In gesprek met voorzitter Ronald Borrenbergs (De Raven)

Voorzitter Ronald Borrenbergs voelt zich als een vis in het water bij De Raven
(Door Willem-Jan Schampers)
“Je moet zorgen dat de jeugd blijft. Als die wegtrekt uit het dorp en de club vaarwel zegt, dan ben je gedoemd om verdwijnen. In Luyksgestel hebben we het geluk dat we nog alle voorzieningen hebben en dat er nieuwe woningen worden gebouwd, waarin onze kinderen kunnen wonen. Op het moment dat dit niet wordt aangeboden, is de kans groot dat jongeren naar elders vertrekken.”

Ronald Borrenbergs, voorzitter van voetbalvereniging De Raven, prijst zich gelukkig met de huidige leefomstandigheden in zijn dorp, maar is ook realistisch. “We moeten de vinger wel aan de pols houden. Gelukkig is de gemeente Bergeijk van zins om de leefbaarheid in de dorpen te behouden en zelfs te versterken. Dus niet alleen in Luyksgestel, maar ook in Riethoven en Westerhoven en op de Weebosch en het Loo. De voetbalclubs spelen trouwens ook een grote rol in de leefbaarheid. De sociale cohesie en het wij-gevoel zijn hierin heel belangrijk.”

Dat de oud-speler van De Raven, FC Eindhoven en De Valk nog eens voorzitter zou worden, was voor menigeen een verrassing. “Het loopt zoals het loopt. Bert Willems, de vorige voorzitter, heeft het twaalf jaar gedaan en vond dat het tijd werd om het stokje over te geven. Hij belde mij op, met de vraag: ‘Ronald, zou dat iets voor jou kunnen zijn?’ Daar moest ik wel even over nadenken. Ik ben echter zo vergroeid met De Raven dat ik eigenlijk geen ‘nee’ kon zeggen. Bovendien is mijn vader hier ook nog kort voorzitter geweest en dan is het leuk om in zijn voetsporen te treden.”

(voor de kerstspecial van AVE in 2015 kwamen de hoofdrolspelers van het kampioenselftal van 1998 en 1999 bij elkaar. v.l.n.r.: Eric van der Palen (trainer), Dave Borrenbergs, Franco Stoeldraaiers, Ronald Borrenbergs, en Roger Borrenbergs)

Korte lijntjes
Het ‘warme nest’ van De Raven, dat Borrenbergs kent als zijn broekzak, heeft sinds september overigens wel een voorzitter die het op zijn geheel eigen wijze doet. “Zeker geen kopie van mijn voorganger, maar wel met dezelfde gedrevenheid en liefde voor de club. We zijn een hartstikke mooie vereniging, met een groot aantal vrijwilligers. We besturen door middel van commissies. Denk dan aan een activiteitencommissie, een onderhoudscommissie, een communicatiecommissie, een sponsorcommissie et cetera. En elk bestuurslid is hoofd van zo’n commissie. Dat werkt perfect. Korte lijntjes en iedereen weet wat hij of zij moet doen.”

‘Ik ben zo vergroeid met deze club, dat ik eigenlijk geen ‘nee’ kon zeggen’

Een voorbeeld van hoe de leden van De Raven begaan zijn met hun club, is wat Borrenbergs vertelt over de werving van nieuwe vrijwilligers voor in de kantine. “Het personeel dat het al tig jaar deed, vond het welletjes en gaf aan te gaan stoppen. Dat was toch wel even schrikken, want de kantine vormt een belangrijk deel van de inkomsten van de club. Een nieuwe beheerder was redelijk snel gevonden, maar nog geen medewerkers. Ik ben toen zelf gaan bellen en binnen twee dagen had ik vijftig mensen die in de kantine komen helpen! We hebben nu zes ploegen van zo’n acht vrijwilligers en dat werkt perfect.”

Er moet niks
Sportieve ambities zijn er natuurlijk ook bij De Raven, al voelt de club zich prima thuis in de ‘fantastische vierde klasse’, aldus Borrenbergs. “Alle verenigingen uit Bergeijk, met uitzondering van Terlo, zitten er in. Dus we hebben geregeld een derby. Er zijn – denk ik – maar weinig competities waar zoveel publiek komt kijken! Toch zouden we nog best een keer kampioen willen worden of via de nacompetitie promoveren, maar we hebben een heel jong elftal dat eerst nog meer ervaring moet opdoen. Bovendien: hier mag alles, maar er moet niks!”

(FC Eindhoven seizoen 1988-1989)

Luyksgestel telt ongeveer 3.600 inwoners. Toch is de jeugd van De Raven in elke leeftijdscategorie vertegenwoordigd. “En we hebben de nodige mini’s”, zegt Borrenbergs – in het dagelijks leven vennoot bij RSP Makelaars, dat handelt in commercieel vastgoed – niet zonder trots. “Die aanwas is het rechtstreeks gevolg van dat de jeugd hier is kunnen blijven wonen. Mede omdat er nieuwbouw is gerealiseerd. Als er elk jaar één of twee jongens kunnen doorstromen naar de selectie, is dat prima. Zeker met zo’n jong eerste elftal als wij hebben.”

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.