Knoeipartij van UNA in Haaksbergen

(Door Thieu Vlemmix) Wie zou verwachten dat UNA uit bij HSC ’21 nog één keer alles uit de kast zou halen om zijn ultieme kans op mogelijke promotie te benutten, die kwam bedrogen uit. Maar eerst wat andere zaken. Het was me namelijk de week wel.  Eerst het wonder van Liverpool. En dan de mokemslag voor Ajax in Amsterdam. Verder – zo las ik donderdag tijdens mijn gebruikelijke kop koffie bij Crême de la Crême in het Veldhovense City Centrum – de schande van Veenendaal: getrouwde dominee bezwangert eveneens getrouwde vrouw. En tenslotte, komt UNA zondagavond nog eens thuis na een knoeipartij in Haaksbergen.  

Echte wonderen kun je menselijkerwijs niet afdwingen. Ze worden je gewoonweg in de schoot geworpen. Maar dus niet altijd. Neem Liverpool. De stad aan de Mersey vormt met zijn Beatle achtergrond op zichzelf al een magische omgeving. Maar van de week gebeurde er toch wel iets heel uitzonderlijks, een wonder in feite. En FC Liverpool heeft dat helemaal zelf afgedwongen. Het liet, behalve de ontegenzeggelijke eigen kwaliteiten - die toch een stuk ingezakt waren door het ontbreken van wereldtoppers als Salah, Firminho en Keita – vooral zien wat een tomeloze energie en een onverwoestbaar geloof in eigen kunnen tot stand kunnen brengen. Het leken wel los komende bovenaardse krachten. Wat een teamgeest ook! Zodra ze op het beroemde Anfield dan ook nog eens ‘not alone walken’ op de tonen van Gerry @ The Pacemakers, ja dan gieren je ook als buitenstaander toch wel de emoties door de keel. Als je al geen liefhebber wás van het spel van Liverpool, dan wordt je het nu toch op slag. Over het drama van Ajax in Amsterdam zullen we het verder maar niet hebben; nog niet. Nu is dat nog te vers, te pijnlijk. Maar ook onvergetelijk. En met het verhaal over de dominee van Veenendaal ga ik deze kolommen al helemáál niet bezwangeren. Dus nu maar verder met UNA. Dat verhaal is trouwens ook niet van pijn ontdaan, wat het vaandelteam betreft. Zo direct verder daarover.

UNA 10 en de Blatter’s
Een wonder is de kampioenstitel die het tiende van UNA vorige week zondag behaalde zeker niet. Het team herbergt een karrenvracht aan geweldige oud UNA 1 spelers, zoals bijvoorbeeld John Verbeek, Dragan Thijssens (10 jaar profvoetbal bij FC Eindhoven, maar nu voor het eerst een kampioenschap!), en ….. de best gelukte integratie in Veldhoven: de gebroeders Frank en Walter Blatter. Al jarenlang komen de geboren Gestelnaren uit voor UNA. Walter een stuk langer dan zijn broer Frank, die overigens met z’n juridisch adviesbedrijf BlatterLegal wel al geruime tijd in Veldhoven is gevestigd. Walter op zijn beurt is in het dagelijkse leven controller bij Groenen Bouw. Ik herinner me hem in zijn jonge jaren als de allerbeste aanvaller van UNA 1 op de vierkante meter binnen het strafschopgebied, ooit. Het gemak waarmee hij verdedigers van naam uitspeelde was ongekend en is tot op heden onverbeterd. Dat de twee bij afloop van dit seizoen op de platte kar door Zeelst toeren, zou twintig jaar geleden misschien een wonder zijn geweest, maar nu dus niet meer, alhoewel…..

Zwak
Een wonder mag van UNA natuurlijk niet worden verwacht in Haaksbergen, dat hoeft ook niet. Maar een UNA dat gewoon volgens zijn stand presteert tegen het zeer bescheiden geklasseerde HSC ‘21, dat zou er toch in moeten zitten. Maar dat zit het niet. In een zwakke partij laat UNA zich door de (wel volop strijdende) tegenstander zijn vijfde uitnederlaag van het seizoen aan meten. Bij UNA twee verrassingen: Jelle Schijvenaars is dan toch zijn plek kwijtgeraakt en voor hem staat Rob van Boekel nu in de beginopstelling. Tom Scheepers is weer terug, maar begint op de bank. Voor de geschorste Teun Sebregts speelt youngster Joey Verhoeven.

Die van de thuisploeg tonen van meet af stukken meer vechtlust, zijn hard in de duels. Die van ons laten zich doen. Wanneer hebben we dat eerder gezien. Na een half uur scoort Bas ter Hogt voor de thuisploeg de 1-0, nadat hij Lex van Dijk heeft uitgekapt. Nog geen minuut later stopt Yannick Derix een penalty en zelfs de rebound daarop, rust 1-0.

In de tweede helft wordt eerst verdediger Verhoeven vervangen door aanvaller Jelle Schijvenaars en even later aanvallende middenvelder Rob van Boekel door spits Sil van Herwijnen. Vrij vertaald: coach Jeroen van Bezouwen speelt nu voluit op de aanval, alles of niks. Goeie poging, maar het wordt uiteindelijk ‘niks’. Het was niks, de gehele wedstrijd al niet met UNA.

En het resultaat is navenant: ook niks. Heel jammer, dat het de straks vertrekkende spelers Pieter Jan Scheerlinck, Teun Sebregts, Bassou Boulghalgh (en de geblesseerde Sander van Weert) niet gegund is om er een mooi afscheid van te maken. Want dat verdienen ze wel. Het zijn allemaal strijders, vechters namens geelzwart. Tegelijk ook jammer dat UNA in dit jubileumjaar (90) geen kroontje op het werk zal kunnen zetten. De ploeg gedraagt zich als de bekende nachtkaars. Met nog twee wedstrijden te gaan, is het vuur gedoofd. Huub de Ruijter over de radio:”een schande voor UNA”. Een hondstrouwe aanhanger, ook bij alle uitwedstrijden erbij: ‘zo halen we geen punt meer’. Het zijn veelzeggende reacties van een teleurgestelde aanhang. .... Ikzelf was er dit keer niet bij. De tweets, radioverslag, beelden op internet en ooggetuige verslagen hebben echter een duidelijk beeld geschetst: slechtste wedstrijd van UNA dit seizoen.        

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.