Hoe is het met: Petar Stošković en… Vier mooie jaren bij UNA

(Door Thieu Vlemmix) Na zijn voetbaljeugd beleefd te hebben in geboorteplaats Woudrichem, wordt Petar Stošković verder opgeleid bij FC Den Bosch. In 2014 komt UNA in beeld en daar ontwikkelt hij zich tot een uitstekende sluitpost van het eerste elftal.

Promotie en degradatie
In 2016 wordt promotie afgedwongen naar de Tweede Divisie. En heel lang lijkt het erop dat UNA zich daarin het jaar daarop handhaaft. In de laatste thuiswedstrijd tegen Hardenberg is nog één puntje nodig. En dat lijkt in de pocket als Jeroen Stottelaar 7 minuten voor tijd – en met een numerieke meerderheid - van afstand de gelijkmaker (1-1) binnen schiet. Maar dan laat een terugzakkend UNA zich het punt toch nog ontfutselen. Het daarop volgend tweeluik met Harkemase Boys (0-1 winst uit en 1-3 verlies thuis) loopt fout af en UNA zakt een klasse. Vooral in de uitwedstrijd mag de ploeg zijn keeper regelmatig op de blote knieën danken.

Eliëns Cup en FC Dordrecht
In de Derde Divisie kent Petar zijn allerbeste seizoen. Hij blinkt bijna wekelijks uit. En daarmee is de belangstelling van het betaald voetbal gewekt.

Ondertekening contract bij Dordrecht, de familie erbij…

FC Dordrecht meldt zich en dus belandt hij als 24-jarige in het profvoetbal, de huidige Keuken Divisie. Maar eerst is er bij UNA nog de dikverdiende clubonderscheiding met de uitreiking van de Eliëns Cup voor de ‘speler van het jaar’. Het vormt mooi sluitstuk.

Dubbel gevoel
Afgelopen maart is aan zijn verblijf in de betaalde sector een einde gekomen. Tijdens de uitbraak van Corona zit de aimabele goalie met een dubbel gevoel. De blessure die hij oploopt bij het duel NAC-FC Dordrecht, mondt uit in een elleboogoperatie en zijn contract wordt niet verlengd. Tegelijk is er de heugelijke geboorte van zoon Aleksa. Petar: “En dan mag je zelf als trotse vader je zoon alleen maar achter het glas aan de buitenwereld tonen”.  

Als blijkt dat FC Dordrecht het contract niet verlengt, valt voor hem het doek als profvoetballer. “Ik was gelukkig druk met andere zaken dus ik dacht, ik zie wel wat er op mijn pad komt”, zo luidde zijn laconieke reactie. Met als opleiding leraar lichamelijke opvoeding, liep de oud-doelman van UNA 2 jaar gleden stage bij het Eindhovense van Maerlantlyceum. Daaruit volgt het aanbod voor een aanstelling van 4 dagen per week. Maar ook het voetbal blijft nog trekken. Hij wordt gevraagd bij Derde Divisie topper OFC. Daarop gaat hij in en heeft het in Oostzaan nu naar zijn zin.   

Is Sleeuwijk-Oostzaan niet een beetje ver Petar?
Dat klopt, een ritje kost me twee uur tijd. Ik heb een week ‘stage’ gelopen bij OFC om te zien of het team bij me paste, want ik wilde niet een te snelle beslissing maken ook al was ik vrij laat met het vinden van een nieuwe club.

Iedereen binnen UNA gunde jouw je profcontract bij Dordrecht en men verwachtte ook algemeen dat je zou slagen. Dat is kennelijk toch niet helemaal gelukt. Kun je aangeven waarom niet?
Ik heb 2 jaar mogen voetballen bij FC Dordrecht en heb mijn officiële debuut in het profvoetbal mogen maken tijdens de bekerwedstrijd tegen Almere City(1-0 verlies) en heb daarna in hetzelfde seizoen nog 4 wedstrijden mogen keepen. In het tweede seizoen was ik tweede keeper geworden achter Ramon ten Hoven. Na een paar speelrondes mocht ik keepen tegen FC Volendam (1-1 met 40 min een man minder). Ik kreeg vertrouwen en keepte een goede wedstrijd. In de week die volgde, trokken ze een nieuwe keeper aan. Daarna belandde ik weer twee wedstrijden op de bank om vervolgens weer te mogen starten tegen Excelsior en Helmond Sport, omdat de aangetrokken keeper geblesseerd raakte. Helaas verloren we de twee wedstrijden, mocht ik de wedstrijd tegen de Graafschap weer op de bank zitten en mocht Ramon weer starten. De volgende wedstrijd was het voor de KNVB beker tegen MVV. Daar mocht ik weer starten. We wonnen met 3-1 en ik was belangrijk met een paar goede reddingen. Vanaf toen was ik de eerste keeper en speelde ik alles tot aan de laatste wedstrijd tegen NAC waarbij ik het veld moest verlaten per brancard vanwege een hoofdwond. Toen kwam ik redelijk snel terug. Wat achteraf te snel bleek te zijn, want ik moest een elleboog operatie ondergaan. Toen kwam het verhaal COVID-19.

Mijn antwoord op je vraag of ik ben geslaagd ja of nee, wil ik niet met nee beantwoorden. Tuurlijk had ik er meer van verwacht en dat ik langer in het profvoetbal zou blijven. Maar ik kan mezelf in de spiegel aankijken en zeggen dat ik er alles aan heb gedaan. Zoals je hierboven leest was het een rumoerige tijd bij FC Dordrecht met ook nog eens veel trainerswissels. Zoals de meesten mij kennen zou ik niemand de schuld willen opdragen, want zelf ben je de leider van je eigen carrière. Daarna heb ik besloten om niet meer door te gaan in het betaalde voetbal, omdat er voor een 27 jarige keeper die laatste is geworden met FC Dordrecht niet genoeg belangstelling voor was. En het was financieel helemaal niet meer aantrekkelijk om nog door te gaan.

Je verwacht dat je huidige club OFC kandidaat is voor de kampioenstitel in de Derde Divisie. Dat denken we bij UNA ook. Maar UNA komt ook nog op je pad en heeft eveneens veel kwaliteit. Wat denk je?
We hebben in ons huidige team kwaliteiten genoeg om een poging te doen voor de top 3. Alleen merk ik wel dat de competitie ook sterker is geworden. Dus het wordt een lastig seizoen. UNA heeft altijd kwaliteiten voldoende om ook mee te strijden voor de kampioenschap. Ik kijk er naar uit om tegen UNA te voetballen.

Wat zijn de beste herinneringen aan UNA?
Dat zijn er wel een paar. Mooiste herinnering is toch wel de promotie naar de Tweede Divisie. De beslissingswedstrijd tegen HSC en het feest dat daarna volgde.

Met wie heb je nog contact en zo ja, hoe?
Meeste contact heb ik met Bassou, want die ken ik nog van FC Den Bosch. We bellen bijna na iedere training, omdat ik een uur in de auto zit en hij moet naar Helmond; dus hebben we genoeg tijd om te praten. Jesper(keeper) was altijd mijn kleine broertje, want die moest ik nog veel bijleren en die vraagt nog altijd hoe die iets moet doen (niet alleen op keepers gebied). Daarnaast spreek ik Benjamin (Stedoco) en Pietje (vvDongen) af en toe.

Zit er keepers talent in je zoon Aleksa, denk je?
Hij is pas 7 maanden oud en dat durf ik niet te zeggen. Maar volgens de consultatiebureau wordt het een grote jongen en dan denk ik toch dat die, net als ik vroeger, eerst voor het basketballen kiest.

Je wilt straks verder gaan doen op het gebied van keeperstraining en je hebt daar een eigen opvattingen over. Kun je een stukje van die sluier op lichten?
Dat kan ik zeker, maar dan zijn we morgen nog niet over uitgepraat. Alleen ieder jaar verandert er weer veel op het keepersvak. Zeker de laatste jaren moeten de keepers veel meevoetballen en is de 1 tegen 1 situatie heel belangrijk geworden. Alleen veel keeperstrainers slaan de plank mis, omdat ze altijd heel veel trainingsstof willen behandelen. Het belangrijkste is dat de keeper zich veilig voelt en vertrouwen krijgt van de trainer. Dus de keeperstrainer is niet alleen maar om training te geven, maar is nog belangrijker in het goed behandelen van de keepers. Voorbeeld is, dat je in een team soms drie keepers hebt en er kan maar 1 keeper keepen. Dan ben jij als trainer belangrijk dat je de nummer 1 goed laat voelen, plus de andere twee keepers ook genoeg aandacht geeft. zodat zij progressie kunnen boeken en zich gewaardeerd voelen.

Nog iets bijzonders toe te voegen of een boodschap aan de UNA gemeenschap Petar? 
Dat ik er naar uitkijk om weer in Zeelst te mogen voetballen. En als laatste: KOM OP UNA MANNEN!

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.