Column Dol op Voetbal: ‘eerbetoon aan de linkspoten’

Noem het sierlijk, noem het gracieus, onvoorspelbaar, grillig en adembenemend.

Een aarde zonder grenzen, de wereld verbaast, huiskamers, voetbalvelden en pleintjes betovert. Zoveel verhalen die je normaal naar het rijk der fabelen verwijst of afdoet als dronken gezwam in de kantine, in de ruimte.
Nee, niet hier, met mijn ogen dicht zie ik Redondo, Puskas, Messi en Maradona het veld oversteken met een slalom langs spelers die omvallen of naar een bal zoeken die allang is verdwenen. De steekpass als kunstvorm, het gekrulde schot wat met precisie in de bovenhoek ploft.

De lange, grijpgrage handen van de keepers ten spijt. Buitenkantjes die patstellingen omzeilen leiden tot chaos bij de tegenpartij, tot wanhoop bij hun trainer. Nooit ontgonnen paden, in de stijl van Willem van Hanegem, veranderen in oerkreten van puur genot.

Ontstaan op pleintjes, bij schuurtjes, een trainingsveld van Magischaten JO7/7 of komend van volslagen overgeslagen oorden voeren deze linkspoten ons naar onbestaanbaar verklaard geluk, naar een blijvende herinnering op je netvlies. De oorsprong, de kern, het geluk zonder geld. Mag het licht aan, het veld vol ballen, iedereen krioelt door elkaar heen. Behalve die ene !

Van de auteur van de (voetbal) roman: De erfenis van Karlijn'

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.