De avonturen van trainer Frank de Haan in Oeganda

Trainer Frank de Haan is weer terug in Nederland na een avontuur van vijf weken Oeganda. De voetbaltrainer uit Geldrop is onder de vlag van de KNVB in het Zuid Afrikaans land werkzaam geweest om beginnende trainers op te leiden in de warme zon met beperkte voorzieningen.

Frank besloot in april vorig jaar om het avontuur aan te gaan. De Haan had het afgelopen seizoen VV Hulsel onder zijn hoede als hoofdtrainer, de club had graag met De Haan verder gewild, maar door de keuze van De Haan moest VV Hulsel op zoek naar een nieuwe hoofdtrainer, gezien het nog niet duidelijk was wanneer De Haan zou vertrekken naar Oeganda.

Uiteindelijk vertrok De Haan -met wat vertraging- begin 2024 naar de hoofdstad Kampala voor het voetbalproject en keerde hij op 9 februari weer terug in Nederland.

Uitdaging
Een opmerkelijk en uitdagend avontuur voor de 59-jarige trainer uit Geldrop, maar wel een droom die uitkwam. Frank:” Mijn dochter Zoë (22 jaar) en ik, hadden al jaren een droom om samen in Afrika vrijwilligerswerk te gaan doen. Zij in de opvang en begeleiding van kinderen en ik als voetbaltrainer bij een voetbalschool. Vorig jaar hebben we een vrijwilligersorganisatie benadert, Doingoood (inderdaad met drie O’s) die in Kampala, een project 'voetbalontwikkeling' heeft en een project jeugdcentrum voor kinderen uit de sloppenwijken. Op deze manier konden wij samen deze uitdaging aan gaan.”

In Nederland zijn we van alle faciliteiten voorzien om goed te kunnen werken als voetbaltrainer. Je moet dan ook een bepaalde drijfveer hebben om in moeilijke omstandigheden en met beperkte middelen trainers op te leiden. Frank: "De belangrijkste reden voor mij was om mensen te helpen uit onderontwikkelde voetballanden, zoals Oeganda, en natuurlijk ook om samen een fantastische ervaring op te doen. Toen ik voor het eerst in de sloppenwijk en op het voetbalveld van Sokolo (is de naam van voetbalacademy) kwam, dacht ik echt dat er helemaal niets te ontwikkelen zou zijn."

Uiteindelijk heb ik samen met mijn dochter ontzettend genoten van deze bijzondere ervaring.

Frank zag een veld met veel hoogteverschillen, waarop tussen de modder en stenen gedeeltelijk gras stond. "Wat wordt mijn rol hier? Dat was mijn eerste gedachte. Maar al snel werd duidelijk dat alle spelers, zeer gemotiveerd, zonder enig klagen en met een fantastische techniek, lekker wilden voetballen. Ik ben aan de slag gegaan en heb vijf weken goed training kunnen geven aan verschillende leeftijdscategorieën."

Daarbij heeft Frank een week een trainerscursus ('Gelukkig spreekt iedereen Engels') gegeven aan zeventien coaches die ook erg gemotiveerd waren. "Het is in Oeganda de cultuur dat kinderen, bij matig presteren, hardhandig worden aangepakt door leraren. En zo ook door coaches. Dit was een belangrijk onderdeel in mijn cursus, temeer omdat de meeste kinderen vaak niet in veilige privé-omstandigheden leven. Voor een aantal coaches was dus een andere aanpak - zoals 'veilige omgeving, zelfvertrouwen ontwikkelen, je coach kunnen vertrouwen en respectvolle omgang' - heel leerzaam."

Ook werd in mijn cursus veel aandacht gegeven aan de drie hoofdmomenten binnen het voetbalspel, zoals wij die in Nederland kennen. Hierbij kwam veelvuldig tactiek aan de orde. "Door middel van theorie en praktijk, op KNVB-wijze, heb ik geprobeerd deze Oegandese coaches op een hoger niveau te brengen. Na een 'officieel examen' en certificaat-uitreiking, waren ze zeer dankbaar.”

Mooie ervaring
Frank en zijn dochter kijken dan ook met een mooie herinnering terug op dit avontuur. "Door deze mooie ervaring heb ik zelf ook een ontwikkeling doorgemaakt. Vanwege veel cultuurverschillen, een andere denkwijze en leren van elkaar kijk ik terug op een leerzame periode. Mocht er zich een kans voor doen om weer vrijwilligerswerk te gaan doen in een Afrikaans land, dan zal ik er zeker serieus over nadenken. Overigens was ik wel weer blij om thuis te zijn bij mijn vrouw en andere kinderen.”

Contrast
Naast dat hij de voetballiefhebbers ter plaatse heeft opgeleid en hiervoor veel dankbaarheid ontving, heeft Frank ook heftige dingen gezien. “Het leven in Oeganda, ook in de hoofdstad Kampala, is zwaar. Je ziet veel armoede in de sloppenwijken. Overal zie je kinderen en iedereen leeft op straat. Er zijn geen verkeersregels. En dit met overdag zes miljoen mensen, die allemaal naar Kampala komen om op de een of andere manier geld te verdienen. De hoofdwegen zijn verhard, maar zitten vol kuilen en gaten. De andere wegen zijn van een soort gravel, ook met veel kuilen en gaten, en zijn zeer stoffig."

Als een van de weinige blanke ben je een prooi voor criminelen, zo merkte Frank. "Simpelweg, omdat zij blanke mensen als zeer rijk ervaren. In de avond kun je niet zonder begeleiding over straat (wel per taxi) en je telefoon kun je op straat beter niet tevoorschijn halen, omdat de kans dan aanwezig is dat deze uit je handen wordt gegrist. Aan de andere kant zijn de mensen heel vriendelijk, behulpzaam en erg dankbaar. Zij leven in de sloppenwijken gezamenlijk op straat en helpen elkaar allemaal bij problemen. De saamhorigheid is erg groot en mooi om te zien hoe zij met elkaar leven.”

De vraag rijst natuurlijk of Frank de Haan weer de draad gaat oppikken als voetbaltrainer in Nederland. "Na vijf weken vrijwel de gehele dag met voetbal bezig te zijn geweest, is bij mij de motivatie weer enorm groot om bij een mooie club, die bij mij past, aan het werk te gaan. Wordt vervolgd!”

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.