.png)
Enkele prominente figuren zijn al de revue gepasseerd op de site. In de vorige editie was Jan Driedonks (oud voorzitter van Geldrop) die zijn verhaal over voetballeven bij Geldrop etaleerde. Deze keer is het de beurt aan Jos Blatter van vv UNA.
Jos Blatter trad in juni 2013 af als voorzitter van de club. Jos zette zich als voorzitter van UNA meer dan 25 jaar met 'hart en ziel' in om de club uit Zeelst uit te bouwen tot een goed georganiseerde vereniging. UNA promoveerde onder zijn leiding van de derde klasse naar de Topklasse. Bovendien staat de club hoog aangeschreven in de regio en heeft zij ook landelijk aanzien. Dankzij de visie van Blatter, gecombineerd met zijn betrokkenheid, leiderschap en kwaliteiten als bestuurder, is er bij UNA in de afgelopen 25 jaar veel tot stand gebracht.
Stel je even voor aan het amateurvoetbaleindhoven publiek
Jos Blatter, geboren en getogen in Strijp (Eindhoven), 68 jaar oud en bijna 44 jaar getrouwd met Tineke. In 1972 samen in Geldrop gaan wonen, vervolgens in 1976 naar Veldhoven verhuisd en daar nooit meer weggegaan. Ik heb ruim 33 jaar bij de gemeente Eindhoven gewerkt in de sector ruimtelijke ordening en ben op mijn 57ste gestopt met werken.
Hoe lang ben je actief binnen vv UNA
Deze maand (mei) ben ik 42 jaar lid van UNA. Eerst 10 jaar als voetballer, vervolgens 2 jaar als leider van het eerste elftal en daarna 1 jaar bestuurslid als waarnemend voorzitter van de seniorencommissie. Vanaf november 1987 tot en met juni 2013 mocht ik voorzitter zijn van deze geweldige vereniging. Op dit moment ben ik nog voorzitter van de Businessclub UNA en houd ik me, samen met Tiny van Boekel en Jos van de Laar, bezig met de selectie en de staf van het eerste elftal.
Je bent zelf ook actief geweest als voetballer, bij welke clubs heb je gespeeld
Ik heb gedurende 25 jaar bij drie clubs gespeeld. Als Strijpse jongen ben ik met 11 jaar natuurlijk bij Brabantia begonnen en heb ik vanuit de jeugd vier jaar in het eerste gespeeld. Op mijn 22ste ben ik bij Geldrop gaan spelen om vervolgens in 1974 naar UNA over te stappen. Drie mooie roemruchte verenigingen, die destijds concurrenten van elkaar waren in de top van het amateurvoetbal. Ik bedenk me dat ik een club vergeet. Van mijn 30ste tot 50ste jaar heb ik met een aantal oud-Brabantianen in de zaal bij Kapsalon van de Ven gevoetbald, het bedrijf van Gradje. De kwaliteit van ons voetbal was op den duur te vergelijken met de knipkwaliteiten van Gradje. Toen zijn we er maar mee gestopt. Gradje knipt, als hij niet staat te kletsen, overigens nog steeds.
Er zijn veel hoogtepunten geweest binnen de club. Maar wat is je grootste hoogtepunt in de vele successen die je als voorzitter hebt meegemaakt
Natuurlijk denk je dan op de eerste plaats aan de sportieve successen, zoals de promotie via de nacompetitie naar de Hoofdklasse in 2000 en de twee kampioenschappen die leidden tot promotie naar de Topklasse. Maar ook het algeheel landskampioenschap van het tweede elftal en de klassering van de standaardteams in de jeugd, die allemaal landelijk spelen blijven bij. Daarnaast is de viering van het 75-jarig bestaan van UNA in 2004 een hoogtepunt dat ik nooit meer vergeet. Met twee feestweekenden, een in juni dat in het teken stond van de betrokkenheid van UNA met de
gehele Veldhovense gemeenschap, zoals een feestmiddag voor alle Veldhovense bejaarden en gehandicapten, een familiedag en een optreden van Rowwen Hèze. Het tweede feestweekend in november stond in het teken van de vereniging zelf met de traditionele jubileumreceptie, een brunch, een reünie en feestavonden voor de leden, supporters en sponsors. Een voortdurend hoogtepunt is geweest dat we met heel veel mensen heel hard hebben gewerkt om de club zover te brengen waar ze nu, zowel sportief, organisatorisch als financieel gezien, staat.
Wat zijn daarentegen je dieptepunten die je tot nu toe hebt meegemaakt sinds je bij UNA actief bent
Het zal niet verbazen dat, als je al zo'n 57 jaar als speler en bestuurder actief bent in het voetbal, je ook de nodige dieptepunten hebt meegemaakt. Sportief natuurlijk maar vooral ook omdat mensen die je dierbaar zijn of waarmee je jarenlang hebt gewerkt niet meer onder ons zijn. Als voetballer was de degradatie van UNA in 1984 uit de eerste klasse in Schijndel tegen Gemert, tijdens mijn laatste officiële wedstrijd, wel het absolute dieptepunt. Op het menselijke vlak was het overlijden van Piet Louwers, jarenlang bestuurslid en sponsor van UNA, tijdens het al gememoreerde feestweekend van UNA in juni 2004, heel bijzonder. Als ik denk aan de wijze waarop we tijdens datzelfde weekend met zo'n 500 mensen Piet in de feesttent herdachten, krijg ik nog rillingen. De enorme eensgezindheid en de warmte die je daar voelde, met volwassen mensen die huilden, grote kerels die heel klein werden en iedereen die ter afsluiting uit volle borst "You never walk alone" meezong, maakten van een enorm dieptepunt een prachtige herdenking en - dat klinkt misschien vreemd - een emotioneel hoogtepunt.
Meest bijgebleven trainers (en waarom)
Van alle trainers, en dat zijn er als voetballer en als bestuurslid in totaal toch zo'n 30, waaronder bij Brabantia mijn eigen vader, is me wel iets bijgebleven. De een vanwege zijn technische of tactische vaardigheden, de ander om zijn fantastische oefenstof, weer een ander omdat hij toch wel heel bijzondere ideeën had. Zo herinner ik me als speler bij UNA een trainer die in de winter, toen de velden besneeuwd waren, voor de training met zo'n 25 paar langlauf ski's kwam aanzetten. Heel de selectie moest langlaufen via een vaste route over het hoofdveld, met als gevolg dat enkele maanden later de sporen nog in het veld zaten. En, als voorzitter, de trainer die me kwam melden dat de buizen op de veldafrastering wel een verflaag konden gebruiken. Toen ik hem vertelde dat naar mijn idee zijn belangrijkste taak was om voor punten te zorgen en ons bestuur wel zou beoordelen of er met de afrastering iets moest gebeuren keek hij me aan of hij water zag branden. Toch staat me een trainer bijzonder bij: Guus de Graaf die in 1979 naar UNA kwam en waarmee we in 1981 naar de Hoofdklasse promoveerden. Guus was een beetje een dandy, zag er goed uit, had een goed lopend eigen bedrijf, een evenzo goed lopende grote Amerikaanse auto en verscheen de eerste de beste winter in een dikke, lange bontjas en laarzen met bont bekleed. En dat in Zeelst, dat gaf natuurlijk de nodige commotie. Hij had ook een bijzondere voetbalopvatting: "jullie spelers weten veel meer van voetbal als ik maar ik zal gvd zorgen voor conditie en gezelligheid". En dat klopte precies: iedere training liepen we ons te barsten, we haalden resultaat en na afloop was het altijd gezellig. Het is wel erg prettig dat ik met bijna alle oud-trainers nog een vriendschappelijke relatie heb. Enkelen uitgezonderd maar dat is vanuit hun positie niet zo gek als je ze hebt verteld dat ze vroegtijdig hun biezen moeten pakken.
Meest bijgebleven voetballers (en waarom)
Dat zijn er veel, ook weer om verschillende redenen. Ik heb bij alle drie de clubs waar ik voetbalde met en tegen geweldige voetballers gespeeld. Met sommigen zijn mijn vrouw en ik nog steeds bevriend en ontmoeten we zeer regelmatig. Als tegenstander blijft Jopie van Lokven van TOP Oss me altijd bij. Tijdens de wedstrijd probeerden we elkaar te raken waar we konden en na afloop dronken we samen een goeie pot bier. En zo hoort het ook. Ook de duels met Han van Tuyl (destijds Hapert) vergeet ik niet snel, daar vlogen de vonken soms vanaf. Maar ook als voorzitter heb ik bijzondere spelers meegemaakt. Geweldige keepers, spelers met een groot inzicht die de wedstrijd konden lezen maar ik heb evenveel respect voor spelers die er alles aan moesten doen om het niveau te halen en toch altijd hun mannetje stonden. Twee personen wil ik speciaal noemen: Jac Sandkuyl en Peter de Jong. Met Jac heb ik verschillende jaren het verdedigingscentrum van UNA gevormd. Als duo vulden we elkaar perfect aan en in de wedstrijd hadden we geen drie woorden nodig om elkaar te begrijpen. Jaren later heeft Henk Rayer, destijds trainer van Geldrop en in de vorige "Langs de lijn" door Jan Driedonks nog genoemd, me eens verteld dat hij ons het beste centrale duo vond dat hij in het amateurvoetbal in het zuiden had gezien. Die hebben Jac en ik toch maar in onze zak gestopt. Peter de Jong is enkele jaren na mij bij UNA komen voetballen. Sindsdien zijn we bevriend geraakt en nog steeds is hij mijn beste kameraad.
MENING
Vv UNA
Een geweldige vereniging, liever gezegd een vereniging met geweldige leden, supporters en sponsors, want zonder mensen is er geen vereniging. Een vereniging met aanzien - zowel regionaal als landelijk - bij clubs, scheidsrechters en de KNVB. Ik ben er best trots op dat ik daaraan mijn steentje heb mogen bijdragen en ik hoop van harte dat UNA ook in de toekomst diezelfde vereniging blijft.
Prestaties 1e elftal:
Daar mag iedereen die bij UNA betrokken is maar ook Veldhoven en de regio trots op zijn. Vanaf 2000 spelen we zonder problemen in de Hoofdklasse en vanaf 2011 al vier seizoenen in de Topklasse waarin we de laatste twee jaar als tweede zijn geëindigd. Een geweldige prestatie dankzij een duidelijk beleid, goede contacten en een prima scouting. De ambitie nu is om naar de Tweede Divisie te promoveren. Het zou heel zuur zijn als we, na 27 wedstrijden bij de eerste zeven te hebben gestaan, in de 28ste en laatste wedstrijd naar de achtste plaats zakken. Gelukkig hebben we zelf nog alles in de hand en is bij een overwinning in de laatste wedstrijd tegen HSC'21 in Haaksbergen de Tweede Divisie veilig gesteld. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt.
Mark Schenning
Een uitstekende trainer en bijzonder aardige vent. Mark is drie seizoenen geleden overgekomen van Schijndel waarmee hij uitstekende resultaten had bereikt. Bovendien zochten we, na de uitstekende ervaringen met Jurgen Dirkx, opnieuw naar een trainer die zelf betaald voetbal had gespeeld. Mark heeft tot op heden volledig aan onze wensen voldaan. Hij is gedreven, tactisch sterk, heeft uitstekende oefenstof en gaat prima met de spelersgroep en de vereniging om. Bovendien is hij nog steeds bereid om te leren en in zichzelf te investeren. Niet voor niets is zijn contract met een vierde jaar verlengd. Ik hoop voor hem dat hij na aankomend seizoen zijn ambitie kan waarmaken als trainer in het betaald voetbal.
De samenwerking met FC Eindhoven
Dat is een enigszins bijzonder verhaal. De samenwerking is vijf jaar geleden ontstaan toen Ernest Faber en Hans Smulders respectievelijk als hoofdtrainer en technisch manager bij FC Eindhoven in dienst waren. Bovendien was Michel Pieters destijds voorzitter en een maatje van me. Inmiddels zijn Michiel en ik gestopt als voorzitter en zijn beide anderen elders werkzaam. Dat heeft gevolgen voor de intensieve relatie die tot voor enige tijd bestond. Ik denk dat het verstandig is als door UNA het initiatief wordt genomen om de relatie te optimaliseren.
Amateurvoetbal
Als lid van de Ledenraad van de KNVB denk ik dat het Nederlandse voetballandschap er over enkele jaren heel anders .jpg)
uitziet. Ik verwacht dat er een einde komt aan het onderscheid tussen betaald en amateurvoetbal en tussen zaterdag- en zondagvoetbal, zodat over enkele jaren sprake is van één KNVB.
Ruim 5 jaar geleden is besloten dat iedere amateurclub spelers mag betalen, mits rekening gehouden wordt met de door de KNVB gestelde voorwaarden, en de verplichte promotie/degradatie tussen Jupiler League en Tweede Divisie in 2017 is een volgende stap.
Evenals de samenvoeging van het zaterdag- en zondagvoetbal in de Tweede Divisie en de instroom van beloften teams uit het betaald voetbal in de reguliere competitie. Ook de reorganisatie van de sector amateurvoetbal duidt in die richting, door het instellen van een directeur/bestuurder, een Raad van Toezicht en de Ledenraad. In principe sluit deze structuur prima aan op de huidige structuur van het betaald voetbal, waardoor een samensmelting over enige jaren moeiteloos kan verlopen. Ik ben daar een groot voorstander van, onder andere omdat ik denk dat het de kwaliteit van het totale voetbal in Nederland ten goede komt. Bovendien komen de financiën van beide sectoren dan onder een paraplu en wordt de KNVB als totaliteit financieel verantwoordelijk voor alle vertegenwoordigende elftallen. Op dit moment komen alleen de kosten (en opbrengsten) van het Nederland elftal en Jong Oranje ten laste (dan wel ten gunste) van de betaalde sector, terwijl de amateurtak de kosten draagt voor alle andere vertegenwoordigende elftallen. Volgens mij heeft het betaald voetbal de meeste baat bij die de ontwikkeling van die teams. Overigens opper ik wel eens, om de discussie over één KNVB op gang te brengen, dat Nederland, misschien met de Kaaiman Eilanden en Borkina Faso, het enige land ter wereld is dat verschil maakt tussen betaald en amateurvoetbal. Ik weet zeker dat we het enige land zijn met onderscheid tussen zaterdag- en zondagvoetbal. Als de verhoudingen zo liggen vraag ik me altijd af: wie is er nou gek, wij of die circa 205 andere landen die bij de FIFA zijn aangesloten?
Amateurvoetbaleindhoven
Een prima site met een eigen identiteit, actuele berichtgeving en interessante onderwerpen. Terecht dat jullie zoveel bezoekers hebben.
TOT SLOT
Wat is je levensmotto
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.
Wie wil je graag zien in deze rubriek 'Langs de lijn':
Nu in deze rubriek enkele oud-voorzitters aan het woord zijn geweest, lijkt het me wel aardig om die trend door te zetten met collega Wim van de Berk. Ik ken Wim natuurlijk als voorzitter van Rood Wit maar feitelijk kennen we elkaar al ruim 50 jaar van Brabantia, waar we samen nog in de Hoofdklasse van de jeugd hebben gespeeld.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?