Hoe is het met…. PJ Scheerlinck oud speler van UNA

Deelacties:

(door Thieu Vlemmix) Als Pieter-Jan Scheerlinck aan het einde van het seizoen 2018/2019 UNA verlaat, krijg je bij hem het gevoel dat hij al zijn hele voetballeven bij de club uit Zeelst heeft doorgebracht. Hij is gewoon één van hen geworden en ook aanvoerder intussen van de geelzwarten. Het blijken er echter ‘slechts’ zes te zijn, het aantal jaren.

Zijn kribbe stond in het Belgische Sint-Truiden, maar al snel verhuist het gezin Scheerlinck naar Nederland, waar hij zijn jeugdopleiding beleeft bij het Tilburgse Sarto (zijn trainer bij de E-jeugd Piet Brekelmans: “toen bleek het al een natuurtalent”). Na korte tussenstops bij Willem II en Schijndel, komt Pieter-Jan samen met één van de beste UNA trainers Mark Schenning, in 2013 in Veldhoven terecht. Een gouden greep van toenmalig technisch manager Tiny van Boekel.

De linksback blijkt een speler van en voor het publiek. Een enthousiaste teamplayer. Inzet totdat ze met brancards komen aandragen. Als voetballer heel compleet en daarom kan hij ook in het verdedigingscentrum en het middenveld uit de voeten. Gezegend met een perfecte linker. Met steeds die dreiging naar voren, past hem de linksachter positie echter het allerbeste. Een moderne verdediger dus, die uitgroeit tot een publieksfavoriet.    

Ook na afloop in de kantine staat Pieter-Jan zijn mannetje. Ze blijven met de carpoolgroep vanuit Tilburg vaak lang hangen in de altijd gezellig kantine. HIj keek – zo vertelt hij - ook altijd uit naar de wedstrijden die op zaterdag werden gespeeld. Dan werd er een mooi (thema)feest gegeven om vervolgens met spelers en supporters te eindigen in de Manhattan. Dit mondde vaak uit in een aantal nummertjes zingen. Altijd met Benjamin van Wanrooij (met wie hij vanaf 2013 samen naar UNA reed). Gezelligheid troef. Dit tot groot genoegen van de supporters.

Hoewel zijn vertrek een gevoelig verlies betekent, respecteert iedereen zijn beslissing. En dan verdwijnt hij uit het gezichtsveld. Richting zijn geboorteland België, KFC Turnhout. Een paar maanden geleden konden we er kennis van nemen dat hij dit seizoen zal uitkomen voor Dongen.

In deze tijd van voetballeegte gaan de gedachten even naar de huidige Tilburger terug….     

1. PJ waar speel je nu? En wat is de stand van zaken?
Op het moment speel ik inderdaad in bij vv Dongen. Wij spelen ook in de 3e Divisie op zondag, dus zullen UNA nog tegenkomen. Het is een dorpsclub die op enkele vlakken vergelijkbaar is met UNA. Ik ben gedurende de voorbereiding en het begin van het seizoen verplaatst van linksback naar linker centrale verdediger. Dit is voor mij niet nieuw omdat ik hier bij Schijndel en mijn eerste jaar bij UNA ook heb gespeeld. Helaas ligt het amateurvoetbal nu stil dus valt er weinig te beleven. We trainen in kleine groepjes van 4 op 1,5 van elkaar volgens de voorgeschreven regels.

2. Pieter, hoe is je carrière sinds UNA verlopen? Geef een korte schets.
Zoals je beschreef ben ik na zes enorm mooie jaren met pijn in mijn hart weg gegaan bij UNA om een ander avontuur aan te gaan. Dit heb ik ook gekregen bij KFC Turnhout. Een enorm verschil met het altijd voetballende UNA en de Nederlandse spelopvatting. Zware velden, veel lange ballen en duels zijn daar heel normaal. Of ik daar echt heb kunnen aarden in het voetbal weet ik niet. Met de groep en alles er omheen zeer zeker. Een leuke sfeer waar het voetbal ook heel veel leeft. Uitsupporters met bussen of trein naar wedstrijden en vuurwerk. Helaas botste mijn opvatting met die van de trainer en kwam ik de laatste wedstrijden niet meer voor in zijn plannen. Ik bleef me met de jongens vermaken maar het plezier in het voetbal nam snel af. Toen de Corona-crisis begon en het duidelijk werd dat er niet meer gespeeld zou worden begon ik wel sterk te denken aan een terugkeer naar Nederland. Er is toen contact geweest met UNA, maar zij hadden een goede invulling voor de posities. Op dat moment kwam vv Dongen in beeld en ik heb hier goede gesprekken mee gehad. Op 20 minuten van Tilburg en een leuk niveau waren voor mij toch prettige bijkomstigheden. Op het moment heb ik het zeer naar mijn zin bij Dongen en kijk ik uit naar de ontmoetingen met UNA. Vooral die in Zeelst!

3. Volg je UNA nog? En zo ja, wat valt je op?
Ik volg UNA zeker nog. Ik kijk altijd de samenvattingen op het youtube kanaal. Uiteraard ook via teletekst en andere websites. Het kijkt uiteraard heel anders als je zelf niet meer betrokken bent bij de club. Na een wedstrijd ben ik wel altijd meteen benieuwd wat ze hebben gedaan. Het valt me op dat de speelstijl wel nog hetzelfde is en dan er, voor de Corona, nog steeds enorm veel mensen komen kijken. Dat is goed te zien onder de luifel bij de kantine.

4. Wat zijn je mooiste herinneringen aan UNA?
Ik heb in de 6 jaar heel veel mooie momenten meegemaakt. Zo was ons bekeravontuur bij Heracles Almelo wel heel mooi. De promotie naar en het hele seizoen in de 2e Divisie natuurlijk ook. De laatste competitiewedstrijd thuis tegen HHC was natuurlijk een dieptepunt maar dit zal me wel altijd bij blijven. Ik moet eerlijk toegeven dat ik af en toe nog wedstrijden terugkijk op De Toepcompetitie bij uitwedstrijden in de bus, twee seizoenen lang blijft ook een zeer mooie herinnering. Er werd een beker gemaakt en die werd wekelijks uitgereikt. Teamuitjes en weekendjes waren natuurlijk ook te omschrijven als hoogtepunten. Die foto’s kunnen helaas niet op de site (!).  

5. Noem de top drie van de spelers waarmee je bij UNA samen hebt gespeeld.
Dit vind ik een heel moeilijke vraag. Vooral omdat ik mensen niet tekort wil doen. Ik heb met veel goede spelers samen gespeeld in mijn tijd bij UNA. Ik had natuurlijk met de jongens die ik vanaf mijn eerste dag bij UNA kende een goede band. Daarnaast was het altijd leuk met de jongens met wie ik carpoolde. Als ik dan één persoon mag noemen die enorm belangrijk was in allerlei opzichten als organisatie, verantwoordelijkheid, leider in en om het veld en voetballende acties moet ik toch Niek van Boekel noemen. Enorm sterke voetballer en een geweldig mens! Hij heeft zich in die jaren naast het veld hard gemaakt voor de selectie en alles georganiseerd. Mensen die hem kennen weten dat hij een waardevolle voetballer is voor UNA.

6.  Momenteel speelt op ‘jouw’ plek Louisben Jagt. Die doet het in dit seizoen geweldig goed. Heb je dat ook gevolgd?

Zoals ik al aangaf kijk ik de samenvattingen en daar valt hij positief op. Ik weet dat de speelstijl van UNA zorgt voor mogelijkheden om aanvallend te spelen, Hij vult dit heel goed in en met zijn kwaliteiten en snelheid komt hij in de team goed tot zijn recht! Ik heb zelf een jaar met hem m ogen spelen en hij was een stille maar zeer leuke teamgenoot.

7. Wat zijn je plannen qua voetbal, wat de toekomst betreft?
Op dit moment liggen we zoals bekend even stil vanwege corona. Ik kijk aan het einde van het jaar samen met vv Dongen wat de komende jaren gaan brengen. Ik heb het naar mijn zin en ik vind voetballen nog enorm leuk. Op het moment is het allemaal goed te combineren met mijn maatschappelijke carrière.

8. En hoe verloopt je maatschappelijke carrière?
Ik ben op dit moment nog steeds werkzaam in het Jeroen Bosch Ziekenhuis als medisch technoloog. Het afgelopen jaar heb ik me verdiept in het 3D printen. Er wordt in het ziekenhuis steeds meer gebruik gemaakt van deze techniek om onderdelen en hulpstukken op maat te maken. Ik kijk dan met de gebruiker naar de wensen en verwerk dit dan in een 3D tekening. In de toekomst wil ik me hier nog verder in verdiepen en het liefst gaan ontwerpen en printen voor medische doeleinden.

9. Bij UNA hebben we sta je bij veel mensen in herinnering als één van onze beste linksbacks ooit en een voorbeeldig aanvoerder. Heb je dat ook zo gevoeld?
Ik heb me altijd erg gewaardeerd gevoeld bij UNA. Dat gaf me vertrouwen waardoor ik altijd vrij kon spelen. Met de speelstijl en de spelers om me heen was dit ook mogelijk. We hebben dan ook goede resultaten behaald en bijna altijd bovenin meegedaan. Dat ik me zo gewaardeerd voelde komt natuurlijk mede door de resultaten. Als je niet presteert komt dat ook niet. Daarnaast genoot ik ook altijd van de mensen om het veld heen en in de kantine. Ik had een goede band met ze. In de laatste 2 seizoenen kreeg ik door omstandigheden de aanvoerdersband. UNA is een grote club in de omgeving Eindhoven en om daar aanvoerder van te zijn is mooi. Ik heb het ook als een eer gezien om die band te dragen.

10. Heb je nog contact met je oude UNA maten? En zo ja, hoe?
Ik heb zeker nog contact met oud teamgenoten. Via whats app of Instagram praten we nog regelmatig. Met sommigen 3x per jaar, met anderen wekelijks. We hebben in de jaren veel plezier gehad en dat koester je wel. Op die momenten is het allemaal vanzelfsprekend. Als je dan wat ouder wordt besef je hoe enorm leuk die tijd was.

11. Nog iets bijzonders toe te voegen?
Ik vind het enorm leuk dat ik onderdeel mag zijn van de column op AVE. Ik kijk uit naar de wedstrijden tegen UNA en om iedereen weer eens te zien. Ik hoop dat iedereen gezond blijft in deze bijzondere tijd en dat we, als de omstandigheden het toelaten, weer achter de bal aan kunnen hobbelen.

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?