Gloriejaren Nieuw Woensel; ‘wie stopt de trein van Jantje Paaymans’

Wat is het toch heerlijk om een middag/avond bij elkaar te zitten om lekker te ‘ouwehoeren’ over dat mooie spelletje dat voetbal heet. Even heerlijk herinneringen ophalen, tijden laten herbeleven.

(Door Peter Bussers) Deze keer deed ik dat met Ronald Dekkers en Erwin Raaijmakers. Met beiden ging ik terug naar de gloriejaren van Nieuw Woensel waarin het een ticket wist te bemachtigen voor de KNVB-beker en promotie wist af te dwingen naar de 2e Klasse. Ik denk dat een ieder wel een beetje weet hoe het er aan toe gaat op zo´n middag. De `Oh en de Ja’s' en ´witte gij da nog´ vlogen mij om de oren en dat natuurlijk gepaard met een grote glimlach op het gezicht….prachtig!!!

Flamboyante vereniging
Nieuw Woensel was beginjaren negentig een vereniging waar je rekening mee moest houden en dan heb ik het niet alleen over het sportieve gedeelte. Nieuw Woensel, dat onder leiding stond van de toen alom bekende Jan Paaymans, die eind jaren negentig om het leven kwam bij een roofoverval, was niet de beste ploeg van Eindhoven maar wel de bekendste of misschien wel beter gezegd de beruchtste ploeg van Eindhoven.

Erwin: ”Zeg maar gerust de meest flamboyante vereniging van Eindhoven. Bij ons gebeurde er altijd wel iets en elke week was het dan ook wel zo dat een verslaggever van de krant contact met ons op nam.” De toenmalige aanvoerder Ronald Dekkers, die zijn jeugdjaren doorbracht bij Unitas’59 en Woensel en midden jaren tachtig verkaste naar Nieuw Woensel, kan dat alleen maar beamen.

Ronald: “Wij waren denk ik inderdaad de bekendste vereniging van Eindhoven. Zeker niet de grootste vereniging maar wel de vereniging met de grootste aanhang. De thuiswedstrijden en soms ook uitwedstrijden van ons werden ook zeker niet onaardig bezocht en elke week was het een soort feestje. Elke keer gebeurde er wel iets.

Boerenkool
Erwin: ”Velen hadden een hekel aan het gedrag van onze trainer. Jan Paaymans kon bloedirritant zijn en was niet altijd collegiaal. Laten we het daar maar op houden. Het woord collega trainer kon hij niet en bij een doelpunt van ons was hij ook in staat om een driedubbele koprol te maken.  Zijn uitspraken zorgden ook regelmatig voor kwaad bloed. Ik kan mij nog herinneren in de tijd bij, ik geloof PSV/av,  dat we moesten gaan spelen tegen Waalre. Jan had in de krant aangegeven dat de meeste ploegen in de klasse  boerenkoolvoetbal speelden. In Waalre werd er wel leuk op gereageerd en bij aankomst hing de kleedkamer vol met boerenkool.

Builtje poef
En zo zijn er nog voorbeelden te over waaruit bleek hoe Nieuw Woensel was maar ook trainer Jan Paaymans. Ronald: “Ja je wist dat er altijd iets ging gebeuren als Nieuw Woensel op bezoek kwam. Daar kon je gif op in nemen. Zo weet ik  ook nog dat we in die beginjaren negentig op bezoek moesten bij Brabantia. We gingen daar tezamen met een lager seniorenelftal, dat een belangrijke wedstrijd speelde,  in een dubbeldekker naar toe. Wij zelf waren uitgespeeld voor de competitie maar voor Brabantia stond er nog wel wat op het spel. Ze hadden de punten hard nodig in strijd tegen degradatie.” Erwin: ”Hun toenmalige trainer vroeg ons wat of we wat konden regelen. We gingen akkoord.

Maar de wedstrijd verliep verre van vriendelijk en de irritatie was vrij groot. Wij waren er wel klaar mee en hadden zoiets van, als het zo moet dan gaat de afspraak niet door.  Paaymans was het er niet mee eens maar we gingen volle bak en wisten ook nog te winnen.

Bij de uitwedstrijden zorgde Nieuw Woensel altijd wel voor feestje of we nu hadden gewonnen of verloren. De sfeer was altijd goed en werd vaak afgesloten met ‘builtje poef’ waarbij zakjes chips op het hoofd werden kapot geslagen tot ergernis van de kantine eigenaar. Tsja… zo was Nieuw Woensel, zo waren wij”

Kampioenschappen en periodetitels
Gelukkig viel de vereniging Nieuw Woensel niet alleen op door de gekkigheden maar ook vanwege het sportieve gedeelte. Nieuw Woensel pakte in het seizoen 1988-1989 een overtuigend kampioenschap in de 4e Klasse. Het bleef concurrent HVV Helmond destijds drie punten voor terwijl het maar liefst zeven punten meer had dan de nummers drie en vier Mierlo Hout en ELI.

In de daaropvolgende jaren in de 3e Klasse deed Nieuw Woensel ook van zich spreken en behoorde het telkens tot de topteams van de competitie. Zo werd er achtereenvolgens een derde, vierde en vijfde plaats behaald en mocht het de nacompetitie in. Daarin kwam het echter telkens net iets te kort.

‘Ik moest onder de douche uitkomen om een strafschop te nemen’

Nieuw Woensel gold bij aanvang van het seizoen als één van de favorieten voor het kampioenschap. De seizoenstart was echter niet overtuigend  te noemen. In de eerste ronde van de beker trof het klassengenoot Bergeijk. Het duel eindigde in een gelijkspel waarna strafschoppen de beslissing moesten gaan brengen.

Tsja en wat ik al eerder aan gaf; bij Nieuw Woensel gebeurde er altijd wel iets opvallends. Erwin: “We speelden inderdaad gelijk al weet ik niet precies te zeggen hoe de score was. Strafschoppen zouden de beslissing gaan brengen maar ik stond al onder de douche tijdens die strafschoppenserie. De voorzitter kwam vervolgens de kleedkamer in en zei dat ik als elfde speler een strafschop moest nemen. Ik vlug me shirt en broekje weer aan en zonder kousen aan benutte ik de strafschop en was de stand weer gelijk. Daarop volgende penalty van Bergeijk werd gemist en Henk Verkuilen benutte zijn tweede penalty en gingen we door naar de volgende ronde.”

In het eerste competitieduel liep Nieuw Woensel al direct tegen een nederlaag aan. Uit bij Bladella, dat het voorgaande jaar was gepromoveerd vanuit de 4e Klasse, werd met 2-1 verloren. Enkele dagen na dat verlies nam Nieuw Woensel het in de beker op tegen vierdeklasser Waalre. Nieuw Woensel kwam net als in de eerste ronde niet verder dan een gelijkspel (1-1) maar wist ook dat duel na strafschoppen te winnen.

Nieuw Woensel mist kampioenschap door de kleintjes
Het begin was dus inderdaad verre van overtuigend en dat bleef eigenlijk ook wel gedurende het seizoen. Nieuw Woensel boekte hele mooie overwinningen zoals die op de latere kampioen Nuenen (1-3) en de uiteindelijke nummer drie Brabantia (2-1 en 1-3) maar verspeelde teveel punten tegen de ‘kleintjes’. Dat laatste zou Nieuw Woensel ook gaan opbreken. Zo speelde het gelijk bij de nummer laatst Unitas’59 (1-1), kwam het tegen de nummer voorlaatst NWC twee keer niet verder dan een gelijkspel en speelde het ook tegen de nummer tien Reusel Sport een keer gelijk (1-1). Tegen de uiteindelijk nummers acht en negen werd er zelfs een keer verloren. (PSV uit 4-2, Gestelse Boys thuis 1-3).

Nieuw Woensel zou de competitie uiteindelijk afsluiten met een tweede plaats op zeven punten achterstand van kampioen Nuenen. Een prima resultaat waardoor het ook weer de nacompetitie in mocht.

Reuzendoder
In de districtsbeker deed het team van coach Paaymans het uitstekend en kon het op een gegeven moment worden betiteld als reuzendoder. Nieuw Woensel schakelde dus allereerst klassengenoot Bergeijk uit en was daarna te sterk voor vierdeklasser Waalre. In de derde ronde speelde Nieuw Woensel opnieuw een thuisduel en deze keer tegen tweedeklasser Hapert.

Na negentig minuten stond er een 0-0 op het scorebord en moesten er opnieuw strafschoppen worden genomen. Wederom kwam de derdeklasser als winnaar uit de bus. Nieuw Woensel stoomde door en wist te verrassen en te overtuigen en dat juist in een periode van ruim zestig dagen waarin het maar liefst uiteindelijk vijftien keer zou moeten gaan aantreden voor ofwel de competitie, de beker of de nacompetitie.

In vierde ronde van de districtsbeker maakte Nieuw Woensel de meeste indruk. De geel zwarten wisten bij Hoofdklasser Deurne (nummer 10) met 0-2 te zegevieren. Drie weken later volgde een loodzwaar duel bij eersteklasser Gemert dat dat seizoen zou afsluiten met een vijfde plaats maar het jaar daarop kampioen zou worden. Gemert kwam met 1-0 voor maar Nieuw Woensel knokte zich sterk terug en wist er nog een gelijkspel uit te slepen. Voor de vierde keer zou er een strafschoppenserie volgen en opnieuw was er winst voor het team van coach Paaymans.  

Nieuw Woensel mocht dus opnieuw in de koker tezamen met o.a RBC 2, Hoofdklasser Geldrop en tweedeklassers Achilles Veen, St. Michielsgestel en Taxandria. Laatstegnoemde ploeg werd de volgende tegenstander voor de geel zwarten. Het vertrouwen was, ondanks de eerdere zege op Gemert, op dat moment niet super groot. In de competitie ging het namelijk in haar laatste vier wedstrijden tweemaal onderuit en dat nog wel op eigen veld. Bladella was met 0-1 te sterk en Bergeijk met 5-6.

Maar ook nu haalde de beker superkrachten naar boven. Nieuw Woensel was allereerst in de kwartfinale te sterk voor Taxandria (na strafschoppen, keeper Ruud Smulders besliste met ‘Panenka’ strafschop het duel) en vervolgens in de halve finales te sterk voor Hoofdklasser Geldrop. Het ongeloof was groot….heel groot. Nieuw Woensel mocht als derdeklasser naar de finale van de districtsbeker. Een absolute topprestatie.

Feestje bij Achilles Veen ondanks verlies
Nieuw Woensel zou in de finale moeten gaan aantreden tegen de kampioen van de 2e Klasse  Achilles Veen. Het duel zou aanvankelijk in Woensel worden gespeeld. Erwin: “Dat was inderdaad de bedoeling maar Achilles kwam bij ons met de vraag of het duel in Veen zou kunnen worden gespeeld. Paaymans vond dat goed maar gaf wel meteen aan wat dat dan zou gaan opleveren, haha, ja zo was die. Wij zouden zover ik mij kan herinneren de recette krijgen en een paar vaten bier. Tevens zouden de bussen ook worden betaald door Achilles.

Ronald: “Ik weet ook nog dat die wedstrijd op een zaterdag moest worden gespeeld daar het een rooms katholiek dorp is en dat het ondanks 3-1 verlies een leuk feestje was. Haha laat ik zo zeggen dat wij als Nieuw Woensel goed vertegenwoordigd waren en dat we naam hebben gemaakt. Het bier was er volop en de chips vloog weer door de lucht, een heerlijke dag ondanks de nederlaag.

Ongerechtige speler
Het seizoen zat er na die bekerfinale nog niet op voor de derdeklasser. Er zouden nog twee heel belangrijke wedstrijden volgen. Op 6 juni stond er een wedstrijd voor promotie op het programma tegen Mierlo Hout en vier dagen later tegen eersteklasser Volharding voor een ticket voor de KNVB-beker.

Het eerste duel ging jammer genoeg verloren (0-1) waardoor Nieuw Woensel wederom in de 3e Klasse zou gaan uitkomen. In het tweede duel, het duel voor deelname aan het KNVB-bekertoernooi, wist Nieuw Woensel opnieuw te verrassen. Nieuw Woensel versloeg eersteklasser Volharding op eigen veld met 2-1. De toenmalige aanvoerder van Nieuw Woensel Ronald Dekkers kan zich nog maar al te goed herinneren dat het ze toen niet tegen zat.   

Ronald: Nee dat klopt. Volharding was echt wel beter maar laat ik het zo zeggen we hadden wel wat geluk en de hulp van de grensrechter. De scheidsrechter werd geassisteerd door neutrale grensrechters maar laat de grensrechter aan onze kant nu net uit Eindhoven komen haha. Ik kan even niet op zijn naam komen maar hij was postbode in Eindhoven.  Wij kwamen met 1-0 voor maar Volharding kwam via een wereldgoal op 1-1. De grensrechter stak zijn vlag omhoog en niemand wist eigenlijk waarom. Buitenspel en doelpunt afgekeurd. We wonnen dus uiteindelijk met 2-1, groot feest en weet je wie er ook van de partij was; de grensrechter.”

Het ticket was binnen maar niet dus. Erwin: “Nee. Iemand van Nieuw Woensel had in de kantine verteld dat we een niet speelgerechtigde speler hadden opgesteld en dat was ten gehore gekomen bij Volharding. Zij tekenden vervolgens protest aan bij de KNVB waarop wij werden gediskwalificeerd. Hierop namen wij een advocaat in de armen en gelukkig met succes!”

De wedstrijd zou zes dagen, voordat het bekertoernooi van start ging, worden overgespeeld. Inmiddels was de bekerloting al verricht en was het duidelijk wie de tegenstanders zouden gaan worden. De winnaar van het duel tussen Nieuw Woensel en Volharding had het geluk dat het de wedstrijden zou mogen gaan spelen tegen drie profclubs. Tussen 1994 en 2003 werd de knock-outfase namelijk voorafgegaan door een groepsfase. Hoe dan ook; bekend was geworden dat Nieuw Woensel of Volharding het zou mogen gaan opnemen tegen de uiteindelijke nummer twee van Nederland Roda JC, de uiteindelijke kampioen van de eerste divisie Fortuna Sittard en FC Eindhoven.

Het leek een kansloze missie te gaan worden voor de derdeklasser uit Woensel vanwege het klassenverschil met Volharding maar ook vanwege het aantal afwezigen binnen de selectie vanwege de vakanties. Toch verraste Nieuw Woensel vriend en vijand door Volharding opnieuw te kloppen. Nieuw Woensel won met 1-0 door een doelpunt van Erwin Raaijmakers en het eerste feestje was een feit….lees goed: de eerste want er zouden er nog meer volgen.

Sponsor, scheenbeschermers en broekjes
Zes dagen na het duel tegen Volharding stond de eerste groepswedstrijd op het programma in het Jan Louwers Stadion in Eindhoven tegen eerstedivisionist Eindhoven. In die zes dagen voorafgaand en op de dag zelf was het echter allerminst rustig.
Erwin: “Ik weet dat we in de week van het duel op donderdag bij Café den Engel zaten. Jan Paaymans, Ronald, ik en nog enkele spelers meer. ‘De Paay’ raakte in gesprek met iemand van een bouwbedrijf om te gaan sponsoren. Een paar duizend gulden had hij er voor over als zijn naam op het shirt zou komen te staan. Akkoord! Vervolgens zei ‘de Paay’ tegen ons dat wij shirtjes moesten gaan regelen en de bedrukking. Het was nog een hoop gebel en geregel en serieus tweeënhalf uur voor de wedstrijd moesten wij de shirtjes nog gaan ophalen. Niemand van het bestuur wist er ook van af, de vereniging wist er niets vanaf of misschien toch wel, want laten we eerlijk zijn… Jan Paaymans was de vereniging!”

Het bestuur van Nieuw Woensel was niet blij met deze actie en de eigenlijke shirtsponsor sowieso al niet, maar het kwaad was al geschied. Ronald: “Ja en waar het geld heen ging? Joost mag het weten. Misschien aan een weekendje weg. ‘De Paay’ regelde eigenlijk van alles maar niemand wist waar het geld bleef.

Erwin: “Wat ik al eerder zei, Jan Paaymans was de vereniging. Hij wist iedereen te bespelen en te beïnvloeden en bepaalde wat er gebeurde maar was ‘eigenlijk’ geen voetbaltrainer. Besprekingen hield hij nooit. Liet iedereen warmlopen voor de wedstrijd en maakte vlak voor de aftrap bekend wie er in de basis stond, en dat ging wel eens mis. Zo vergat hij voor de wedstrijd ook wel eens de opstelling op te noemen, of stelde hij twaalf spelers op, wisselde hij twee keer dezelfde speler….noem maar op. Hij was gewoon een echte sfeermaker, thats it.”

Ronald en Erwin hadden het er maar druk mee op de wedstrijddag maar kregen het uiteindelijk allemaal wel geregeld. Yes het bekeravontuur kon dan eindelijk gaan beginnen. Voor een kleine tweeduizend toeschouwers, voor de helft gevuld met supporters van de derdeklasser leek het team er klaar voor te zijn. Maar toen………

Ronald: “Voor de wedstrijd kwam de grensrechter naar mij toe en zei dat we andere broekjes aan moesten. Dat wisten wij niet en dat was schijnbaar een betaald voetbalregel toen. Vervolgens doorgegeven aan ‘de Paay’ die Rob Jacobs aansprak. Die zei op zijn beurt dat het niet hun probleem was. Tsja en wat moet je dan zo vlak voor de wedstrijd. Gelukkig kon ik Rinus Louwers, de fysio van FC Eindhoven goed en ik heb het voorval uitgelegd. Hij heeft vervolgens voor ons andere broekjes geregeld. Maar toen ontstond er nog een ander probleem. Het dragen van scheenbeschermers in het amateurvoetbal was toen nog niet verplicht, in het betaalde voetbal wel.”

Erwin:  “Niet echt ideaal zo vlak voor de wedstrijd. Waar haal je zo even scheenbeschermers voor de dag. De Paay besloot toen om de grote doos (waar de shirts in zaten voor de wedstrijd) ik stukken te scheuren en zei: ‘Doe die maar achter de sokken’. Tot ieders verbazing keurde de scheidsrechter het goed en konden we aan de wedstrijd beginnen.”

FC Eindhoven vooral conditioneel te sterk
Nieuw Woensel kwam in het eerste duel goed voor de dag  tegen de eerstedivisionist. Sterker nog, de derdeklasser had met rust eigenlijk voor moeten staan maar had pech in de afronding. Rust: 0-0. In de tweede helft ging het vervolgens al na drie minuten mis.  Elden de Getrouwe zorgde voor de 1-0 en vijf minuten later ook voor de 2-0. Voetballend deed Nieuw Woensel nog steeds niet onder maar het grote verschil zat hem in het conditionele. FC Eindhoven won uiteindelijk dan ook met 5-1 door o.a. vier doelpunten van De Getrouwe. Voor Nieuw Woensel scoorde Van der Broek de 4-1. Erwin, die Dragan Thijssens als directe tegenstander had, maakte de negentig minuten vol, Ronald werd gewisseld.

Een doelpunt en een domme rode kaart 
Drie dagen na het duel tegen FC Eindhoven mocht Nieuw Woensel aantreden tegen de andere eerstedivisionist Fortuna Sittard. Fortuna, die later dat jaar kampioen zou worden, had in haar eerste wedstrijd verrassend gewonnen van de uiteindelijke nummer twee van de eredivisie Roda JC (2-1).

Na vijftien minuten spelen keek de derdeklasser al tegen een 0-2 (Roland Vroomans en Robert van der Weert) achterstand aan en was het dus al kansloos. Toch wist de derdeklasser de schade beperkt te houden. Drie minuten na rust scoorde Mark van Bommel, die een jaar daarvoor op 16 jarige leeftijd zijn debuut maakte, de 0-3 en tien minuten voor tijd maakte opnieuw Van der Weert er 0-4 van. Nieuw Woensel kon vervolgens vijf minuten voor tijd nog wel iets terug doen via…..Erwin Raaijmakers.

Een moment dat Erwin niet snel zal gaan vergeten maar dan niet alleen vanwege zijn doelpunt. Erwin: “Nee dat klopt. Ik had toen Willy Boessen als directe tegenstander. Hij stond de hele wedstrijd al wat te schoppen en te irriteren. Na een onderling duel kregen we beide de gele kaart. Vlak voor tijd begon ik vanaf het middenveld aan een dribbel, ging een paar man voorbij waaronder Boessen en tikte de 1-4 binnen.

Ondanks het doelpunt zat de irritatie hoog bij mij, liep ik op hem af en maakte een opmerking naar hem. Niet slim natuurlijk en de scheidsrechter had het ook gehoord waardoor ik mijn tweede gele kaart ontving en ik de wedstrijd tegen Roda JC zou gaan missen”

 ‘Tomek Iwan mocht blij zijn dat hij tegen mij mocht spelen’

De laatste poulewedstrijd was die in Kerkrade in Stadion Kaalheide tegen eredivisionist Roda JC. Het werd een heerlijk uitje voor de mannen uit Woensel. Voor een kleine zesduizend toeschouwers te mogen spelen tegen het toen grote Roda JC.

Nieuw Woensel liep vanaf minuut één achter Roda JC aan en mocht blij zijn dat het met rust slechts 2-0 achter stond. In de tweede helft kreeg de eredivisionist nog legio kansen en had de score in de dubbele cijfers kunnen en moeten geraken. Keeper Ruud Smulders wist de score nog enigszins draaglijk te houden. Uiteindelijk werd het 6-0 voor Roda JC door doelpunten van Max Huiberts (2x), Eric van de Luer, Johan de Kock, Dirk-Jan Derksen en Tomek Iwan.

Laatstgenoemde speler was die avond de directe tegenstander van Ronald Dekkers en dat weet hij nog maar al te goed.  “Je ziet ze wel eens op tv en dan denk je: dat kan ik toch ook, dat is toch niet zo moeilijk, zo goed is hij toch niet. Maar ja, dan in het echt, zie je en merk je wel het verschil. Dat was niet alleen die avond met Iwan, die een jaar later naar Feyenoord zou gaan, maar ook al een keer eerder bij een andere wedstrijd die ik met Oud PSV tegen Oud Ajax mocht spelen op de Toekomst.

Ik had toen Simon Tahamata tegen die net was gestopt met voetbal in België. Al zou ik hem op welke manier dan ook tegen willen houden, het lukte mij niet. Ik zag alleen maar zijn schaduw. En datzelfde was het geval op die avond met Tomek Iwan. Dat hij het jaar daarop naar Feyenoord vertrok begreep ik niet echt, ik dacht alleen maar waarom ik  niet… haha. Nee, het is gewoon heel erg mooi om tegen zo’n spelers te mogen voetballen.”

Roda JC won dus met 6-0 en pakte ondanks een nederlaag bij Fortuna Sittard ook de eerste plaats in de poule en mocht verder bekeren. FC Eindhoven mocht als tweede door naar de volgende ronde. Daarin vonden beide ploegen hun Waterloo. Roda JC ging na verlenging met 3-2 onderuit bij PSV terwijl FC Eindhoven met 5-1 verloor bij Willem II.

Feestje bij Roda JC en in Woensel
Ondanks de nederlaag kon het geluk niet op bij de selectie en de meegereisde supporters van Nieuw Woensel. Het hele gezelschap (spelers, begeleiding, spelersvrouwen, supporters) werd door trainer Huub Stevens na de wedstrijd uitgenodigd in de businessclub waar het feestje los barstte en waarbij Babangida de hoofden van de vrouwen op hol wist te brengen. Het werd een prachtige en onvergetelijke avond voor iedereen die daar aanwezig was.

Het zou ook niet het laatste feestje zijn voor Nieuw Woensel dat seizoen. Nieuw Woensel eindigde in het seizoen 1994-1995 als nummer vier achter kampioen Brabantia en de nummers twee en drie Veloc en Rood Wit V waardoor het voor de zoveelste keer de nacompetitie in mocht.

Nieuw Woensel speelde in het eerste duel 1-1 gelijk tegen Rood Wit V waarna het in de tweede wedstrijd met 1-2 wist te winnen van Veloc. Vervolgens hielp Veloc de ploeg van Paaymans een handje door met 2-1 te winnen van Rood Wit V waardoor Nieuw Woensel zich plaatste voor de finale. Hierin was Boskant de tegenstander en jawel hoor. Nieuw Woensel slaagde er eindelijk in om promotie naar de 2e Klasse af te dwingen door de finale met 2-0 te winnen. Twee regelrechte en onvergetelijke topjaren voor Nieuw Woensel.