Ik kreeg weer een aantal uitnodigingen om naar de nieuwjaarsreceptie bij een voetbalclub te komen. Eén daarvan was bij Terlo. Na het hoofdtrainersschap ben ik daar toch blijven “hangen” hetgeen nu resulteerde in een veertig jaar lidmaatschap. Ik werd met vijftien overige jubilarissen gehuldigd. Een mooie bos bloemen en oorkonde viel mij ten deel en voor ieder waren er volop gratis hapjes en drankjes. 
Na twee seizoenen trainer speler bij Knegselse Boys en drie jaar trainer van A junioren en Bergeijk 2 kwam ik bij Terlo terecht. Eind 1978 belde “de Meester” mij op of ik trainer van Terlo wilde worden. Het dagelijks bestuur was “Meester” Joep Kuyken, Fons Antonis en Leo Verhoeven (Leo, de vader van – sinds enkele weken – oud voorzitter Mark.) We speelden nog op het oude “sportpark.” (tegenwoordig Natuurtuin.) Vaak was het een zwembad en hadden we beter een zwembroek en badmuts kunnen krijgen dan een voetbaluitrusting. Na de wedstrijd had ieder een teiltje met water en kon zich “opfrissen.” Ik maakte de verhuizing naar het huidige sportpark mee; een accommodatie die gezien mag worden! We speelden destijds in de vijfde klas (middenmoot); toen waren er nog zes klassen. De meest gedenkwaardige weedstrijd was thuis tegen koploper Dommelen: met nog twintig minuten te spelen stonden we met 4-1 voor maar verloren met 4-5 ……. (Ton L, sinds vier jaar kantinebeheerder en in mijn periode keeper zei na mijn woordje: “oei, oei ik dacht nu gaat het komen want die keeper was ik.”) Een ander hoogtepunt was een jubileumwedstrijd tegen Winterslag (toen de hoogste klasse in België; de voorloper van RC Genk.) Twee keiharde werkers in die tijd waren ook Frans Huijbers en Harrie Senders. Vooral met betrekking tot het jeugd gebeuren was Frans niks te veel en Harrie was ook echt een duizendpoot en organiseerde ook diverse nevenactiviteiten. Zoals het rikconcours in de Antoniobar en de baten gingen naar de plaatselijke voetbaltrots. Harrie had een probleem ….. De echte Sinterklaas kon eind november niet op de kaartavond verschijnen …… Of ik hem uit de brand wilde helpen …… Getooid als een echte Sint heb ik dat gedaan maar het kostte mij meer kruim dan een week trainen / coachen …… Ik bleef drie seizoenen bij Terlo; geen kampioenschap; geen promotie maar de basis voor een succesvolle trainersperiode was gelegd.
Vlak voor de winterstop in het tweede seizoen vraagt mijn broer aan de keukentafel; blijf jij komend seizoen nog bij Terlo ? Ik antwoord: dat wil ik wel maar ik wil een vergoeding van 7000 gulden. Mijn vader ontplofte; hoe ik het in mijn hoofd durfde te halen …….
Iedereen was hartstikke tevreden en na afloop van elk seizoen zei Meester Joep: “het was weer een fijn seizoen” en ik kreeg een extraatje van 700 gulden. (Ik kreeg overal op tijd mijn vergoedingen maar zo’n extraatje maakte ik in het vervolg van mijn carrière niet meer mee ….) Vorig seizoen heb ik nog enkele sessies georganiseerd bij de junioren van Terlo in het kader van “train de trainer.” Dit op verzoek van toenmalig voorzitter Mark Verhoeven en zijn opvolger Fer Smolders. Verder heb ik vorig seizoen op het verzoek van deze bestuursleden een gesprek gehad met Adriaan Burgmans, eens een gerenommeerd keeper bij Bergeijk en nu keeperstrainer bij Terlo. Adriaan werd door het bestuur gevraagd om eens te bezien hoe de weg omhoog ingeslagen kon worden. Met vijf overwinningen in de laatste zes competitiewedstrijden zijn ze op de goede weg. Alles in ogenschouw genomen heb ik toch iets meer gedaan voor de club dan trouw contributie betaalt.
Alle sympathisanten van Amateurvoetbal Eindhoven: het gaat jullie goed; allen een gelukkig 2020!
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?