Buitenspel/Topper van toen Dennis Klaasen: 'laatbloeier, tallentvol en excentriek'

Toppers in het amateurvoetbal zijn er voldoende, met name eind vorige eeuw en begin deze eeuw, toen het amateurvoetbal meer centraal stond dan in de huidige tijd. Met de nieuwe ontwikkelingen is er voor de huidige amateurvoetballer meer dan alleen voetbal.

Vaak hoor je van oud-amateurvoetballers niet zo veel meer. Sommigen zijn trainer geworden en sommigen vervullen een taak binnen een club. Maar het overgrote deel is niet of nauwelijks meer betrokken bij het amateurvoetbal.

Er zijn al behoorlijk wat oud-spelers voorbij gekomen in deze rubriek op AVE. We gaan nu verder met Dennis Klaassen, oud doelman van o.a. Wodan, Brabantia en VV Acht.  

Als we Dennis Klaassen typeren als sluitpost in zijn actieve carrière dan kunnen we hem bestempelen als zeer talentvol maar ook een beetje excentriek. Klaassen was niet alleen talentvol in het doel, maar ook voetbaltechnisch gezien kon hij aardig tegen een balletje trappen.

Overtuiging 
Zijn uitstraling in het doel was ongekend. Het excentrieke in hen was vooral het stoïcijns gedrag tijdens de wedstrijden. Klaassen was niet vies van een speler uit te spelen in zijn eigen zestien meter om vervolgens naar de juiste kleur te spelen. Daarnaast was hij een specialist in het stoppen en het nemen van strafschoppen. Zijn medespelers gaven liever een strafschop weg dan een vrije-trap. Ook had hij een eigen mening over het neerzetten van een muur bij vrije-trappen. Buiten de 20 meter geen muur!

Zijn katachtige reflexen waren ook van een ongekend niveau. Menigeen onderons stelde dan ook de vraag waarom Klaassen niet in de top van het amateurvoetbal heeft geacteerd als doelman.

Dennis stopte in 2009, wegens te veel blessureleed, als eerste elftalspeler bij VV Acht.  Hij speelde daarna nog wedstrijden op laag niveau om vervolgens in 2017 definitief te stoppen. Tussentijd is hij nog even betrokken gebleven in het amateurvoetbal als trainer bij VV Acht 2 en keeperstrainer bij Bergeijk.  

De keeperskwaliteiten van Dennis Klaassen kwamen pas laat aan het licht. Waarom? daar geeft Klaasen antwoord op in de hieronder gestelde vragen.

Ø  Stel je even nader voor aan de bezoekers van Amateurvoetbaleindhoven:
Dennis Klaassen 48 jaar, getrouwd met Iris en trotse vader van Evi en Lizzy. Geboren in de wijk Vlokhoven op steenworp afstand van het oude sportpark van Nieuw Woensel aan het Oudenaardepad.
Als jong menneke ging ik altijd met mijn oudere broer Michel en zijn vrienden na schooltijd voetballen. We liepen dan naar Nieuw Woensel en kropen door het hek het veld op om vervolgens 100 ballen op mij afgevuurd te krijgen, want ik moest wel in de goal…haha. Als we niet bij Nieuw Woensel waren gingen we wel ‘tienneren’ bij de garageboxen in de buurt. Gouden tijden en daar werd de basis gelegd voor onze techniek.

Ø  Wat doe je nu in het dagelijks leven:
Eigenlijk ben ik best een druk baasje momenteel! Ik werk ondertussen 31 jaar bij installatie bedrijf Croonwolterendros als werkvoorbereider voor kleine tot middelgrote projecten. Dit doe ik sinds 2 jaar want heb eerst 29 jaar alle functies in de buitendienst voltooid. Helaas is de installatiebranche behoorlijk in verval geraakt met kwalitatief goed personeel. Hierdoor stond ik als uitvoerder o.a. met Polen, Chilenen en Portugezen het werk uit te voeren wat resulteerde in een hoop frustratie want mijn lat lag een heel stuk hoger dan die van hun.

Verder vind ik het super leuk om naar mijn dochters te kijken bij DSC (Korfbal). Deze sport heeft mij dus echt compleet verrast! Het eerste elftal speelt op het hoogste niveau van Nederland in volle sporthallen wat ik iedereen kan aanbevelen om eens een keer te gaan kijken. Tussen de bedrijven door ben ik ook nog gedeeltelijk mantelzorger voor mijn ouders. Mijn vader heeft in een vergevorderd stadium Dementie en wacht op een plek in een verzorgingstehuis. Mijn moeder zit sinds een aantal jaar in een verzorgingstehuis in Valkenswaard dus die heeft toch ook onze aandacht nodig. En verder probeer ik nog veel te wandelen, fitnessen en tennis ik nog competitie met oud voetbal toppers Strik, De Kuil, Verwijst, Van Nunen en Bloks.

Ø  Hoe is het leven vergaan -tot nu toe- zonder actief te zijn als 1e elftal speler?
Nadat ik stopte in 2009 als eerste elftalspeler heb ik nog een paar jaar in het 5e elftal gekeept bij Acht. Ik zie ons nog gaan op de platte kar door Oirschot heen na het behalen van het kampioenschap! Geweldige tijd was dat. Daarna heb ik ook nog een paar jaar met mijn vrienden van vroeger uit de jeugd van WVVZ gevoetbald in het 3e en daarna het 7e elftal. Eerst gekeept en daarna nog 2 jaar gevoetbald, maar dit mocht op den duur echt geen naam meer hebben. Het was vooral tackles ontwijken om 10 uur ‘s morgens ergens op een knollentuin.

Al vrij snel raakte ik de verbondenheid met Acht een beetje kwijt. De eerste jaren kwam ik er nog een keer of vijf per jaar om naar het eerste elftal te kijken en als het echt gezellig was Jan Smit te zingen in de kantine…haha. Ondertussen blijft het bij max. 2x per jaar. Zoals boven vermeld heb ik vooral andere dingen te doen.

Ø  Je bent, na dat je stopte als keeper, nog een paar jaar betrokken gebleven in het amateurvoetbal als trainer. Waarom ben je daarna definitief gestopt:
In eerste instantie ben ik eerst keeperstrainer geweest bij de jeugd van Acht. Ik kan me nog herinneren dat Lucas Peeters bij Acht in de jeugd speelde. Na 1 training had ik genoeg gezien en vroeg aan zijn ouders of ik hem mocht aanmelden voor een talenten-dag bij PSV. Die hadden het ook meteen door en hij werd opgenomen in de jeugd van PSV. Dat was geweldig om te zien!

Nadat Lange Peer (van Kemenade) mij benaderde om keeperstrainer te worden bij Bergeijk was ik redelijk snel overstag en hebben we 3 prachtige jaren gehad waaronder een kampioenschap en huldiging op het bordes in Bergeijk. Aangezien ik in die tijd ook nog een opleiding volgde was ik er 2x in de week en trainde ik de selectie keepers en de talentvolle jeugd keepers. In die tijd werd het voor mij in de maanden oktober t/m februari al een hels karwij om van de bank af te komen want ik was wel een goed weer trainer… haha.

Hierna ben ik nog een jaar trainer geweest bij het 2e elftal van Acht samen met Paul Purchel. Wij wisten als ervaringsdeskundige natuurlijk dat het 2e elftal in dienst stond van het vaandelteam. Echter speelde wij vanaf begin af aan voor de titel en het 1e elftal had een erg moeilijk seizoen in de 3e klasse. In dit seizoen zijn er enkele dingen gebeurt waar wij als trainers niet achter stonden waardoor er toch veel wrijving ontstond in de technische staf. Gelukkig werden wij op de laatste speeldag toch nog kampioen en promoveerde Acht 2 voor het eerst in de historie naar de 1e klasse. Ook dit feest heeft weer zijn eigen verhalen en foto’s die ik nooit zal vergeten. Helaas degradeerde dit seizoen het 1e elftal terug naar de 4e klasse en besloten Paul en ik dat we gingen stoppen als trainer bij Acht 2.

Ø   Het talent Klaasen kwam pas laat aan het licht. Kan je in het kort vertellen hoe je carrière als keeper is verlopen:
In de jeugd wilde ik al keeper worden maar mijn vader dacht daar anders over. Tot mijn 19e  jaar heb ik gevoetbald tot het 2e elftal van het toenmalige WVVZ. Toen kreeg ik mijn eerste blessure en werd er een stukje van mijn meniscus weggeknipt, daarna ben ik naar de 3e elftal gegaan.  

Hier moesten we een beslissingswedstrijd spelen om degradatie te voorkomen. Onze keeper Rene Heijink was al op vakantie, dus besloten we dat ik maar in de goal moest staan. Deze wedstrijd wonnen we en omdat Rene ging stoppen in het 3e besloot ik om maar weer te gaan keepen. Na één jaar in het 3e elftal van WVVZ ging ik naar het 2e en vervolgens het jaar erop naar het 1e elftal. Hier speelde we in de 3e klasse maar konden ons helaas niet handhaven. Hierna kwam ik via bij broer Michel bij Acht terecht en promoveerde via de nacompetitie naar de 3e klasse.
Na vele mooie jaren en zes kijkoperaties in mijn knie heb ik in 2009 weloverwogen besloten om te stoppen.

Verleden
Ø  Hoogtepunten als 1e elftal speler: Heel veel promotiewedstrijden en promoties met twee hoogte punten!
1. De finale tegen Beerse Boys die eindigden met penalty’s (mijn specialiteit). Ik zei in de camera van Toon van der Schoot vooraf dat ik er twee zou stoppen en zelf de winnende zou maken en zo geschiede!

2. Dat was toch wel de uitwedstrijd bij Taxandria waar ik op onze 16-meter hun spits uitspeelde en zo nog een paar middenvelders, om vervolgens op de middellijn de bal te verliezen waardoor Evert Spitters vervolgens de bal van de doellijn moest halen. Hun publiek kwam niet meer bij want hier bleef het niet bij. Er volgde nog een aantal hakjes en schaartjes waarna Frans van Kemenade mijn wedstrijd beoordeelde met een gemiddeld cijfer van een 8.5 (MAGISCH) Uitslag 1-1

Ø  Dieptepunten als 1e elftal speler:
Na vijf maanden bij Brabantia alweer vertrokken! Dit heeft verder geen uitleg nodig.

Ø  Meest bijgebleven spelers uit je spelersloopbaan:
‘Tikkie terug’: Fransjan Teurlinx, ‘Leg maar klaar’: Erwin Koeman schiet hem er wel in, Klaas komt ie! Evert spitters, ‘Tandeloze Schele’: Jeroen van den Berk, ‘Buitenom’: Dennis Asveld, Dick van der Linden samen met Hassie, ‘De draai van de Raaij’: Erwin Raaijmakers, ‘Zit mijn haar goed’: Mike Strik en natuurlijk de beste linkervoet van mijn broer Michel Klaassen.

Ø  Meest bijgebleven trainers uit je spelersloopbaan:
Nanko Verrijt omdat hij zelfs na mijn 100e kamikaze actie nog steeds hart klachten kreeg. Eric van der Palen die juist nooit zenuwachtig werd, behalve in de finale van de nacompetitie tegen ESV volgens mij, haha... Ronald Dekkers, die dacht dat hij de special forces aan het trainen was en Marty van den Tillaar die afwerkvormen als heilig had verklaard. Balletje in zijn handen schieten om vervolgens die bal omhoog te gooien voor een volley op 11 meter om die keepers verrot te schieten. Wat een mens was dat!

Kort
Ø  Broer Michel: Hij is 4 jaar ouder en vroeger keek ik altijd tegen hem op! Wij hebben vroeger zoveel samen geoefend op trap techniek wat altijd onze kwaliteit geweest is. We hebben volgens mij 4x tegen elkaar gespeeld in het eerste elftal en hij stond erop dat hij bij mij zou scoren. Verder als een vrije trap onderkant lat is ons ‘Gerritje’ gelukkig nooit gekomen.

Ø  Brabantia: Gegokt en verloren. Ik werd gehaald als eerste keeper met een talentvolle jeugdkeeper achter me. Tijdens het trainingsweekend in Oostenrijk stond Jorg Claassen in een keer op de stoep. Die kwam van UNA af en had wel wat connecties met de trainer waardoor ik al snel het vertrouwen verloor zonder dat Jorg daar iets aan kon doen. Na vijf maanden op de bank en geen plezier meer hebben om te trainen heb ik mijn spullen ingeleverd en ben vertrokken.

Ø  VV Acht: Een geweldige club waar ik een top tijd heb gehad! In onze jaren heb ik weinig gewerkt op vrijdag en maandag want op donderdag en zondag liep het vaak uit de hand.

Tot slot
Wie zou je graag willen zien in deze rubriek: Does van Veen

(Redactie: Helaas kunnen we oude krantenknipsels uit het verleden van Dennis Klaasen niet plaatsen. Zoals bekend zijn er derden die daar misbruik van willen maken om een claim neer te leggen voor copyright-rechten. Jammer, want deze rubriek gaat over het verleden, waar afbeeldingen uit die tijd een extra demensie geven aan het artikel.)