Succescoach en voetbaldier Frank van de Vijfeijken uit Mierlo houdt het na maar liefst twaalf jaar voor gezien bij vierdeklasser Mifano.
(Door Peter Bussers) Het trainersvak zat bij Frank van de Vijfeijken al vroeg in zijn bloed. De 59-jarige oefenmeester uit Mierlo Hout, die in zijn jeugdjaren als speler zelf uitkwam voor MULO en HVV Helmond, werd reeds op jonge leeftijd assistent-coach bij datzelfde HVV Helmond bij hoe het destijds heette de A-Top.
Coach op jonge leeftijd
Frank, die zelf als speler geen noemenswaardige successen behaalde en op 17-jarige leeftijd een beenbreuk opliep waardoor hij ook niet op hoog niveau kon acteren, vond het trainersvak meer dan geweldig. Het coachen trok hem meer dan zelf tegen een balletje aan trappen. Op reeds 27-jarige leeftijd ging Frank dan ook al aan de slag als coach bij het Helmondse MULO. Frank begon bij de B1 en nam een seizoen later de A1 onder zijn hoede. In de winterstop in dat seizoen kreeg de jeugdige trainer er een job bij. Vanwege de slechte resultaten van het eerste elftallen en het op non-actief stellen van de toenmalige coach kwam Frank voor de groep te staan met één opdracht: MULO behoeden voor degradatie.
Succesvol
Het eerste succes was binnen. Frank slaagde er namelijk inderdaad in MULO in de 4e Klasse te houden. De toenmalige nummers vijf tot en met tien, waaronder MULO, behaalden allen 21 punten en bleven daarbij de degradanten Braakhuizen en Liessel drie punten voor. De Houtenaar, die bij MULO de naam kreeg ‘de teambuilder’, bleef vervolgens nog vijf jaar voor de groep staan en met succes!! MULO behaalde o.a. tweemaal een tweede plaats, werd eenmaal derde en werd in het laatste jaar van Frank zelfs op overtuigende wijze kampioen. MULO bleef concurrent HVV Helmond destijds negen punten voor.
Historie schrijven met Mierlo Hout
De prestaties bij MULO bleven niet onopgemerkt en zo ging Frank, een jaar na het kampioenschap, aan de slag bij eveneens vierdeklasser Mierlo Hout. Opnieuw waren de prestaties indrukwekkend. Een jaar na het kampioenschap met MULO pakte Frank ook met Mierlo Hout de titel in de 4e Klasse. Vanwege een versterkte degradatieregeling moest Mierlo Hout het jaar daarop wel weer een stapje terug doen maar niet voor lang. Mierlo Hout werd tweede in de 4e Klasse achter kampioen Sparta’25 maar wist via de nacompetitie alsnog te promoveren. Ook in het daaropvolgende seizoen in de 3e Klasse wist Frank met Mierlo Hout een tweede plaats te behalen. Promotie zat er toen nog niet in maar dat kwam er een jaar later wel. Frank van Vijfeijken bracht Mierlo Hout, middels een kampioenschap, in drie jaar tijd terug van de 4e naar de 2e Klasse.
Het was een evenaring van de beste prestatie tot dan toe van de Houtenaren. In het seizoen 2004-2005 leek Frank met zijn Mierlo Hout echt historie te gaan schrijven. Mierlo Hout werd in de 2e Klasse knap tweede achter kampioen SV Venray. Opnieuw mocht het de nacompetitie in waarin het Heerlen/IDB trof. Het eerste duel leverde een 2-2 op maar jammer genoeg ging het thuis met 2-5 hard onderuit waardoor het sprookje over en uit was.
Opvallende keuze
Voor Frank was het het laatste jaar als hoofdtrainer. Doorpakken zou je zeggen. Gelet op de resultaten zou er voldoende interesse moeten zijn maar Frank besloot opvallend genoeg Mierlo Hout trouw te blijven en voor hem misschien wel een stapje terug te doen naar de jeugd. Frank: “Ik begrijp wat je bedoelt maar zo zag ik het absoluut niet. Ik was happy bij Mierlo Hout en wilde verder. Voor mij was en is een overstap terug naar de jeugd niet altijd een stap terug! Ik heb namelijk altijd graag met de jeugd gewerkt en ook binnen de selectie.”
De honkvaste coach bleef vervolgens nog vijf jaar werkzaam bij Mierlo Hout alvorens hij aan de slag ging bij buurman Mifano. Vraagt u zich overigens af of de resultaten bij de jeugd van Mierlo Hout ook goed waren. JA! Frank bracht het hoogste jeugdelftal van Mierlo Hout van de Hoofdklasse naar de 3e Divisie.
Minder succesvol bij Mifano
De toen 48-jarige hoofdcoach kreeg voor het eerst in zijn trainersloopbaan met mindere resultaten te maken. Mifano, dat in het voorgaande jaar gedegradeerd was uit de 3e Klasse, eindigde toch wel teleurstellend op een zevende plaats. Het jaar daarop volgde er een onverwachte degradatie naar de 5e Klasse en ook in die 5e Klasse kon het niet echt potten breken. Mifano werd slechts zesde maar mocht vanwege een versterkte promotieregeling de nacompetitie in. In een drieluik met MVC en ELI werd het tweede waardoor het nog een herkansing kreeg. Daarin was het wel succesvol, Mifano won met 3-1 van America en keerde terug naar de 4e Klasse.
Zelfde constructie als bij Mierlo Hout
Na drie jaar hoofdcoach te zijn geweest was het tijd om het stokje over te dragen maar zoals bij Mierlo Hout bleef Frank deze keer ok Mifano trouw. Frank: ”Ik had het gewoon enorm goed naar mijn zin bij Mifano. Lekker dichtbij huis en zoveel mogelijk dagen op het voetbalveld zijn. Dat is wat ik wilde. Ik werd gevraagd binnen het bestuur om de technische zaken op mij te gaan nemen en daarnaast zou ik Mifano onder 19 gaan trainen. Heerlijk. Zoals ik al zei: het is absoluut geen straf om met jeugd te mogen en gaan werken. Het loopt eigenlijk als een rode draad door mijn trainersloopbaan. Verschillende jaren met de jeugd gewerkt en ook spelers vanuit de jeugd laten debuteren in het eerste elftal.” Ook kon Frank weer een kampioenschap bijschrijven, want ook met Mifano O-19 pakte hij de titel en wist hij te promoveren.
Het is mooi geweest
Vanaf 2020 staat Frank van de Vijfeijken weer voor de selectiegroep van Mifano 1 met prima resultaten. Zo deed Mifano twee jaar op rij mee voor een plek in de nacompetitie. Allereerst was er een derde plaats in het seizoen 2021-2022 en had het vorig seizoen lange tijd zicht op een nacompetitie. Mifano stond namelijk met nog vier wedstrijden te gaan op een derde plaats op één punt achterstand van nummer twee RKGSV. De laatste vier belangrijke wedstrijden tegen de concurrenten gingen echter allemaal verloren waardoor het seizoen werd afsloten met een zesde plaats.
Momenteel staat Mifano, dat morgen op bezoek gaat bij MVC, op een vierde plaats op slechts drie punten afstand van de koplopers ASV’33 en ELI. Mifano won drie van de vier wedstrijden en verloor alleen bij ELI. Zou Frank, die Mifano na twaalf jaar gaat verlaten, toch nog een allerlaatste prijsje weten te bemachtigen? Frank: “We zullen zien! We gaan er in ieder geval alles aan doen en ik wil inderdaad ook op een goede en mooie manier afsluiten. Ik heb het hier namelijk super naar mijn zin gehad. Een mooie tijd. Gelukkig is er in ieder geval ook begrip van Mifano voor mijn beslissing om te stoppen. Ja, en wat nu? We zullen zien, op dit moment leeft er nog niets. Maar ik sta voor veel dingen open, of het nu om een jeugdelftal gaat of een eerste elftal. Wat voor mij belangrijk is dat de afstand niet te groot moet zijn. Ik ben namelijk iemand die het liefst elke dag op het voetbalveld rondhangt. Heerlijk! De jeugd coachen, een wedstrijd fluiten, je kunt het zo gek niet bedenken. Ik ben een voetbaldier en blijf een voetbaldier!”
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.