Hoe is het met….. Rinse Wiekema

'Topscoorder van UNA scoorde ook met huwelijksaanzoek op zijn Schuttersheide'
(Door Thieu Vlemmix) Alvorens Rinse Wiekema voor UNA uitkomt, voetbalt hij bij SBC. Daarmee verovert de aanvaller en topscoorder in 2008 de titel in de Derde klasse. UNA ziet veel goeds in de sterke atletische spits. En de spits ook in UNA. De overgang is snel beklonken, Rinse verkast naar Zeelst. Vier jaar  speelt de aanvaller daarna voor de club aan de Sportlaan. Het derde jaar is voor hem en UNA een absolute hoogtepunt, met de kampioenstitel en promotie naar het hoogste niveau in het amateurvoetbal, de Topklasse.

In dat seizoen is hij lang uit de roulatie vanwege een slepende blessure. Een stukje tekst uit het kampioensblad van toen: “De meest onfortuinlijke speler was Rinse Wiekema. In zijn derde seizoen ‘bij ons’ loste de lange uit Son zijn belofte volledig in. Na 10 wedstrijden had ie er al 10 in liggen, een onwaarschijnlijk hoog gemiddelde. Zijn ontwikkeling tot levensgevaarlijke spits en door heel de Hoofdklasse zowel door de lucht als over de grond gevreesd, had eindelijk gestalte gekregen. Maar helaas…wederom, evenals al 2 keer ervoor, sloeg het blessure spook toe. Aan de grote voorsprong die UNA op de ranglijst toen al had, heeft Rinse een zeer belangrijke bijdrage geleverd"

Een mooi citaat uit de krant van eind september 2009. Rinse Wiekema heeft dan uit bij DESK zijn eerste basisplaats bij UNA te pakken: “Wiekema leidde UNA naar een klinkende overwinning op een machteloos DESK. Sjouwen, sleuren, verdedigen en scoren, niets was de 26-jarige aanvalsleider teveel”. UNA won die wedstrijd in Kaatsheuvel uiteindelijk met 1-6 en zijn spits die net weer hersteld was van een blessure stond vol in de schijnwerpers.  

Ja
Een gedenkwaardig moment speelt zich tijdens zijn carrière af, op de rand van het voetbalveld. Rinse heeft in een wedstrijd van UNA tegen zijn oude club SBC een plannetje. Maar eerst moet hij zien te scoren en dan…. De zenuwen gieren door zijn keel als hij heel lang droog blijft staan. Maar tien minuten voor tijd is er de opluchting. Nou ja, opluchting…. Sportpark Schuttersheide is getuige en kijkt verbaasd toe, als de boomlange spits na zijn late doelpunt plots naar de zijkant rent en op zijn knieën gaat voor z’n vriendin Anne, langs de kant. Dan stelt hij de belangrijkste vraag van zijn  leven. En Anne zegt ‘ja’. De lokale media kopt het een dag later groot: ‘Sprookjesaanzoek op Schuttersheide’.   

Droomduo
Ondanks zijn blessures, wordt hij in vier jaar bij de geelzwarten uit Zeelst tweemaal club topscoorder. Vooral één wedstrijd ligt volgers van UNA nog bijzonder in ‘t geheugen. Vanaf de succesvolle start van het seizoen 2010-2011 is Rinse centraal voorin gekoppeld aan Niek van Boekel. Nadat het duo in de eerste vier wedstrijden de tegenstanders al horendol heeft gespeeld, rafelt het in Rosmalen ook de OJC verdediging volkomen aan gort met voetbal als uit een droom. Totdat Wiekema……..met een blessure naar de kant moet. Zo goed als toen zou het bij UNA in de aanval nooit meer worden en Rinse zelf ook niet.

In 2012 gaat de geboren Groninger terug naar Son en Breugel (SBC), waar hij opgroeide. We zijn benieuwd hoe het hem daarna verder is vergaan.

Je hebt nu twee kinderen Rinse, stel ze even voor
We hebben een zoon Jesse (9) en een dochter Fenne (6). Jesse is een atleet en een bescheiden jongen. Op de trampoline springt hij zomaar een 1,5 schroef, maar ik hoor hem daar vervolgens niet over opscheppen. Jesse is ook gaan voetballen. In de JO 10-1 staat hij zijn mannetje. Fenne is een echte dame. Lekker kleuren knutselen nagellakken etc.. etc… Ze mag al bijna op voor haar C diploma en is begonnen met dansen. Bij DéDé danst ze samen met de dochter van Laudier Curiël. Een potentiele gezellige BBQ is daar in de maak. De geboorte van Jesse heeft ons mede doen besluiten om met voetbal een stap terug te doen. In de Topklasse werd veel gevraagd van het lichaam, maar ook van de vrije tijd. Een beslissing waar ik nooit spijt van heb gehad, maar op dat moment wel oh zo jammer omdat ik het zo goed naar mijn zin had.    

Hoe staat het met je maatschappelijke carrière? En voetbal je nog?
Na UNA ben ik naar RKSV Schijndel (hoofdklasse) gegaan. Na een gezellig jaar zou ik terug naar vv SBC gaan. Blauw Geel ’38 (hoofdklasse) kwam echter nog om de hoek kijken. Na daar 2 jaar met veel plezier gespeeld te hebben, ben ik dan toch terug gegaan naar SBC. Bij SBC heb ik nog 2 jaar in het 1ste gespeeld. Door teveel kraakbeenschade in de knie ben ik in het derde van SBC gaan voetballen. Geweldige gasten leuk team en oud teamgenoten. Trainingen zijn super, maar de wedstrijden met veel schoppen. Daar beleef ik geen plezier aan. Momenteel schuiven we van links naar rechts bij het 7x7 35+ op vrijdag. De 3e helft speelt daar de boventoon.

Ik ben bijna 9 jaar werkzaam Bij Van Happen Containers waar ik leiding geef aan een afdeling Sales. Een Brabants groeiend bedrijf waar ik nog veel mogelijkheden zie om door te groeien.

Het team waarin onze Jesse speelt, geef ik samen met Hans en mijn zus Femke (ook hoofdklasse gespeeld bij ODC) nu 4 jaar training. In de hoofdklasse hebben ze in de afgelopen 3 jaar nagenoeg alles gewonnen (ook tegen UNA). Ik merk dat ik hier mijn ‘voetbal ei’ in kwijt kan. Mijn CIOS ervaring, passie, voetbalervaring en het leiding geven komen hier samen. De jongens zijn leergierig en dat zie je terug op het veld. Er ontstaat een bijzondere band tussen spelers maar ook tussen de ouders. Een proces waar ik eindeloos van kan genieten.

Noem wat van je hoogtepunten bij UNA, je mooiste herinneringen
Teveel om op te noemen. Zowel op het veld als buiten het veld hebben we veel mooie dingen mogen meemaken. Voelde mij dan ook bevoorrecht dat ik er bij mocht zijn.

Een resumé. Kampioenschap, 4 dagen feest natuurlijk, laatste minuut winnend doelpunt thuis tegen sv Meersen, KNVB Beker tegen Volendam rode kaart van de Ruiter tegen mij (op SBS 6 terug gekeken), Zeelst Kermis, WKE uit tot 0:00 in de kantine blijven hangen, thuis winnen tegen Spakenburg, de weekendjes in Groningen, Nijmegen, Rotterdam, Utrecht etc.. huwelijksaanzoek bij SBC, de auto ritjes met Peter Smulders, Patrick Smulders en Erik van Adelberg, foto in de VI met onderschrift dat Patrick Pothuizen het moet afleggen tegen Rinse Wiekema. Het doelpunt in de laatste paar minuten tegen Achilles’29 (nr.1), waardoor we nacompetitie konden spelen. Trainer van FC Hilversum - hierdoor directe degradant - had het over Balkan praktijken. Het was inderdaad een mooi doelpunt en ik wist inderdaad niet dat ik dat met de ‘Balkan’. Een lob over de keeper met een juichende van Oudenhoven achter het doel. Hij had al lang gezien dat de bal er in ging. Mooie kerel. Inmiddels al weer 10 jaar geleden en er blijven maar herinneringen bij komen dat zegt wat over de kwaliteit van die periode.

Volg je UNA nog?
In de eerste paar jaar dat ik weg ging zeer zeker maar op een gegeven moment ben je uit het senioren voetbal en dan ben je daar niet meer mee bezig. Ik vond het leuk om te zien dat Brain Boogers en Ruud Swinkels zo nu en dan kon zien schitteren in de Jupiler League. Vanuit het werk hebben we stoelen bij FC Eindhoven. Zo kom je daar ook onze grote vriend Jos Blatter tegen. Leuk om te zien dat Jesse het bijzonder vond om met oud teamgenoot Ruud op de foto te gaan.

Hoe zit dat met die Friese roots?
Die zijn er niet. Ik ben in Groningen geboren en toen ik 9 maanden oud was zijn we verhuisd naar Son en Breugel. Geboren in het Noorden en getogen in het Zuiden. Vaak werd er in verslagen de term, boomlange Fries, De Fries, Spits uit het Noorden. Het klonk leuk maar het zat toch net iets anders. De ouders en familie van mijn vader komen uit Drenthe.

Wie was de beste aanvaller die je bij UNA hebt meegemaakt en waarom?  
Er zijn verschillende spelers waarmee ik gespeeld heb die bijzonderheden hadden. Paul Vos met een bijzonder schot.  Zijn gehele lichaam vertelde dat hij rechts in de hoek schoot maar hij ging toch in de linkse. Bas Kneepkens ongelofelijk snel. Erwin Isbouts geslepen en goede trap. Tim Strijbosch een echte goalgetter. Papa Sanou mooie kerel. De meest complete speler waarmee ik voorin het beste uit de voeten kon was Niek van Boekel. Er was gunning (=gunnen), we konden elkaar goed lezen en vertellen wat we er van vonden. We hadden dan ook vaak ongeveer het zelfde aantal doelpunten.

Wat was je mooiste goal?
Hoe het doelpunt er in gaat dat maakte mij eigenlijk niet zo uit maar het  gevoel dat je er van krijgt dat was voor mij het allermooiste. Zo waren er een paar momenten. Ik speelde de eerste competitiewedstrijd bij UNA tegen de Baronnen. In deze wedstrijd maakt ik mijn eerste doelpunt in het geel zwart. Super trots natuurlijk. Thuis tegen Meersen in de laatste minuut het winnende doelpunt. Ik profiteerde van een te korte terugspeel bal. Een super lelijk doelpunt maar die voelde zo lekker.

Heb je nog contact met spelers van toen?
Jazeker. Zo nu en dan ga ik bij Patrick Smulders nog een bakkie doen of hij bij mij. De dochter van Laudier en mijn dochter dansen samen. Afgelopen jaar was er de een 24-uurs toernooi. Een reden om samen te komen van oud UNA spelers. Geweldige dag maar vooral in de kantine was het als vanouds gezellig. Verder zie of spreek ik weinig mensen van toen.

Hoe kijk je achteraf terug op de vele blessures die toch je voetballoopbaan nogal hebben gehinderd?
Als ik op mijn voetbalperiode terug kijk dan komen eigenlijk alleen de mooi momenten naar boven en zie ik geen blessures. Natuurlijk zijn ze er wel geweest en denk je wel eens wat als. 10 Operaties heb ik gehad waarvan de laatste 2 best pittig. Een hernia operatie en een ice picking in de knie (kraakbeen). Ondanks alles kan ik het volgende 24 uurs toernooi er gewoon weer staan. Uiteindelijk gaat het er niet om dat je valt maar hoe snel je weer staat.

Ben ik nog iets vergeten of wil je iets toevoegen?
Seizoen 2010/2011 werden we kampioen. In 2021 is dit 10 jaar geleden dat ruikt naar een reünie…. 

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.