Het verhaal RBC Roosendaal: van eredivisie naar de kelder in het amateurvoetbal

Peter Bussers heeft een artikel gemaakt over voetbalclub RBC Roosendaal.
De roemruchte club die eens eredivisie speelde werd door de KNVB teruggezet naar de vijfde klasse in het amateurvoetbal wegens het uitgesproken faillissement in 2009. Het uitgebreide en indrukwekkende verhaal wordt in drie delen gepubliceerd.

Hieronder het eerste deel over de vastberaden club die de ambitie heeft om snel terug te keren naar het betaald voetbal.

´Samen staan wij achter ons RBC, samen willen wij hogerop!´ (Deel 1)
“RBC zal herrijzen. Het kan kort of lang duren, maar eens zullen we weer als een betaald voetbal organisatie op het veld staan! Eens Oranje, Altijd Oranje!”

Hierbij deel 1 over het verhaal van de voormalige profvoetbalclub RBC uit Roosendaal, dat in de beginjaren 2000 nog in de Eredivisie speelde en hedendaags uitkomt in de 1e Klasse E Zuid I, een klasse waarin ook de regionale ploegen EFC en Sparta´25 spelen.

Wie kent de voetbalvereniging RBC nu niet? RBC is een club uit Roosendaal die in 1912 werd opgericht als Excelsior en na naamsveranderingen in Oranje Wit en Roosendaal in 1927 met Roosendaalsche Boys fuseerde tot RBC. RBC speelde lange tijd op de 2e Klasse niveau bij de amateurs met zo af en toe een uitstapje naar de 1e Klasse. Na een kampioenschap in 1948-1949 vestigde het team zich voor langere tijd in die 1e Klasse.

Ontstaan betaald voetbal
Destijds was voetbal in Nederland nog gewoon een amateursport al werden er toen al spelers betaald. De watersnoodwedstrijd van 12 maart 1953 wordt vaak gezien als de directe aanleiding voor de invoering van het betaald voetbal. De roep om profvoetbal werd groter, toen deze wedstrijd zichtbaar maakte dat de Nederlandse profs in de buitenlandse competities op een beduidend hoger niveau speelden, dan de beste amateurs van Nederland zoals die destijds in het Nederlands voetbalelftal speelden.

Een openlijk initiatief om betaald voetbal te bedrijven ontstond in Nederland in 1954, toen de Nederlandse Beroeps Voetbalbond (NBVB) de eerste profcompetitie organiseerde. De KNVB, die aanvankelijk tegen profvoetbal was, fuseerde vervolgens in 1954 met de NBVB waardoor er een nieuwe opzet kwam van de profcompetities. Het betaalde voetbal zou worden gevormd door een Eredivisie, Eerste en Tweede divisie.

RBC werd in het seizoen 1956-1957 kampioen in de Tweede Divisie waarna lange tijd zou gaan vertoeven in de Eerste Divisie. In het seizoen 1968-1969 werd de formatie uit Roosendaal laatste waardoor het, voor slechts twee jaar, terugkeerde naar de Tweede Divisie. Waarom voor slechts twee jaar? In het begin van de jaren zeventig werd het profvoetbal namelijk grondig gesaneerd. De belangstelling voor de laagste divisie van het betaald voetbal was niet groot en dat leidde tot veel geldproblemen bij die clubs. Veel van die semi-profclubs verdwenen in zijn geheel of gingen verder bij de amateurs. Andere fuseerden tot nieuwe profclubs. De tweede divisie werd in 1971 opgeheven.

Terug in het amateurvoetbal
RBC begon in de 2e Klasse bij de amateurs en pakte direct in haar eerste seizoen overtuigend het kampioenschap. Vooral in de eerste seizoenshelft maakte het team toen indruk door dertien van de veertien wedstrijden te winnen. Maar ook de seizoenen daarna was het enorm indrukwekkend wat het team uit Roosendaal liet zien.

RBC pakte opnieuw de titel en bleef de algemeen amateurkampioen van het voorgaande jaar Sparta’25 met vier punten voor. Vervolgens wist RBC dat jaar ook de strijd om het kampioenschap bij de zondagamateurs te winnen. De oranje witten wisten haar eerste drie wedstrijden te winnen en pakte vervolgens de titel in het duel tegen Elinkwijk. RBC, dat in haar ogen onterecht was terug gezet naar de amateurs,  wilde op dat moment ook al terug naar het betaalde voetbal maar de KNVB wilde daar niet aan meewerken.

Onduidelijkheid omtrent Algeheel landskampioenschap bij de amateurs
Bij de strijd om het algeheel landskampioenschap moest RBC aantreden tegen Noordwijk. Het eerste duel leverde een 3-2 overwinning op voor Noordwijk en eveneens een hele hoop vragen.  De vraag was namelijk of bij het tweeluik het doelsaldo bepalend zou zijn of niet. Niemand die het eigenlijk wist, lange tijd heerste er ook onduidelijkheid. Het tweede duel werd gewonnen door RBC (3-1). Inmiddels was er ook bekend dat het doelsaldo niet doorslaggevend zou zijn waardoor er een derde wedstrijd zou volgen.

Opnieuw hectiek want waar en wanneer zou deze wedstrijd gespeeld moeten worden? Uiteindelijk werd besloten het beslissingsduel over de vakantie heen te tillen op verzoek van RBC, waarbij als resultaat Noordwijk het thuisvoordeel zou gaan krijgen. In aanloop naar het nieuwe seizoen, begin augustus, wist Noordwijk RBC te verslaan waardoor het zich algeheel kampioen mocht noemen.

Dadendrang RBC
Het verlies was het enige kleine smetje op de seizoenen die zouden gaan volgen. RBC pakte namelijk dat seizoen opnieuw de titel en zou het jaar daarna ook weer kampioen worden in de nieuw gevormde Hoofdklasse. RBC behoorde niet alleen tot de top van het amateurvoetbal maar was de top. In het seizoen 1976-1977 volgde er een onverwachtse degradatie uit die Hoofdklasse waardoor het even een aantal jaren een stap terug moest doen. Begin jaren tachtig keerde het echter weer terug en behoorde het steeds tot de titelkandidaten.

Terugkeer naar betaald voetbal
Met ingang van het seizoen 1983-1984 keerde RBC weer terug in het betaald voetbal. RBC zou maar liefst zeventien jaar spelen in de Eerste Divisie en kon daar over het algemeen geen potten breken. In slechts vier van die zeventien seizoenen wist RBC in het linker rijtje te eindigen. Waren er dan geen hoogtepunten? Zeker wel! Neem nu sowieso de eerste wedstrijd bij terugkeer in het betaalde voetbal tegen streekgenoot NAC dat het voorgaande jaar was gedegradeerd uit de Eredivisie. Voor 10.000 toeschouwers wist RBC maar liefst met 3-0 te winnen. Een droomstart.

In het seizoen 1985-1986, waarin RBC tiende werd in de competitie, wist het de bekerfinale te bereiken. RBC had wel enigszins geluk met de lotingen maar dan nog was de prestatie enorm. RBC schakelde op weg naar de finale Eerstedivisionisten FC Eindhoven, DS’79, Telstar, FC Den Haag (kampioen) uit en Eredivisionist Haarlem (0-1). In de finale nam RBC het in De Meer voor 25000 toeschouwers op tegen het Ajax van coach Johan Cruijff. Ajax met o.a. Marco van Basten, Frank Rijkaard en Ronald Koeman wist met 3-0 te winnen.

https://www.youtube.com/watch?v=CPvHHz1mwyk

Een ander hoogtepunt was het pakken van een periodetitel en daardoor ook deelname aan de nacompetitie in het seizoen 1987-1988. RBC, dat zevende werd in de competitie kon daar echter geen rol van betekenis spelen. RBC won wel een keer van Vitesse en De Graafschap maar ging bv ook tweemaal onderuit tegen de uiteindelijke winnaar MVV.

RBC de Eredivisie in

In het seizoen 1999-2000 bereikte RBC middels een zesde plaats opnieuw de nacompetitie en deze keer verbaasde het vriend en vijand. RBC werd in een poule met FC Zwolle, Cambuur en Excelsior eerste en mocht de Eredivisie in. RBC schreef historie. RBC eindigde troosteloos onderaan in haar eerste seizoen Eredivisie en moest daardoor een stap terug doen. RBC kreeg echter nog een kans om zich te profileren in die Eredivisie. RBC werd namelijk derde in de Eerste Divisie en wist wederom via de nacompetitie promotie af te dwingen. RBC deed dit deze keer op een zeer overtuigende wijze door in een poule met FC Emmen, Cambuur en FC Den Bosch vijf van de zes wedstrijden te winnen.

Het team uit Roosendaal hield het uiteindelijk vier jaar vol in de Eredivisie alvorens het terug ging naar de Eerste Divisie. In die vier jaar tijd wist RBC (dat niet verder kwam dan een twaalfde, dertiende, zestiende en laatste plaats) wel een keer van Feyenoord te winnen en gelijk te spelen (4-2 en 2-2) en speelde het zowel bij Ajax als bij PSV eveneens een keer gelijk (1-1).

Faillissement

Teruggekeerd in de Eerste Divisie deed RBC opnieuw mee om de prijzen maar daarna ging het van kwaad naar erger. De resultaten werden slechter en ook op financieel gebied zat het simpelweg gewoon niet goed of beter gezegd: heel slecht.

In november 2009 maakte de club bekend, voor het einde van het jaar 300.000 à 500.000 euro nodig te hebben om het voortbestaan als betaald voetbalorganisatie te kunnen garanderen. Op financiële steun van de gemeente Roosendaal hoefde de club toen niet te rekenen. De club sloot een akkoord met personeel en schuldeisers en ging met een lagere begroting werken. Dit bleek na enige tijd niet voldoende; een beroep op de gemeente Roosendaal om een garantstelling van een miljoen euro werd niet gehonoreerd. Op woensdag 1 juni 2011 werd het faillissement van de club aangevraagd. Op maandag 6 juni 2011 vraagt de club via advocaat Hans van Oijen surseance van betaling aan om als noodgreep te voorkomen dat de betaaldvoetballicentie wordt kwijtgeraakt. Op 8 juni werd, nadat een reddingspoging mislukt was, het faillissement uitgesproken. 

Doorstart maken in het amateurvoetbal
De Stichting RBC Roosendaal bleef buiten schot en wilde een doorstart maken in het amateurvoetbal. Men noemde dit ‘Plan B’. Dit zou kunnen in de Hoofdklasse of op het allerlaagste niveau, in de Vijfde Klasse. Het leek niet reëel dat sommigen binnen RBC nog steeds hoopten op iemand, die een grote zak geld voor het stadion legde, waardoor beroep tegen het faillissement aangetekend zou kunnen worden. De doorstart in de Hoofdklasse kreeg nu alle prioriteit. Bij een doorstart bij de amateurs kon de jeugdopleiding intact blijven. Het optimisme keerde terug en er leken weer mogelijkheden. Wat zou het mooi zijn om met spelers als Boddaert en Veerman en met Eric Hellemons als trainer weer in het stadion te kunnen spelen.

Secretaris Henk Claassens hield echter een slag om de arm: “Eerst maar zien of het allemaal financieel mogelijk is.” Eric Hellemons kwam eerder terug van vakantie en ging aan de slag om de waardige selectie voor de Hoofdklasse in elkaar te knutselen. Sjoerd Schrier en Jeroen van Wetten waren zijn eerste namen. In ‘no-time’ had Eric Hellemons zijn selectie rond. Als assistent-trainer werd Jasper de Muynck aangetrokken. Pollemans en Lentink bleven RBC trouw. Daarnaast werden Jason de Jong (ex-NAC Breda en BV Veendam), Mohammed Mekkauoi (GPC Vlissingen), Saradin Ziani (Leonidas), Jordao Patinama (SC Feyenoord), Selwin en Yorick Hulsman (beiden Boeimeer) en Thomas van den Houten (ex-RBC Roosendaal) aangetrokken. Ook de komst van Rob Penders lag in de lijn der verwachting, maar hij liet al snel weten af te zien van een comeback bij RBC.

De teleurgestelde Hellemons, bereikte daarna nog overeenstemming met Marouane Konings van Roosendaal, Nixon Diaz van Sparta Rotterdam, Ali Benomar (NAC Breda), de oud RBC-ers Erik Lankers en Mitchell van der Stappen. Het was intussen 16 juni en sportief gezien zag het er allemaal goed uit. Er stond een mooi elftal, dat zeker leuk mee zou gaan draaien in de Hoofdklasse.

Voor de RBC jeugdopleiding was een heel belangrijke rol weg gelegd. De samenwerking met Scholengemeenschap ’t Rijks en ’t Bergse VMBO zou worden voortgezet en de trainingen zouden op Sportpark Meilust plaats gaan vinden. De gemeente zou benaderd worden om thuiswedstrijden in het stadion te kunnen spelen en alle teams zouden op het huidige niveau blijven spelen. De KNVB had intussen al de toezegging gedaan dat C2 uit zou blijven komen in de gesloten BVO-competitie. Op 10 juni was er een uitvoerig gesprek met ’t Rijks, de LOOT-school in Bergen op Zoom waar de laatste twee seizoenen zo’n 50 spelers van RBC Roosendaal lessen volgden met gebruikmaking van allerlei faciliteiten. Deze school had twee seizoenen lang 150.000 euro aan sponsorbijdrage aan de club gegeven. Maar nu bleek dat RBC Roosendaal schulden had aan de gemeente Bergen op Zoom. ’t Rijks wilde die schulden aflossen en dan opnieuw een sponsorbedrag van één ton (minus het bedrag aan afgeloste schulden aan de gemeente) aan RBC Roosendaal overmaken.

De ene teleurstelling na de andere

Toen viel er een bom op het hele ‘Plan B’. Het Stichtingsbestuur blies het hele plan af. Het ontbreken van twee ton en van een geschikte accommodatie werden RBC Roosendaal noodlottig. Waar was het misgegaan en waarom werkte ‘Plan B’ niet? De gemeente Roosendaal had niet meer te bieden dan een achterafveldje op Sportpark Vierhoeven en daar was het spelen in de Hoofdklasse niet mogelijk. Het stadion was geen optie, omdat de afwikkeling van het faillissement nog moest geschieden. RBC Roosendaal-supporters en medewerkers regeerden aangeslagen, maar ook aanhangers van andere clubs uit het betaald voetbal stuurden steunbetuigingen. Verdriet, woede, teleurstelling en opstandigheid alom binnen het totale RBC-kamp. Wethouder Sportzaken Kees Jongmans zei het spijtig te vinden, vooral voor de dik honderd jeugdspelers en VLP-kopstuk John Hertogh sprak over een absolute ramp, ellende en een drama. In het zicht van het eeuwfeest stond iedereen op straat: spelers, trainers en begeleiders van de jeugdopleiding. Voetbal International schreef een artikel over het einde van RBC Roosendaal onder de titel ‘Ziggezagge, ziggezagge RBC, zal nooit meer van de tribunes van het knusse Mariflex Stadion klinken.’

Feyenoord kwam direct twee talenten ophalen: Randy Elst en Bart Nieuwkoop. Daarna meldden zich tien ouders van spelers van D1. Zij stapten over naar NAC Breda. Alle jeugdspelers met hun ouders moesten uitgenodigd worden voor een bijeenkomst in De Raayberg in Bergen op Zoom. Wedstrijdsecretaris Vincent van Son en jeugdcoördinator Noud Bominaar gingen ’s middags naar de curator om alle overschrijvingsformulieren van alle jeugdspelers te laten ondertekenen en brachten die toen naar de KNVB in Breda. De spelers van RBC kregen een paar weken extra (normaal sluit de overschrijvingstermijn op 15 juni) de tijd om zich naar een andere club te laten overschrijven. De bijeenkomst ’s avonds was een emotionele en droevige gebeurtenis. De trotse opleiding van RBC Roosendaal was ter ziele! Ouders van spelers van D2 spraken de intentie uit om bij elkaar te blijven en gezamenlijk onderdak te zoeken bij een club. Edwin Spitters gaf aan de mogelijkheden te willen onderzoeken om spelers bij een andere BVO onder te brengen. Dat was het dan!

Persbericht

Het officiële persbericht van de Stichting RBC Roosendaal:
‘Na langdurig beraad heeft het bestuur van de Stichting RBC Roosendaal tot haar grote spijt moeten besluiten om af te zien van inschrijving als amateurvoetbalorganisatie bij de KNVB. De Stichting had na het faillissement van NV RBC Roosendaal de mogelijkheid om toe te treden tot de rijen der amateurs en mocht aanspraak maken op een positie voor het eerste elftal in de Hoofdklasse. Een belangrijke drijfveer bij het initiatief om eventueel te komen tot een doorstart als amateurvoetbalvereniging was het als een geheel in stand houden van de succesvolle jeugdopleiding van RBC Roosendaal, waarin 120 talentvolle spelers actief zijn en 65 vrijwilligers en vakkrachten zorgen voor een uitgebalanceerd opleidingsprogramma. Na het faillissement van RBC Roosendaal is door een aantal mensen op diverse sporen geïnventariseerd of, en zo ja welke, mogelijkheden er zouden zijn om bij de amateurs op zowel representatief als competitief aanvaardbaar niveau aan de slag te gaan. Door sponsoren werd middels een driejarige garantstelling een deel van de kosten afgedekt, terwijl de opleidingspartner van RBC Roosendaal, Scholengemeenschap ’t Rijks te Bergen op Zoom, bereid was om de in beider ogen bijzonder succesvolle samenwerking met RBC Roosendaal te vervolgen.

Beoogd trainer/coach Eric Hellemons onderbrak zelfs zijn vakantie om in allerijl een hoofdklasse waardige selectie samen te stellen, waarin hij nagenoeg geslaagd was. Er bleven echter tot het laatst een aantal nauwelijks te nemen hindernissen over. Zo bleef er, zelfs na tussenkomst van een aantal RBC zeer welwillende en loyale sponsors, een in de ogen van het stichtingsbestuur  onverantwoord hiaat tussen de kosten benodigd voor de ambitieuze doelstellingen en de te realiseren inkomsten. Belangrijk is om hierbij te vermelden dat er ook geen consensus kon worden gevonden voor het spelen van wedstrijden op hoofdklasse niveau.

De gemeente Roosendaal kon RBC, begrijpelijk in deze fase van het faillissement van de N.V., geen toezeggingen doen over een eventueel gebruik van het stadion aan de Borchwerf, terwijl het aangeboden alternatief mogelijk slechts tijdelijk beschikbaar zou zijn en hoogstwaarschijnlijk niet zou voldoen aan representativiteits- en kwaliteitseisen die de KNVB stelt aan een hoofdklasse amateurclub. Hierdoor was het onmogelijk om een te verwachten exploitatie in eigen huis op te zetten en een noodzakelijke inkomstenstroom te prognosticeren.

Gelet op de als uitvloeisel van de reglementen van de KNVB bestaande deadline om te beslissen of de Stichting RBC Roosendaal als RBC een herstart zou maken in het amateurvoetbal, namelijk dinsdag 15 juni 2011, 23.59 uur, waren er in onze ogen verder geen mogelijkheden meer anders te besluiten. Tegen wat ons hart ons ingeeft, dat mag duidelijk zijn! De Stichting RBC Roosendaal spreekt haar dank uit aan onze businesspartners, donateurs, sponsors, trainers, begeleiders, vrijwilligers, spelers, ouders en niet in de laatste plaats de supporters van RBC, wiens steun op welk gebied dan ook, een stimulans was om deze laatste kans aan te grijpen.

Het is ons niet gelukt: SORRY!’
(Tot dusver deel 1 over RBC Roodsendaal. Binnenkort wordt deel 2 gepubliceerd)

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.