Jeugdig DBS gaat vol voor de winst tegen WODAN

Afgelopen weekend was Tivoli-DBS een van de weinige wedstrijden die wél doorgingen. Het duel tussen de nummer 8 en 10 eindigde in een 3-3 gelijkspel. “Het veld was niet slecht, maar de wind was dramatisch. In de slotfase dachten we de punten mee naar huis te kunnen nemen, maar een makkelijk gegeven vrije trap betekende uiteindelijk toch nog de gelijkmaker. Zonde, want we kunnen de punten goed gebruiken.”

En daarmee zegt de middenvelder van DBS niks te veel. Met 18 punten uit 16 wedstrijden staat de ploeg uit Meerhoven op een veilige plek. Hieronder is het echter dringen geblazen, met Wilhelmina Boys, Hapert, Spoordonkse Boys en Dommelen. Deze ploegen hebben allemaal minder punten dan DBS, maar ook nog enkele duels tegoed. Hapert en Spoordonkse Boys zelfs nog drie ten opzichte van de roodgelen. “Ons spel is zeker niet slecht en voetballend zijn we vaak minimaal gelijkwaardig aan de tegenstander, maar qua resultaten valt het tegen.”

Een blik op de ranglijst maakt duidelijk waar het grootste euvel zit. “Er worden genoeg kansen gecreëerd, maar we scoren veel te weinig”, oordeelt Van den Berk. “Afgelopen zondag scoren we drie keer, maar we hebben in totaal pas zeventien keer gescoord. Dat moet écht beter. Waar het aan ligt? We hebben ook wel de nodige pech, maar zijn vooral niet meedogenloos genoeg. Clubs als SBC, Valkenswaard en Sparta’25 hebben voorin een paar gasten staan die aan een halve kans genoeg hebben. Bovendien hebben we een erg jonge selectie en dit breekt ons in sommige wedstrijden ook op. Het ontbreekt ons nog aan ervaring om een voorsprong over de streep te trekken.”

Redden
De mindere resultaten waren er mede debet aan dat trainer Bram Louwers en DBS vorige week uit elkaar zijn gegaan. Na 2,5 jaar was het vertrouwen niet meer optimaal. “We zijn als spelersgroep naar het bestuur gestapt en hebben gezegd dat er iets moest gebeuren”, zegt Van den Berk heel beslist. “Bram hoefde van ons niet per se weg, maar we hadden wel het idee dat er iets moest veranderen in de staf. Bram heeft veel betekend voor ons en in zijn eerste seizoen zijn we meteen gepromoveerd, maar we waren er niet van overtuigd dat we het op deze manier zouden redden om in de derde klasse te blijven. Het bestuur is hierin meegegaan en heeft Eric van der Palen vervolgens gevraagd om de taken van Bram over te nemen. Een logische beslissing, omdat al bekend was dat hij volgend jaar de trainer zou worden.”

Met Van der Palen gaat DBS nu proberen degradatie te ontlopen en dit moet volgens Van den Berk zeker lukken. “Het is nu aan ons om te laten zien dat we er met z’n allen voor willen gaan. DBS is een prachtige vereniging. Een hechte familieclub met veel mogelijkheden. Een club als DBS verdient een eerste elftal dat minimaal derde klasse speelt. Met op termijn de ambitie om nog eens te promoveren.”

En voor zondag? Van den Berk: “Het wordt een lastig potje, want WODAN zit in hetzelfde schuitje. Ook zij hebben de punten nog hard nodig. Ik verwacht een wedstrijd met twee ploegen die vol voor de winst willen gaan. Met een gelijkspel hebben nemen wij in ieder geval geen genoegen.”

Reactie Eric van der Palen
"In de week na de wedstrijd tegen Hapert heeft de voorzitter mij gebeld. Hij was op zoek naar een oplossing voor de ontstane situatie. Hij had een aantal opties onderzocht om de situatie op te lossen. Vorige week donderdag belde hij me weer met de vraag of ik het hoofdtrainerschap van Bram wilde overnemen. De andere oplossingen waren immers niet gevonden. Ik heb gezegd dat ik niet stond te springen om de boel over te nemen. Mijn eerste gedachten gingen naar Bram. Ik heb namelijk ook de ervaring dat ik plotseling uit mijn functie ben gezet en dit voelde heel vervelend. Daar wilde ik geen onderdeel van zijn. Op donderdagavond heeft de voorzitter met de spelersgroep gesproken en na dit gesprek benaderde hij mij opnieuw of ik het toch wilde overnemen."

Uiteindelijk zei Van der Palen 'ja'. "En wel om twee redenen: ik ben al in dienst bij DBS als technische man voor de jeugd en zou sowieso trainer worden in het volgende seizoen. Daarnaast was ik de laatste optie voor de club, omdat ik de papieren bezit om trainer te kunnen zijn). Ik wil de club helpen, maar heb hier zeker geen euforisch gevoel bij. In een groepsgesprek heb ik de spelersgroep geconfronteerd met hun keuze. Minder goede resultaten is niet altijd toe te schrijven aan de trainer. Dat besef was en is er. De spelers moeten het uiteindelijk gaan doen op het veld. Er zijn goede afspraken gemaakt over hoe verder en vervolgens werd er goed en lang getraind. De enige opdracht die de spelersgroep en ik hebben, is ons veilig te spelen. Daar ga ik ze bij helpen. Na drie trainingen en een wedstrijd zie ik genoeg potentie om deze doelstelling te halen."

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.