Peter Bussers heeft een artikel gemaakt over voetbalclub RBC Roosendaal.
De roemruchte club die eens eredivisie speelde werd door de KNVB teruggezet naar de vijfde klasse in het amateurvoetbal wegens het uitgesproken faillissement in 2009. Ondertussen zijn er twee delen gepubliceerd op AVE. Hieronder het derde en laatste deel over de vastberaden club die de ambitie heeft om snel terug te keren naar het betaald voetbal.
Nieuwe trainer, nieuwe spelers (Deel 3)
Op 31 januari 2012 werd bekend gemaakt, dat Erwin van der Woerdt, oud-speler van de club, de eerste trainer van het nieuwe RBC zou worden. Hij kon gesprekken gaan voeren met potentiële kandidaten voor het eerste elftal. De eerste aanwinsten waren Erik Lankers, Ivo Vergouwen, Nicky Maas, Dennis Voermans, Maarten Hack en Glenn van Meer.
Daarna volgden in april Mark van der Wegen en Arthur van den Broek. Gommy Nooijens tekende een contract als assistent-trainer en de selectie werd in mei gecompleteerd doordat Anouar el Khassim, Redouane el Allaoui, Zakaria Benslimane, Wiebe de Kok, Jesse Verbraak, Miel van Ginneken, Joël van Meer, Jelte van Son, Nick Smit, David van Kiel, Edgar Wong-Lun-Hing en Arman Grigorian ook aansloten.
Voor het eerste elftal beschikte RBC nu over een ruime selectie, die kampioenswaardig zou moeten zijn. Met twee jeugdelftallen voldeed RBC ook aan de minimum eisen van de KNVB. Als keeperstrainer werd nog Mark Wildeman aangesteld. De begeleiding bestond uit verzorger Jean-Pierre Lankers, assistent-scheidsrechter Antoon Koppens en teammanager Corné Veraart.
Mogelijk afblazen doorstart vanwege accommodatie
De zoektocht naar een geschikte accommodatie leek een gebed zonder einde en zelfs een soap te worden. Eindeloos werd er onderhandeld en afspraken gemaakt met diverse partijen, maar steeds kwamen er kinken in de kabel. Het resultaat na vele maanden discussiëren was bedroevend. Het was intussen begin juni 2012 en nog steeds was er geen overeenstemming over welke locatie dan ook. Binnen Roosendaal blijven leek niet te gaan lukken.
Vele varianten werden bekeken, besproken, beoordeeld, aangepast, geschrapt, als onhaalbaar betiteld, enzovoorts. Hulsdonk, Vierhoeven en het Red Band Sportpark kwamen voorbij als mogelijke accommodaties. De gemeente verleende geen medewerking om het stadion te gebruiken. DVO ’60, Roosendaal, BSC, Alliance en Aleco Sport Visions schoven aan als mogelijke partners op diverse gebieden. Later zou dat veranderen… Ook atletiekvereniging THOR, rugbyclub RCC Bekaro, honkbalclub de Boosters en korfbalvereniging Keep Fit op Sportpark Vierhoeven werden benaderd voor hulp bij het vinden van kleedaccommodatie en (mede) kantinegebruik.
De gemeente gaf via wethouder Theunis aan dat zij niet zaten te wachten op een tiende voetbalclub in de gemeente Roosendaal. Hij kon niets doen om het nieuw opgestarte RBC aan een accommodatie te helpen. Het was geen vijf voor twaalf maar eigenlijk al vijf over twaalf. Er werd intern zelfs al gesproken over het afblazen van de doorstart. Min of meer wanhopig, omdat uitvoerig overleg met de verenigingen van de Roosendaalse Voetbal Federatie niets had opgeleverd, opende RBC de gesprekken met Rimboe uit Wouwse Plantage over het gebruik van hun accommodatie. Al snel leverde dit wel resultaat op. Een snelle en verrassende ontknoping! Zeker toen ook FC Moerstraten accommodatie aanbood.
Een aantal bestuursleden zag een toekomst in Wouwse Plantage echter niet zitten en haakte af. Voorzitter Jos Hermsen ging naarstig op zoek naar vers bloed en vond Jos Hack (vice voorzitter), Paul Kuipers (secretaris), Cees de Jong (penningmeester), Joost van Oosterhout (algemene zaken) en Frank Hermans (commerciële zaken) bereid toe te treden tot het bestuur. Noud Bominaar werd bestuurslid jeugdzaken. De doorstart van RBC in het amateurvoetbal in het seizoen 2012-2013 kon doorgang vinden. Wat een opluchting. Er werden een aantal oefenwedstrijden vastgelegd en de kleding, ballen en andere materialen werden besteld. Een jaar vol stress, tegenslagen, tegenwerking, onzekerheden, negativisme en een paar keer balanceren op en soms over het randje van een heel diepe afgrond, had de mensen van het eerste uur en degenen die zich later hadden aangesloten niet klein gekregen. Ontelbare uren van vergaderen, onderzoeken en netwerken, gekoppeld aan de onwrikbare wens en drive om de doorstart van RBC te laten slagen leidden uiteindelijk tot een nieuw begin. Dromen blijken toch niet altijd bedrog te zijn….
Het volgende probleem; de jeugdopleiding
Voorop stond, dat er na de herstart weer een hoogwaardige jeugdafdeling zou moeten worden opgebouwd. Alle kennis die opgedaan was in de loop van de jaren en gebundeld zat in het beleidsplan van de opleiding zat ook diep geworteld in de harten en hoofden van de mensen van de jeugdafdeling. Nadat de club op 2 december 2011 was heropgericht werd dan ook meteen een begin gemaakt met de plannen voor een nieuwe voetbalopleiding.
Door de trainingsinstuiven, die RBC organiseerde voor haar jeugdleden ontstond er tumult. Alliance, BSC en Roosendaal beschuldigden RBC van ronselpraktijken en het niet naleven van de ongeschreven regels van een soort herenovereenkomst (elkaar op de hoogte brengen als een speler zich aanmeldt bij een andere vereniging). Bovendien zouden ouders gepaaid worden met beloftes die in de ogen van die clubs niet gerealiseerd zouden kunnen worden: drie keer per week trainen, gediplomeerde trainers en indeling in de Hoofdklasse.
Paul Kuipers: “Roosendaal stelde dat RBC eerst maar eens moest opstarten en dat de Roosendaalse clubs elkaar in de winterstop maar eens recht in de ogen zouden moeten kijken. BSC stelde zich harder op. Op de bijeenkomst op maandag 4 juni van de Roosendaalse Voetbal Federatie werd unaniem door de clubs uit de stad Roosendaal en het bestuur van de RVF besloten om RBC niet te helpen met het vinden van een accommodatie. ‘Als we ze nu niet de nek omdraaien, zijn ze over een paar jaar weer de grootste.’
De clubs in de dorpen werd gevraagd om zich te conformeren aan dit besluit. Maar Rimboe uit Wouwse Plantage wilde RBC wel helpen en bood onderdak aan voor de trainingen en wedstrijden van de teams van de voetbalopleiding en de thuiswedstrijden van het eerste elftal. Een paar dagen later bood FC Moerstraten haar accommodatie aan voor de trainingen van het eerste elftal.”
Bij het maken van de plannen voor een herstart werd met betrekking tot de jeugdopleiding in eerste instantie gedacht om te gaan beginnen met een E1, D2, D1 en C1-team. In een gesprek met de KNVB Zuid 1 begin januari 2012 gaf de bond aan dat ze de jeugdteams van RBC op een hoog niveau in wilde delen, mits RBC binnen een maand een ‘Plan van Aanpak’ in zou dienen. Ontwikkeling en spelvreugde dienden de uitgangspunten te zijn.
Er werden meteen contacten gelegd met mensen in de begeleiding van de voetbalopleiding van het seizoen 2010-2011: de teammanagers, de assistent scheidsrechters en de studiebegeleiders. Er werd weer gesproken met ’t Rijks, het Gertrudiscollege en het Da Vinci College. Met kledingleverancier BKS in Dinteloord werd onderhandeld over kledingpakketten van het merk Patrick en het Talenten Adoptie Plan zou in ere hersteld worden. Later in het jaar zouden trainingsinstuiven georganiseerd gaan worden. De eerste contacten werden gelegd met Gommy Nooijens (reeds aangesteld als assistent trainer van het eerste elftal) over de functie van Hoofd voetbalopleiding. Uiteindelijk werd hij technisch adviseur van de voetbalopleiding. Eind januari lag er al een compleet beleidsplan van 21 bladzijden ‘Voetbalopleiding RBC februari 2012-oktober 2012’.
RBC ging weer leven
Via artikelen op de website en in BN DeStem, de Roosendaalse Bode en de Gazet ontstond er langzamerhand weer belangstelling voor de jeugdteams van RBC. Diverse spelers die na het faillissement naar NAC Breda waren overgestapt meldden zich uit zichzelf weer aan. Het uitgangspunt was nu dat er pas een team ingeschreven zou worden bij de KNVB als er een voldoende aantal spelers voor dat team beschikbaar zou zijn. Op 23 april sprak de KNVB Zuid 1 het vertrouwen uit in de plannen van RBC. Er was veel respect voor alles wat al gerealiseerd was. RBC kon zich aanmelden! 
Paul Kuipers: “Proeftrainingen werden aangekondigd via advertenties en op de website en 65 posters werden naar alle basisscholen in Roosendaal en naaste omgeving gebracht. Er werden diverse ouderinformatieavonden belegd in de Eratozaal en in het gebouw van kinderdagverblijf Domino. Ook werd nogmaals gesproken met personen die in het recente verleden deel uit maakten van de begeleidingsstaf van de voetbalopleiding RBC Roosendaal. Dit was op 2 april in een ruimte in basisschool De Heiberg. Allemaal ‘vreemde’ locaties: de club was volkomen ontheemd. Op de woensdagmiddagen 9 en 16 mei werden twee trainingsinstuiven georganiseerd voor D- en E-pupillen op de accommodatie van DVO ’60. Gommy Nooijens coördineerde de trainingen die onder leiding stonden van Henk van de Ven, Pierre van Hal, Rob Penders en Henk Vos. Ruim 60 spelertjes bezochten deze instuiven.
Op 6 augustus was de eerste training voor de twee teams van de voetbalopleiding. Vakfotograaf Bram Visser maakte, net als in voorgaande jaren, individuele en groepsfoto’s van alle spelers en begeleiders.”
Seizoen 2012-2013; het eerste kampioenschap is binnen
RBC wilde dus zo snel mogelijk weer naar de top van het amateurvoetbal en wilde binnen vier seizoenen de hoogst spelende voetbalclub in Roosendaal zijn. RBC was zich bewust dat het eerste seizoen 2012-2013 een opstartjaar zou zijn, maar desondanks streefden ze ernaar om ieder jaar te promoveren. Liefst met kampioenschappen. Paul Kuipers: “Dat wilden we doen met een talentvolle trainer met een RBC verleden en spelers uit de regio van kwalitatief gemiddeld 2 klassen hoger niveau dan de klasse waarin werd gespeeld. Bij voorkeur hadden deze spelers een RBC-verleden. RBC wilde daarbij jonge talentvolle spelers de kans geven om in te stromen, die de tijd kregen om zich te ontwikkelen en opgeleid te worden om door te stromen naar het eerste elftal van RBC.
Wij wilden regionale jeugdige spelers op een zo hoog mogelijk niveau krijgen. Ook aan de samenstelling van de voetbalopleiding werden blijvend hoge eisen gesteld. Door middel van scouting, proeftrainingen, clinics. Wij streefden er naar om de jeugdopleiding elk seizoen aan de bovenkant uit te breiden met een team, wat uiteindelijk moest resulteren in een complete jeugdopleiding. Daarbij zochten we de samenwerking met Feyenoord.” Direct in het eerste jaar in die 5e Klasse wist RBC zeer overtuigend het kampioenschap te pakken. RBC won twintig van de tweeëntwintig wedstrijden en verloor alleen bij de nummer twee OMC en speelde gelijk tegen de nummer drie WDS’19.
Wederom wekelijks spelen in het stadion
En door zou je zeggen, op naar het volgende kampioenschap en een nieuw hoogtepunt. Een verwacht kampioenschap kwam er echter niet. Sterker nog; RBC was enorm ver verwijderd van dat gewenste kampioenschap. RBC kon geen potten breken en eindigde in haar eerste seizoen in de 4e Klasse zeer teleurstellend op een achtste plaats met maar liefst 21 punten achterstand op de kampioen Bavel.
Toch was er nog wel iets positief te vermelden dat seizoen. RBC mocht en kon haar thuiswedstrijden als vierdeklasser namelijk wel weer in het vertrouwde stadion afwerken wat er overigens niet geweldig bij lag. Paul Kuipers: “Na het faillissement kocht de gemeente het stadion voor € 3,8 miljoen, het bedrag van de hypotheekschuld, en wilde van het stadion een wielerbaan maken. Alleen de hoofdtribune zou overeind blijven. Wethouder Toine Theunis, dezelfde die in de aanloop naar het faillissement RBC niet financieel wilde steunen, wilde van Roosendaal een echte wielerstad maken.
De gemeente wilde zo snel mogelijk geld gaan verdienen aan het stadion dat met een wielerbaan van 250 meter en een overdekte sporthal moest worden omgetoverd in een compleet sportcomplex. Er werd € 5 miljoen uitgetrokken. Maar daarmee was er nog een tekort van € 285.000 op de begroting. En de gemeente die het probleem met ondernemers wilde oplossen, kreeg het gat niet gedicht. Het stadion bleef vervolgens twee jaar leeg staan en de gemeente deed niets aan onderhoud. Leidingen vroren kapot en het onkruid stond meters hoog.
De Middelburgse ondernemer Paul Hermsen, directeur van Herstaco B.V. en broer van RBC-voorzitter Jos Hermsen, was echter gevallen voor de ambities van RBC en had besloten het stadion als privé-investeerder aan te kopen om ons terug te laten keren in de voormalige thuishaven. Hij bracht een bod uit bij de gemeente maar dat werd in eerste instantie afgewezen. Uiteindelijk ging de gemeente akkoord met zijn tweede bod van € 1,3 miljoen en de verplichting om het parkeerterrein voor € 25.000 per jaar te huren. De gemeente wilde met smart van het stadion af!
Hermsen liet vervolgens een kunstgrasveld aanleggen en knapte het stadion weer op. RBC werd vervolgens huurder van het stadion en werd daarmee ook verantwoordelijk voor het ‘klein onderhoud’ van het veld, de kleedkamers en catacomben, het supporterscafé en de tribunes. Daarvoor hadden wij een klusploeg van vrijwilligers gerekruteerd die tot op de dag van vandaag nog steeds elke maandag het stadion onderhanden nemen.”
Vier jaar lang een vierdeklasser
RBC sloot het eerste jaar dus af met een teleurstellende achtste plaats. In de daaropvolgende twee seizoenen ging het gelukkig een stuk beter voor RBC maar werd er niet nog steeds niet voldaan aan de doelstelling. Twee keer was er een tweede plaats. Het eerste jaar bleef Steenbergen maar liefst elf punten voor en in het tweede jaar was het Victoria’03 dat zich met zeven punten voorsprong een overtuigende kampioen mocht noemen. RBC mocht twee keer de nacompetitie in waarin het in het eerste jaar in de eerste ronde werd uitgeschakeld door derdeklasser RCS en in het tweede jaar de tweede ronde bereikte maar daardoor werd uitgeschakeld door Bavel.
Volop teleurstelling dus binnen RBC dat ook nog eens in conflict geraakte met de eigenaar van het stadion. Paul Kuipers: “In april 2016 ontstond er inderdaad een conflict met Paul Hermsen over achterstallige huur. Om betaling af te dwingen, ontzegde hij RBC de toegang tot het stadion. Er mocht op maandag t/m vrijdag niet meer getraind worden. De wedstrijden in het weekend mochten wel gespeeld worden. RBC deed twee keer een voorstel om uit de impasse te geraken, maar die waren onbespreekbaar. Daarop gaf RBC te kennen het stadion te willen gaan verlaten. Dit was voor Paul Hermsen aanleiding om toch weer met RBC in gesprek te gaan. Dat resulteerde in mei 2016 in een betalingsregeling en een voor RBC verbeterd huurcontract.
En wat betreft de resultaten; dat was zeker een tegenvaller, te meer omdat RBC de wens had uitgesproken de eerste vier jaar elk seizoen te willen promoveren. Commercieel gezien was de Vijfde en Vierde Klasse volstrekt onaantrekkelijk voor sponsoren en die keerden dus niet massaal terug. Daardoor was het lastig om de begroting omhoog te schroeven en gebeurde dat ieder jaar maar mondjesmaat. Daardoor werd in het tweede en derde jaar dus nog wel de nacompetitie behaald, maar werd promotie misgelopen.”
De weg omhoog verloopt langzaam
Na elk seizoen werd er door geselecteerd bij RBC. Elk volgend seizoen moest er beter gepresteerd worden, de club moest immers hogerop. Ook de jeugdopleiding ging hierin mee. In 2016 werd die door de KNVB gecertificeerd tot regionale jeugdopleiding, op dat moment als enige in Zuid-Nederland. In het seizoen 2016-2017 wist RBC eindelijk het felbegeerde kampioenschap te pakken in de 4e Klasse. RBC had dat seizoen alleen concurrentie te duchten van Alliance dat uiteindelijk op twee punten zou eindigen.
Door de promotie naar de 3e Klasse werd RBC langzamerhand ook weer interessanter voor spelers en sponsoren. Toch verliep het eerste seizoen 3e Klasse, net als destijds het eerste seizoen 4e Klasse, niet naar wens. RBC moest lange tijd vechten tegen degradatie maar wist door een goed slot zich niet alleen veilig te spelen (9e plaats) maar ook nog eens een periode te pakken.
Voor de derde keer in vier jaar tijd mocht het de nacompetitie in maar wederom ging het mis. Unitas’30 was in de eerste ronde na strafschoppen te sterk voor de oranje witten. Het daaropvolgende seizoen leverde, via een derde plaats achter kampioen Roosendaal, opnieuw een nacompetitieplek op. RBC, dat in de competitie slechts viermaal verloor maar ook tien keer gelijkspeelde, kwam opnieuw niet verder dan de eerste ronde. WSC uit Waalwijk was namelijk met 3-1 te sterk.
Fusie met hoofdklasser Halsteren
In het seizoen 2019-2020 leek het kampioenschap er dan toch te gaan komen in de 3e Klasse. Na zestien wedstrijden, een periode en een voorsprong van zes punten op SC Gastel gooide corona echter roet in het eten. RBC leek er financieel ook weer niet goed op te staan vanwege de corona, de daarop volgende economische crisis alsmede het feit dat RBC mede door het besluit van de KNVB in de Derde Klasse zou moeten blijven. Er zou toentertijd dan ook sprake zijn geweest om een fusie aan te gaan met hoofdklasser Halsteren. Paul Kuipers: “De weg omhoog ging volgens sommigen niet snel genoeg en daaruit ontstond het idee om te fuseren met Halsteren, dat op dat moment in de Hoofdklasse uitkwam. Voorstanders van de fusie brachten in de media naar buiten dat het voor RBC financieel ook noodzakelijk was om te fuseren omdat de club in financieel zwaar weer verkeerde. Dit strookte niet geheel met de waarheid en dat bleek ook wel nadat de fusie afketste.”
Nadat het bestuur het besluit had genomen om fusiebesprekingen met Halsteren aan te gaan, trad secretaris Paul Kuipers, het enige bestuurslid die hier tegen was, per direct af. Zijn vertrek mobiliseerde binnen de gehele entourage van de club een soort van ‘verzetsbeweging’ waardoor al snel van binnenuit aversie kwam tegen het plan om de naam en clubkleuren op te geven voor alleen maar een snelle promotie naar de Hoofdklasse. Paul Kuipers: “Hadden we in 2011 nou zoveel moeite gedaan om RBC weer uit de dood op te wekken om de club vervolgens te laten verdwijnen in een fusieclub zonder hart met een shirt als een raketijsje (boven het oranje van RBC en onder het geel van Halsteren)? Dat nooit!, was de mening van vele echte RBC’ers. Ook binnen Halsteren werden steeds meer vraagtekens gezet bij de fusieplannen. Omdat er door corona geen ledenvergaderingen bijeengeroepen konden worden die een uitspraak zouden moeten doen over een eventuele fusie vóór de door de KNVB vereiste datum, besloten de besturen van beide clubs na onderling overleg af te zien van een fusie.”
Toch tweedeklasser
De KNVB kwam terug op haar besluit om RBC derdeklasser te laten blijven. Zodoende mocht RBC het seizoen 2020-2021, dat vanwege de corona slechts vijf wedstrijden telde, in de Tweede klasse beginnen. Het eerste volledige seizoen na de corona sloot RBC af met een vierde plaats. RBC won tevens de tweede periode waardoor het, sinds de terugkeer in het amateurvoetbal, voor de zesde keer mocht uitkomen in de nacompetitie.
De voorgaande vijf keren ging het mis en ook de zesde keer liep wederom niet goed af voor de Roosendalers. Deze keer was eveneens tweedeklasser SVSSS met 4-2 te sterk. Om uit de Vierde klasse te komen had het vier seizoenen nodig, om uit de Derde Klasse te komen drie seizoenen en uit de Tweede Klasse twee seizoenen. Na een vierde plaats in het voorgaande seizoen wist RBC vorig seizoen namelijk het kampioenschap te pakken. RBC was een paar maten te groot voor de ploegen in 2C.
RBC won maar liefst zeventien van de tweeëntwintig wedstrijden, speelde viermaal gelijk en verloor slechts eenmaal van de uiteindelijke nummer twee Antibarbari. Tegen stadsgenoot Roosendaal werd er in het eerste duel met 1-3 gewonnen, de return eindigde in 0-0. RBC eindigde de competitie met elf punten voorsprong op de nummer twee en dertien punten op de nummer drie.
Zo snel mogelijk naar de 4e Divisie
Momenteel komt RBC, waarbij de basis van de selectie van vorig seizoen is gebleven en verder is aangevuld met spelers van divisieniveau (er werden drie spelers van Baronie aangetrokken, Jens en Sander Wirix en Moustafa Mohammad en Vincent van Hoof van TSC), uit in de 1e Klasse E.
RBC presteert uitstekend als promovendus en wist reeds vier van de vijf wedstrijden te winnen. Zo werden VOAB (0-1), Sparta’25 (6-0), Erp (0-2) en Sarto (2-0) aan de kant gezet en speelde het gelijke tegen de huidige nummer vier Almkerk. RBC heeft momenteel al vier punten meer dan de nummer twee WNC en vijf punten meer dan de nummer drie Emplina dat wel een wedstrijd minder heeft gespeeld. Komende zondag gaat het op bezoek bij EFC dat slecht aan de competitie begonnen is.
Het ziet er dus goed uit voor de Roosendalers die ook echt willen doorpakken nu. Paul Kuipers: “De doelstelling voor dit seizoen is meedoen om promotie. We zijn nu aanbeland in het laatste seizoen van het aflopende vijfjarenplan en daarin is als doelstelling opgenomen het bereiken van de Vierde Divisie in 2024. Degenen die de doorstart van RBC in 2011 hebben geïnitieerd, deden dat om RBC ooit weer terug te kunnen laten keren op het niveau van tijdens het faillissement: de Eerste Divisie.
Het bereiken van dat doel zal voor RBC altijd als een stip op de horizon blijven staan. Daarom is het ook logisch dat als de Vierde Divisie bereikt wordt, het vizier op de Derde Divisie gericht gaat worden. En zo verder. Dat zit nou eenmaal in de genen van deze club. Maar daarvoor is natuurlijk wel steeds meer financiële armslag nodig. En als het ooit zover komt, zal de Bondsvergadering van de KNVB natuurlijk ook nog de promotie-degradatieregeling 1e/2e divisie uit de ijskast moeten halen.”
DÉ club van de stad Roosendaal
Het heeft dus even geduurd maar RBC lijkt dus weer op de weg terug te zijn. De resultaten zijn goed en het voetbal leeft weer in Roosendaal Paul Kuipers: “Sinds de promotie naar de Tweede Klasse begint in Roosendaal inderdaad het besef te leven dat RBC weer echt op de weg terug is. Dat merken we aan de langzame groei van de toeschouwersaantallen. We zitten nu op een gemiddelde van ruim 500. Uitschieters waren onlangs de wedstrijd tegen het Team van het Millennium (1800) en de kampioenswedstrijd van vorig seizoen (1500).
Het probleem is natuurlijk dat sinds het faillissement in 2011 de natuurlijke aanwas (vader die zijn zoon meeneemt) zo’n tien jaar heeft stil gelegen. Nu RBC weer de hoogst spelende club van de stad is geworden, zien we weer steeds meer vaders met kinderen in het stadion. Ook heeft een groep Roosendaalse jongeren vorig seizoen de supportersgroep Voltaside Fanatics weer nieuw leven ingeblazen.
Commercieel gezien leeft RBC weer enorm. Onze businessclub groeide in twee jaar tijd van 30 naar ruim 200 sponsoren, die veelal voor drie tot vijf jaar zijn vastgelegd. Veel oud sponsoren uit de BVO-tijd keren weer terug. Dat zorgt er voor dat we onze begroting hebben zien vervijfvoudigen. Inmiddels zijn we opgeklommen naar de Eerste Klasse. En we willen door! We bruisen van de energie. Onze leden, supporters, vrijwilligers, sponsoren, Roosendalers, West-Brabanders, samen staan we achter ons RBC. Samen willen we hogerop!”
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?
Richard kaeller uit Heemstede