisten we geen promotie af te dwingen.”
Eigen bedrijf, einde betaald voetbal
Joris vertrok het jaar daarop naar TOP Oss maar dat avontuur duurde niet lang. De toenmalige 26-jarige Joris had aanvankelijk wel zicht op een basisplaats maar deze verdween na de komst van een Franse keeper. Een zware tijd brak aan voor Joris, een tijd waarin hij het voetbal en zijn groeiende bedrijf maar moeilijk kon combineren. Of beter gezegd misschien onmogelijk kon combineren. Joris ging in gesprek met de staf waarna hij besloot het betaalde voetbal achter zich te laten. Een moeilijke beslissing?
Joris: “Betaald voetbal heeft me veel geleerd. Ik ben een heleboel mooie ervaringen rijker geworden en had dit voor geen goud willen missen. Als betaald voetballer is het een disciplinair leventje leiden waar voetbal en gezondheid voorop staan. Je leeft helemaal voor het voetballen en met één doel, beter worden en steeds naar een hoger niveau groeien. Persoonlijk maar ook met de club. Maar er is ook een andere kant. Ik heb inmiddels geleerd dat er buiten voetbal nog veel meer is. Ervaringen opbouwen met vrienden, familie en vriendin. Dit heb ik pas gemerkt nadat ik uit het betaald voetbalwereldje ben gestapt.”
Voetbal blijft mijn passie
Direct na zijn beslissing te stoppen bij TOP Oss nam Joris contact op met de keeperstrainer van OJC Rosmalen, Dennis Smit. In overleg met de staf en de club mocht Joris zijn conditie op peil houden bij OJC. Het bleek het juiste te zijn. Joris voelde zich helemaal happy bij deze situatie bij deze club en kon ook nog eens zijn bedrijf door laten groeien. Win-win situatie zoals ze dat zo mooi zeggen.
Joris ziet nu inmiddels twee jaar bij zijn nieuwe club en is op zijn plaats en vind zijn rust, zover je hiervan kunt spreken met een eigen bedrijf. De resultaten zijn ook goed te noemen. In het eerste (corona)jaar, waar er niet meer dan maximaal zes wedstrijden werden gespeeld, sloot OJC de competitie af met een zesde plaats. Vorig seizoen werd OJC Rosmalen knap tweede in de Hoofdklasse waardoor het de nacompetitie in mocht. Daarin was het allereerst te sterk voor SJC en in de finale voor Hoogland. Momenteel staat OJC Rosmalen in de 3e Divisie op een keurige achtste plaats. OJC is tevreden en Joris is tevreden.
Joris:” Vanaf het eerste moment voel ik mij daar uitstekend en mag ik daar het rugnummer 1 dragen en heb ik, op een aantal blessures na, bijna alles gespeeld. Dit seizoen spelen we in de 3e divisie en wordt er natuurlijk ook meer gevraagd van een keeper. We staan momenteel 8e met 26 punten. We staan er beter voor dan vooraf gedacht. We hebben een sterke selectie met een ervaren stugge rot aan het roer 'Willem Leushuis'. We zijn het overigens niet altijd eens met elkaar, maar door af en toe apart in een kleedkamer elkaar de waarheid te zeggen, blijven we beiden scherp.
Ik heb dit seizoen 1 wedstrijd gemist door vakantie. Verder probeer ik elke wedstrijd mijn bijdragen te leveren en belangrijk te zijn door reddingen of mijn coaching. Laatst heb ik nog een assist mogen geven op onze aanvaller Knuiman die mijn uittrap prachtig aannam en de bal over de keeper van UDI’19 lobte. (filmpje staat online).
Waar ik zelf ook enorm blij mee ben is dat OJC mij de ruimte geeft om door te groeien met mijn bedrijf, dit was voor mij ook een belangrijk puntje in mijn gesprek met de club. JVG Diensten loopt momenteel goed en ik werk volle weken, maar dus ook in het weekend. De combinatie is daarom ooit lastig, maar door de ruimte die ik krijg van de club blijft het toch mogelijk. Heerlijk toch!
Ik kan dan ook alleen maar heel erg tevreden zijn. Ik heb een goedlopend mooi bedrijf en heb op voetbalgebied heel veel mogen meemaken en ervaren. Ik heb de mooiste stadions gezien door heel Nederland, België en zelfs in Europa en dan ook nog eens in mogen spelen...ja ik ben een rijk man!”
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?
henk