Robbert Verhoeven: 'Blij dat ik weer aan de bak kan'

Deelacties:

De meeste trainers zijn al eens de revue gepasseerd op Amateurvoetbaleindhoven met interviews die voetbal gerelateerd zijn aan de club waar ze werkzaam zijn.

Middels rubriek 'tien vragen aan' willen we de voetbaltrainer uit de regio nader aan u voorstellen. Deze keer is het de beurt aan Robbert Verhoeven voormalig hoofdtrainer van Rood Wit V. die voor komend seizoen zijn trainingspak weer uit de kast haalt om aan de slag te gaan bij derdeklasser Hapert.

Verhoeven stopte na het afgelopen seizoen, na drie jaar hoofdtrainerschap bij Rood Wit V, als trainer in het amateurvoetbal. Hij wilde even afstand nemen. Maar na een seizoen is Verhoeven komend seizoen weer op de voetbalvelden te vinden. We stellen de 38-jarige voetbaltrainer uit Veldhoven tien vragen.

1. Stel je even nader voor:
Ik ben Robbert Verhoeven, geboren en getogen in Veldhoven, getrouwd met Kim en vader van Rens (5 jaar). We wonen nu sinds een jaar op een heerlijke plek, midden in Veldhoven-Dorp. Kim en ik zijn alweer 15 jaar samen, dit kost me een bos bloemen ben ik bang, en hebben elkaar leren kennen in café de Jantjes op het Stratumseind.

Toentertijd woonde ik doordeweeks, in verband met de opleiding aan de Koninklijke Militaire Academie, midden in het centrum in het Kasteel van Breda. Kim woonde letterlijk op het Stratumseind, boven café de Repel. Een toplocatie waardoor ik al snel de weekenden bij Kim was en steeds minder in Veldhoven. Het wonen in deze drukke uitgaansstraat met 55 kroegen had niet alleen voordelen: Nee zeker niet, door de herrie op vrijdag- en zaterdagavond kon je gewoon niet op tijd slapen en dus moest je wel op stap. Dit droeg niet altijd bij aan een optimale voorbereiding en wedstijd. Voordeel is wel dat ik nu als trainer de spelers uit ervaring kan adviseren om op zaterdag niet te gaan stappen. Maar ik weet ook uit ervaring dat hier weinig of niet naar geluisterd wordt.

2. Wat doe je in het dagelijks leven:
Sinds bijna drie jaar ben ik docent bij Avans Hogelschool in Den Bosch bij de opleiding Ondernemerschap en Retailmanagement. Voor het docentschap heb ik verschillende managementfuncties in de Retail bekleed en daarvoor ben ik officier binnen de Landmacht geweest.
Verder houd ik van wandelen, hardlopen, lekker in de tuin bezig zijn en Rens aan het voetballen proberen te krijgen. Ik lees graag en kijk zo af en toe een Netflix serie. Ook probeer ik nog te fitnessen en mee te trainen en te spelen bij Rood-Wit V 3.

3. Je loopbaan als voetballer:
Mijn gehele jeugd, met uitzondering van 1 jaar UNA A1, heb ik bij Veloc gevoetbald. Prachtige jaren gehad en met heel veel goede voetballers mogen spelen. Waarom bij Veloc als je in Veldhoven bent geboren en getogen? Eigenlijk heel simpel. Ik had geen keuze. De gehele familie was lid of speelde bij Veloc. Mijn vader zat in het bestuur en is later jarenlang voorzitter geweest en mijn moeder hielp in de bestuurskamer of in de kantine. We waren het gehele weekend op de club. Zaterdag zelf voetballen en zondag vaak na het bezoek aan oma al vroeg weer op de Locatellistraat. Hier voetbalden we de gehele dag met soms wel meer dan 10 man. De tennisvelden van Volley waren trouwens ook niet veilig voor ons. Mooie tijd!

Mijn favoriete positie op het veld was centraal achterin. Ik was 16 jaar toen Goeran van den Heuvel mij op deze positie liet debuteren in het eerste elftal. Hij heeft er altijd al kijk op gehad, knipoogt Verhoeven. Mede hierom vond ik het ook zeer speciaal om met hem samen te mogen werken als trainer.
(Foto:Bekeroverwinning op één van de huidige trainers van Rood-Wit V John Verbeek. Ik denk ook de laatste foto met nog wat haar.)

Na de jaren bij Veloc ben ik via Marvilde en DBS (beide 1 seizoen) bij Rood-Wit Veldhoven terecht gekomen en ben daar niet meer weggegaan. Tot en met mijn 28e heb ik kunnen spelen maar helaas door een herniaoperatie werd ik gedwongen te stoppen. Ik heb daar met een fantastische lichting mogen spelen. Spelers als Ludo van Beek, Dennis Buiting, Joep van Laatum, Donny Spruyt, Joël van Lieshout, Wim van Uum,  Remco de Lepper en Twan van der Linden. Een hechte groep, waarvan we met een aantal ook nog op mooi niveau (eerste divisie) in de zaal hebben gespeeld bij FC Oud Veldhoven.  

Hoogtepunten:
1999-2000: Veloc: Periodetitel in de 2e klasse onder Noud van Buul.
2003-2004: Rood-Wit V: Periodetitel in de 2e klasse onder Toon Smulders.
2004-2005: Rood-Wit V: Kampioen in de 2e klasse onder Noud van Buul.
2005-2006: Rood-Wit V: Periodetitel in de 1e klasse onder Noud van Buul.

Een ander mooi moment dat me is bijgebleven, is toch wel de oefenwedstrijd met Veloc tegen PSV. Zoals iedere speler wil je je in dit soort wedstrijden toch laten zien. Haha dat lukte niet helemaal:  “Ik was die wedstrijd rechtervleugelverdediger, zeker niet mijn favoriete positie en snelheid was zogezegd niet mijn sterkste punt. Tijdens de warming-up keek ik naar de andere helft om te ontdekken wie mijn directe tegenstander zou zijn. Het werd me niet meteen duidelijk. De scheidsrechter floot voor het begin van de wedstrijd en FLITS ik zag iets voorbij komen. Het bleek dat Dennis Rommedahl mijn directe tegenstander is geweest. Ik heb 45 minuten proberen te overleven en te raken wat ik raken kon maar niets van dat alles was een succes. Na de rust zou ik nog even mogen spelen en hopelijk met een beter gevoel de douch opzoeken want Rommedahl zou eraf gaan. De tweede helft begon en wederom zag ik een flits. Maar Rommedahl was toch vervangen dacht ik? Dat was ook maar de invaller Jonas Kolka was ook redelijk rap... Toen niet maar nu kan ik er zeker hard om lachen.”

Dieptepunten:
Op maandagavond om tien uur met FC Oud Veldhoven uit in Goes spelen. Het vroegtijdig moeten stoppen door een blessure.

4. Hoe ben je in het trainersvak beland:
Peter Sanders was trainer van het tweede team en vroeg me, na mijn operatie, of ik hem op wilde volgen. Het tweede team was onder zijn leiding gepromoveerd naar de reserve hoofdklasse. Een prima kans om als trainer te starten en een goed instapniveau. Dit team heb ik 3 jaar mogen trainen en ondertussen heeft Rood-Wit mij de mogelijkheid geboden het diploma UEFA C te behalen.
De ontwikkeling als trainer/coach werd versneld doordat ik ook mijn UEFA B mocht gaan halen en doorschoof naar het eerste team als assistent van Goeran. Hij heeft mij daar begeleid en klaargestoomd om hem uiteindelijk op te volgen. “Ik ben hem en de voorzitters Jan van Hout sr. en René van de Ven nog steeds dankbaar voor de kans en het vertrouwen dat ik vanuit de rol van assistent de stap naar hoofdtrainer heb mogen maken.
Een risicovolle keuze? Wij vonden van niet. Ondanks dat ik zelf nog met een aantal spelers had samengespeeld en zelf bevriend ben geraakt, wist ik zeker dat wij professioneel met deze situatie om konden gaan. Dit is ook wel gebleken. Het zorgde bij mij in ieder geval voor een extra bewijsdruk. In het seizoen 2016-2017 debuteerde ik als hoofdtrainer in de tweede klasse met een plek in de middenmoot, de achtste plek. Het jaar erop werden we 6e maar verloren we onze topscorer Gideon Pieschel aan Geldrop.”

Een aderlating bleek het jaar erop: “Ja, dat klopt zeker. Drie jaar eerder hadden we nog een top aanvalslinie met Gideon, Joey Helstern en Jan van Hout. Nu was alleen Jan van Hout nog aanwezig. En vaak niet aanwezig, lacht Robbert. Zeer blessuregevoelig en ook hij leek op het Stratumseind te wonen, maar dan op een andere manier.“ Dit resulteerde in het moeizaam kunnen maken van doelpunten en een lastig seizoen. “Door een eindsprint hebben we ons op de laatste speeldag veilig gespeeld. Uiteindelijk een 11e plek met 30 punten. Ik was zo ontzettend blij voor de spelers en voor de club en dat we met handhaving afscheid hebben mogen nemen. We hebben het gevierd tot in de late uurtjes, het kantineplafond kan er nog over mee praten. Wonderful Day!”

5. Vanwaar de keuze om na een seizoen weer terug te keren als voetbaltrainer: 
De club en wij (de spelers en staf) wilden heel graag in de tweede klasse blijven spelen maar er waren ieder jaar meer spelers die de club verlieten of stopten dan dat er vanuit de jeugd doorstroomden. De stap vanuit de Onder 19 naar het eerste team op tweede klasse niveau is ook niet voor veel spelers meteen weggelegd. Hierdoor waren we deels afhankelijk van jongens die graag bij Rood-Wit wilde komen spelen vanuit andere clubs. Maar zonder financiële middelen is het lastig om kwaliteit binnen te halen en dit proces kost heel veel tijd. Ik onderhield namelijk zelf de contacten met de potentiele nieuwe spelers. Vanaf medio maart tot en met het einde seizoen was ik hiermee bezig. Uiteindelijk waren we zeer tevreden met spelers zoals Batuhan Günüç, Mitchel Slegers, Mark van Doorn, Giovanni van Bladel en Robert Bettgens. Uitstekende kerels en spelers die echt kwaliteit toevoegden.

Vier tot vijf dagen met voetbal bezig zijn en een fulltime baan, maakte dat er minder tijd voor het gezin was. Geen probleem hoor, maar ik vond het na een periode van 7 jaar als trainer ook tijd om een seizoen niets te doen en los te komen van Rood-Wit als trainer en hierdoor dus ook meer thuis te zijn. Vanuit deze rust kon ik me dan ook goed oriënteren op een juiste vervolgstap en de bijpassende club.

Maar de situatie is nu zo dat ik bijna iedere zondag, indien PSV niet thuis speelt, ergens naar een eerste team ga kijken. Voor nu even heerlijk maar ik wil volgend seizoen toch echt weer zelf aan de bak en dat wil Kim ook. Ik houd gewoon van voetbal en dan voornamelijk met de spelers en staf naar een doelstelling toewerken en het maximale uit iedereen te krijgen.  

6. Vanwaar de keuze voor VV Hapert:
Tijdens de vele vrije avonden heb ik een lijstje gemaakt met clubs waarvan ik de verwachting heb dat ze bij mij passen. Hapert stond erop en het nieuws dat de huidige trainer niet ging verlengen, kwam al redelijk vroeg naar buiten. Ik ben toen een wedstijd gaan kijken en zag over het algemeen een jonge spelersgroep met een goede wedstrijdinstelling en een aantal wapens in het team. De interesse was gewekt.  
Het gesprek met de commissie voetbalzaken verliep prima. Open en eerlijk en oprecht geïnteresseerd. Hierdoor was er van beide kanten een goed gevoel. Dit is voor mij het belangrijkste en de basis van een goede samenwerking.

7. Wat is je doelstelling en waar ligt de uitdaging komend seizoen bij VV Hapert:
De club heeft de doelstelling om in de 3e klasse te spelen. Mijn persoonlijke doelstelling kan hier natuurlijk van afwijken maar is afhankelijk van een aantal factoren. Tijdens de voorbereiding ga ik de spelers beter leren kennen en bepalen we onze doelstelling gezamenlijk. Het belangrijkste voor nu is dat ze het huidige seizoen succesvol afsluiten en volgend jaar weer in de derde klasse spelen.

8. VV Hapert past bij mij als trainer omdat:
Omdat het gevoel, zoals eerder genoemd, goed is. Het een club is met een prachtige historie een hechte kern en bijna alle spelers komen uit Hapert. Er is een duidelijke visie, er heerst rust, de spelers en de staf zijn jong en ambitieus maar plezier staat centraal. En dat past ook prima bij mij als persoon.  

9. VV Hapert staat momenteel net boven de gevarenzone. Wat verwacht je nog dit seizoen van VV Hapert in de competitie:
Ze gaan er in blijven en gaan daar alles aan doen. Dat weet ik zeker. De huidige trainer Peter Jonkman verdient dit ook als afscheid. Hij heeft het prima gedaan bij deze club.

Tot slot

10. Hoe kijk je aan tegen de matige prestaties en het vroegtijdige vertrek van je opvolger Koen van der Heijden binnen je oude club Rood Wit V
Ik had wel verwacht dat het geen gemakkelijk seizoen zou worden. Een aantal belangrijke spelers waren gestopt of zijn weggegaan. Er zijn wel een aantal nieuwe spelers bijgekomen maar het is altijd afwachten wat het niveau is en hoe zij in de groep passen. Ook is het afwachten wat deze spelers gaan doen als ze geen basisspeler worden. Dit heb ik helaas zelf ook meegemaakt en zorgt voor onrust in de selectie en in het groepsproces.

Voor Koen natuurlijk ook heel vervelend dat het zo is gelopen. Ik heb met hem verschillende gesprekken in aanloop naar dit seizoen gehad en vind hem een prima kerel. Jammer dat het geen match was. Het tussentijds afscheid nemen van een trainer past ook niet bij een club als Rood-Wit Veldhoven. Ik weet ook van de voorzitter dat hij er niet trots op is maar het noodzakelijk achtte.

Maar terugkijken heeft geen zin en Rood-Wit moet en gaat vooruit. Ze hebben nu Marc Verbeek, John Verbeek en Dragan Thijssen voor de groep staan. Marc en John waren eerder de trainers van Onder 19 toen ik hoofdtrainer was. Een prima samenwerking en super dat zij het trainerschap hebben opgepakt.  

Het resultaat begint te komen (gelijkspel tegen Sparta en winst van NWC) en ik heb vertrouwen in hun aanpak en weet zeker dat dit team nog meer punten gaat pakken en het spannend kan gaan maken. Of het genoeg gaat zijn, moet blijken maar ik gun ze het om volgend seizoen weer in de tweede klasse te spelen.

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?