Buitenspel/toppers van toen: Gebr. Rooijakkers

Deelacties:

Toppers in het amateurvoetbal zijn er voldoende, met name eind vorige eeuw en begin deze eeuw, toen het amateurvoetbal meer centraal stond dan in de huidige tijd. Met de nieuwe ontwikkelingen is er voor de huidige amateurvoetballer meer dan alleen voetbal.

Vaak hoor je van oud-amateurvoetballers niet zo veel meer. Sommigen zijn trainer geworden en sommigen vervullen een taak binnen een club. Maar het overgrote deel is niet of nauwelijks meer betrokken bij het amateurvoetbal.
We hebben een speurtocht gemaakt in het verleden en uit de vele namen zijn we in de eerste editie begonnen met Nick van den Heuvel, daarna zijn Ritchie Schiffer, Mark Sleddens, Martijn van de Rijt, Niels van Woerkun, Paul Purchel, Maikel Kluytmans, Jeroen van den Berk, René van den Nieuwenhof en de gebroeders Van den Dungen de revue gepasseerd. In deze editie laten we de tweelingbroers Paul en Frank Rooyakkers aan het woord die jarenlang het eerste elftal van Woenselse Boys diende.

We stellen de gebroeders een aantal vragen over de tijd van toen en het hedendaagse voetbal.

Stel je even nader voor aan het Amateurvoetbaleindhoven-publiek
Paul: Mijn naam is Paul Rooyakkers, al 25 jaar getrouwd met Marian en wij hebben 2 zonen, Niek (21) en Luuk (18) en zijn woonachtig in Eindhoven. Mijn voetballoopbaan ben ik begonnen op 8-jarige leeftijd bij VV Woensel, daar heb ik alle selectie elftallen doorlopen, om uiteindelijk te eindigen als aanvoerder, op mijn 18e jaar, in de landelijke hoofdklasse Junioren. Dit was toen het hoogst haalbare niveau in de jeugd. Wij speelden in die tijd o.a. tegen PSV en Eindhoven. Na mijn jeugdperiode ben ik gaan voetballen bij Woenselse Boys. Op mijn 18e kwam ik direct in het eerste elftal en heb daar 16 jaar als laatste man gevoetbald, waarvan de laatste 8 jaar ook als aanvoerder. Marian heb ik ontmoet bij Woenselse Boys, waar zij jaren in meisjes en dames 1 gevoetbald heeft. Als ik dit nu schrijf, kun je wel zeggen dat wij een voetbalgezin zijn, want onze jongens voetballen ook bij Woenselse Boys, Niek in de selectie en Luuk in A1.

Frank: Mijn naam is Frank Rooyakkers, 52 jaar, getrouwd met Jolanda en ik heb 2 kinderen, Lieke 17 jaar en Mike 15 jaar.

Wat doe je in het dagelijks leven
Paul: Ik werk al 23 jaar in Den Bosch bij Bouwconsulting, een beleggings- en ontwikkelingsmaatschappij in onroerend goed, als controller / financiële man. Daarnaast ben ik anderhalf jaar geleden een eigen onderneming gestart: Rooyakkers Advies & Beheer B.V..  Ik geef financieel- en fiscaal advies aan bedrijven in het MKB en aan particulieren, dit alles in de ruimste zin des woords.

Frank: Ik werk momenteel bij Rabobank Nederland in Utrecht als senior-medewerker Beleggingen, inmiddels alweer ruim 12 jaar in verschillende functies. Daarvoor 17 jaar bij Philips Pensioenfonds in Eindhoven, ook in Beleggingen en Onroerend Goed.

Hoe is het leven je vergaan – tot nu toe – zonder actief te zijn als 1e elftal speler
Paul:
Er kwam op mijn 34e jaar abrupt een einde aan mijn voetbalcarrière, doordat ik in de thuiswedstrijd tegen Reusel Sport op mijn scheenbeen en enkel was geraakt. Bij onderzoek in het ziekenhuis bleek dat er geen kraakbeen meer in mijn enkel aanwezig was. Dit was voor mij een enorme domper. Na de draad weer opgepakt te hebben, ben ik gaan hardlopen, 10 kilometers en halve marathons. Dit heb ik ongeveer 6 jaar gedaan, maar wederom speelde de blessure aan mijn enkel mij parten en was het hardlopen ook voorbij. De artsen adviseerden me om per direct een sport te zoeken zonder contact met de ondergrond. Dus geen voetbal of hardlopen, maar bijvoorbeeld wel mountainbiken. Deze sport beoefen ik nu nog elke zondagochtend om het goddelijke lichaam intact te houden.

Frank:  Goed, natuurlijk gaat er meer tijd in je gezin en werk zitten (reis dagelijks om 5.30 uur naar de Rabobank in Utrecht en ben rond 17.30 uur weer in Eindhoven). Maar voetbal blijft de rode draad in mijn leven, op maandag en woensdag train ik mijn zoon bij Unitas ’59 en op donderdag ben ik nog wekelijks te vinden op de trainingsvelden bij Woenselse Boys en daarna in de kantine. En dan natuurlijk de wedstrijden op zaterdag en zondag.

Ben je nog direct betrokken bij het amateurvoetbal in een bepaalde functie binnen een club
Paul: Jazeker, bij Woenselse Boys ben ik direct nadat ik gestopt was met voetballen functies gaan uitoefenen. Ik heb verschillende functies in het hoofdbestuur gehad, waaronder selectiezaken en voorzitter van de sponsorcommissie. Momenteel zit ik in de kascommissie en ondersteun ik de penningmeester. Daarnaast ben ik ook 15 jaar jeugdtrainer geweest van het “elftal” van Niek, dit vanaf de mini’s  (hij was toen 3 jaar oud) tot en met de A-jeugd.
Dit is een hele mooie periode geweest, doordat de kinderen zich goed hebben ontwikkeld konden wij alle jaren een goed elftal op de been brengen waardoor wij  menig kampioenschap hebben kunnen vieren. Ook was er een geweldige sponsor, namelijk John van Bladel Dakbedekkingen. Hierdoor hebben wij als klein amateurclubje diverse internationale toernooien mogen meemaken, te weten in België, Duitsland, Denemarken en Spanje.
Momenteel zijn er diverse functies vacant in het hoofdbestuur o.a. voorzitter. Deze functie zou wel bij mij passen maar nu ik sinds anderhalf jaar een eigen onderneming gestart ben laat ik het aan mij voorbij gaan. Als ik ergens aan begin dan wil ik het voor honderd procent doen en geen procent minder.

Frank:
 Jazeker, ben vanaf dat mijn zoon Mike 4 jaar oud was trainer geworden van de mini’s van Woenselse Boys. Van daaruit naar de F1 en toen de overstap gemaakt naar de Unitas’59, waar hij bij zijn vrienden kon voetballen, we wonen namelijk in de wijk Blixembosch.
Bij Unitas ook als trainer actief gebleven en train nu de JO15-2, vind het een uitdaging om met de jeugd op het veld te staan en ze beter te maken. Zelf ben ik nog actief bij het 3e elftal van Woenselse Boys en speel wekelijks mijn wedstrijden op het middenveld met andere echte Woenselse Boys – mensen, zoals Roberto Sjaam, Berry Klumkens, Roy Dodeweerd, Jeroen Damen. Vaak komen de voetballers die afscheid nemen van het 1e afbouwen in het 3e.

Volg je het amateurvoetbal (met name 1e elftallen) nog op de voet
Paul:
Nou, eerlijk gezegd is volgen een groot woord. Ik kijk wel elke zondag naar de uitslagen van diverse verenigingen via de website van Amateurvoetbaleindhoven. Het 1e van Woenselse Boys volg ik alleen langs de lijn als Niek meespeelt, verder ben ik ’s zaterdags wel meestal toeschouwer bij Luuk.

Frank: Nou, niet op de voet, maar bekijk wekelijks wel de uitslagen via jullie site en omdat je altijd bij Woenselse Boys in het 1e hebt gestaan, Woenselse Boys in het bijzonder.

Hoogtepunten als 1e elftalspeler
Paul:
Dat zijn er meerdere, zoals je kunt begrijpen als je 16 jaar onafgebroken in het 1e hebt gevoetbald.
-Het seizoen 1989/1990 behaalden wij het kampioenschap en de beker met in totaal 8 tegendoelpunten, dit was echt uniek! En wetende dat wij uit bij Steensel met 4 – 2 verloren hadden. Tevens speelden wij aan het einde van dit seizoen een vriendschappelijke wedstrijd tegen Eindhoven 1.
-Dat ik heb mogen voetballen met heel veel goede spelers. Ik noem bewust maar 2 namen, omdat ik anders zeker spelers vergeet. Arie Heezen, Henk de Roo.
-Het jarenlange aanvoerderschap.
-Mijn 250e wedstrijd in het shirt van Woenselse Boys.

Frank: 
- Het kampioenschap en de Toon Schröderbeker van 1989 in 1 jaar. Mooi verhaal, bij de bekerwinst was het jaarlijkse weekend weg met het Team en de aanhang, die viel in het weekend van de bekerfinale. We zaten allemaal in een huisje van Centerparcs in België, dit terwijl de finale op zondagmiddag in Stiphout was. Onze toenmalige trainer Nico van Diessen smeekte ons niet te gaan zwemmen, omdat dit slecht voor de spieren zou zijn, verder mochten we alles. Nou dat had Nico beter niet kunnen zeggen, het resultaat was dat bijna iedereen met een flinke kater op het veld stond en de tegenstander ons uitlachte toen Arie Heezen voor we het veld opgingen nog stond te spugen. Maar uiteindelijk wonnen we de wedstrijd met 3 – 1 en gingen met de beker terug naar België. Wat een elftal, een echt team!

- Huldiging 250 wedstrijden in het 1e ( zijn er uiteindelijk veel meer geworden)
- De oprichting van zaalvoetbal Woenselse Boys waar ik  8 jaar in het 1e heb gestaan en waar nu nog vele teams plezier aan beleven.
- Samen met Niek (zoon van Paul), die in de selectie van WB voetbalt, de afgelopen maanden een paar wedstrijden in het 3e samengespeeld.

Dieptepunten als 1e elftalspeler
Paul:
Wat mij nu nog bijstaat is de degradatie (in welk seizoen en tegenstander weet ik niet meer) na een beslissingswedstrijd op het veld in Hapert. De blessure aan mijn enkel, waardoor ik gedwongen werd met voetballen te stoppen.

Frank: Natuurlijk de degradaties na beslissingswedstrijden, maar persoonlijk geen grote blessures gehad.

Meest bijgebleven voetballers uit je spelersloopbaan
Paul:
Dit zijn De Woenselse Boys iconen Arie Heezen en Henk de Roo, die altijd bij Woenselse Boys zijn blijven voetballen; wat een kanjers.
De anderen zijn: Anil Badloe, Tonnie Boogers, Mark Koolen, Erwin Raaymakers en Marco Smits. Als tegenstander de Gebroeders Van den Dungen (EMK), Dave en Roland Borrenberghs en Henri Wuyts (De Raven). In mijn tijd bij VV Woensel in de hoofdklasse Junioren zijn dit: Arjen Swinkels (Woensel), Humphry Schiffer (Woensel), Frank Berghuis (PSV) en Eric Viscaal (PSV)

Frank: Arie Heezen en Henk de Roo van Woenselse Boys, 2 kleine voetballers met een groot hart die voor niemand op het veld aan de kant gingen en altijd voorop gingen in de strijd. Echte karaktervoetballers, die ook nog eens goed konden voetballen. Verder Rob Verschueren, Marco Smits, Jeroen van de Berk, Does van Veen, Erwin Raaymakers, gebroeders Schiffer; kan nog wel een elftal opnoemen.

Meest bijgebleven trainers uit je spelersloopbaan

Paul: Harrie Vissers, toen ik op mijn 18e jaar bij Woenselse Boys ging spelen, kwam daar ook een nieuwe trainer, zijn naam was Harrie Vissers. Harrie was een trainer die zelf als spits jarenlang in het 1e van Gestelse Boys heeft gevoetbald. Hij straalde rust uit en gaf mij vertrouwen en stelde mij als 18-jarige direct op in het eerste elftal. Daarnaast maakte Harrie op mij een goede indruk, zowel in als buiten het veld. Harrie is jaren later op het einde van een seizoen ook nog een keer ad-interim trainer geweest voor een aantal wedstrijden om ons voor degradatie te behoeden. Het afgelopen jaar ben ik zelf nog eens met Gerard van Leerdam in Hapert op bezoek geweest bij Harrie en Gonnie.
Nico van Diessen, hij is uiteindelijk de enige trainer geweest in die 16 jaar Woenselse Boys 1, waarmee ik kampioen ben geworden. Nico was zelf een oud 1e elftal speler van Eindhoven 1. Discipline en karakter kwamen bij Nico op de eerste plaats. Technisch was hij niet de beste, maar hij zorgde voor een geweldige teamspirit en je ging dus voor hem door het vuur. Hij was erg fanatiek langs de zijlijn en liet zich regelmatig horen. Nico was ook buiten het veld een plezierige man, iemand die zijn mening niet onder stoelen of banken stak. Helaas is Nico te vroeg overleden.
Mingo Smulders, Mingo was een trainer die jonger was dan ik. Hij bracht technisch meer voetbal in het team en wilde met een inschuivende laatste man werken. Iets wat nu vanzelfsprekend is, maar toen nog niet.

Frank:  Heb er veel gehad in al die jaren dat ik in het 1e gestaan heb, maar deze 3 springen er boven uit, zonder de anderen tekort te willen doen. Nico van Diessen en Harry Vissers, zo wat een persoonlijkheden. Zij konden een team smeden, zodat de jongens voor deze trainers door het vuur gingen. Zij haalden het maximale uit het team.
Mingo Smulders, omdat hij voor een cultuuromslag heeft gezorgd binnen Woenselse Boys door aanvallend (3 verdedigers) te gaan voetballen. De verdedigers mochten mee aanvallen. Mingo maakte van mij een aanvallende rechtsback, wat in een seizoen resulteerde in 14 doelpunten. Maar buiten het voetbal waren zij ook gewoon vrienden waar je regelmatig leuke dingen mee ging doen. Verder wil ik ook 2 masseurs noemen Tiny Hendriks en Harold Pietronella, wat een plezier hebben we met die twee gehad.

Amateurvoetbal
Paul:
Persoonlijk vind ik het niveau en de mentaliteit van de spelers achteruitgegaan. Misschien dat dit komt doordat wij vroeger ook vaak buiten aan het voetballen waren en zeker respect en waardering hadden voor de oudere spelers. Wat mij verder opvalt is dat bij verschillende verenigingen, maar zeker ook bij Woenselse Boys, het heel moeilijk is om openstaande vrijwilligers functies op bestuursniveau in te vullen. Dit baart mij zorgen, want zonder een goed kader levert uiteindelijk het totale amateurvoetbal in.

Frank: Vind dat de kwaliteit/het niveau achteruit is gegaan. Geen echte verenigingsmensen met karakter meer.

Arie Heezen
Paul:
Een icoon van Woenselse Boys. Arie was iemand waar ik vanaf de eerste dag bij Woenselse Boys respect en waardering voor heb gehad en heel veel van heb geleerd. Een hele goede voetballer die absoluut hogerop had kunnen komen. Daarnaast ging hij altijd voorop in de strijd en was hij een clubman met het Hart op de goede plaats. Iemand met een uitgesproken mening die op zaterdag regelmatig boven de alcoholgrens kwam, maar verzaakte op zondag nooit. Ik ben ook trots om van hem de aanvoerdersband overgenomen te hebben.
Samen hebben we ook in de sponsorcommissie gezeten, Arie wist van elke actie een succes te maken; als Arie om geld vroeg durfden mensen geen Nee te zeggen. Mede dankzij zijn vrouw Theresa is Arie geworden zoals hij was. Ook de Vakanties op Tenerife met zijn gezin, Gerard van Leerdam en ik zijn tijden geweest om nooit meer te vergeten. Helaas is Arie op veel te vroege leeftijd overleden. .

Frank:  Goed mens, prima voetballer, beste maat, vriend. Arie was het boegbeeld/voorbeeld van de vereniging, wist mensen bij elkaar te brengen met zijn humor/karakter. Jongen uit duizenden met het hart op de goede plek. Je kon Arie altijd bellen in goede en in slechte tijden. Buiten het voetbal veel met elkaar opgetrokken, kan er een boek over schrijven. Veel te vroeg gestorven. Mis hem, denk nog vaak aan hem.

Gerard van Leerdam
Paul:
Een icoon voor Woenselse Boys en de  vader van de vereniging. Iemand met een absoluut Rood – Wit hart. Als het niet voor PSV is, dan zeker voor Woenselse Boys. Gerard is een persoon die altijd voor anderen klaarstaat. Hij is jarenlang mijn leider in het 1e elftal geweest en was het verlengstuk van de trainer. Een vertrouwenspersoon voor alle spelers van de selectie. Gerard is een goede vriend van me en was ceremoniemeester bij mijn bruiloft. Menige vakantie met hem doorgebracht, zelfs op mijn huwelijksreis was hij erbij.

Frank:  Clubman in hart en nieren. Zonder Gerard had Woenselse Boys niet gestaan waar ze nu staan (zonder anderen tekort te willen doen).

Van elftalbegeleider van het 1e tot materiaalman en van voorzitter van het voetbal en zaalvoetbal tot voorzitter van de Scheerkwasten (carnavalsvereniging van Woenselse Boys). Hij heeft alle functies binnen Woenselse Boys bekleed en alles met volle overgave en tot in de puntjes verzorgd/geregeld. Buiten het voetbal een goede vriend gebleven.

Woenselse Boys
Paul:
Hier heb ik mijn vrouw Marian leren kennen. De club is vanaf mijn 18e jaar een rode draad in mijn leven en dat van mijn gezin. Het is een gezonde vereniging op financieel gebied, die dit jaar 90 jaar bestaat. Maar wel een vereniging die momenteel te weinig vrijwilligers heeft en hierdoor kwetsbaar is op bestuurlijk c.q. kader niveau.

Daarnaast wil de club zoveel mogelijk spelers uit eigen jeugd in het 1e en 2e elftal hebben staan, en nooit 1e en 2e elftal spelers een individuele vergoeding zal geven, maar altijd kiest voor collectief door middel van consumptiebonnen.

Frank: Ben nu aan mijn 35e senioren seizoen begonnen bij Woenselse boys waarvan 20 in het 1e en de rest in het 3e,  hoop er nog enkele jaren aan vast te knopen als er geen blessures komen. Fijne vereniging, heeft me veel vrienden gegeven

Wie zou je graag willen zien in deze rubriek
Paul:
Dave en Roland Borrenberghs en Henri Wuyts  van voetbalvereniging De Raven. Tegen hun heb ik geweldige wedstrijden gespeeld, vooral in Luykgestel. Henk Verkuilen (Nieuw Woensel), Mark Koolen en Humphry Schiffer (verschillende verenigingen).

Frank:  Hans Brankaert van Nieuw Woensel, Hans heeft er ook enkele jaren Woenselse Boys opzitten. Verder Hans Blom van PSV/av en ook enkele seizoenen WB. Mike Strik, die verschillende clubs heeft gehad. Ronnie Meeuwvissen van Gestelse Boys.  

Je laatste woord
Paul:
Dank voor deze uitnodiging en hopelijk kunnen wij nog lang genieten van het amateurvoetbal en hieraan draagt Amateurvoetbaleindhoven.nl zeker een steentje bij! Verder wil ik mijn ouders danken voor jarenlange steun in weer en wind langs de zijlijn.

Frank:  Superleuk dat jullie met deze rubriek “Toppers van Toen” zijn gestart. Heb ze allemaal met veel plezier gelezen. Bedankt!

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?