Geldrop viert 90-jarig bestaan

Een dinsdagavond op sportpark De Kievit. In de bestuurskamer van VV Geldrop is het een en al gezelligheid. Op uitnodiging van oud-voorzitter Jan Driedonks is een groot aantal spelers uit de succesjaren aanwezig. VV Geldrop werd algemeen landskampioen in 1984, 1987 en 1990.

Het weerzien van oude bekenden zorgt voor veel enthousiasme. De spelers Gerard Brouns, John Heijster, Hans Waterschoot, Pieter Willemse, Rien van de Ven, Twan Notten, Jan van Vroenhoven, Harrie de Haas, Andy van Amelsfoort, Peerke Scheepers, Ton Boelaars, Rob Meulendijks, Rick Kleeman en Jack Laros, blikken samen met Jan Driedonks (28 jaar voorzitter geweest), Ruud Wouters (oud-trainer) en Roel Slegers (oud-elftalleider) terug op de hoogtijdagen van Geldrop. En over de rol van manager Fried van Moorsel. 'Gerrie van Berlo zou in 1977 naar De Valk gaan. Fried zag hem bij een tankstation en vroeg of hij het overschrijvingsformulier eens mocht zien. Vervolgens scheurde hij het gewoon in tweeën. Gerrie speelde het jaar daarna voor Geldrop.'

Plakboeken worden voor de dag gehaald en oude foto's aan de muur worden aandachtig bekeken. 'Die wedstrijd kan ik me nog wel herinneren', lacht Harrie de Haas tegen oud-doelman Pieter Willemse. 'Wat was ik goed!' Een eindje verderop halen Brouns en Scheepers herinneringen op. Met Marius Methorst waren zij jaarlijks goed voor zo'n vijftig doelpunten. 'We waren zeer aanvallend ingesteld', zegt Brouns. 'En met Marius en Peerke op de vleugels kreeg ik veel bruikbare ballen.' Notten schiet in de lach: 'Alleen in de beslissingswedstrijd tegen Elinkwijk op het veld van DOVO niet. Peerkes laatste voorzet belandde in het centrum van Veenendaal!'

Foutje...
Notten heeft het over het eerste landskampioenschap in 1984, toen Geldrop op neutraal terrein met 2-1 van Elinkwijk won. Met twee doelpunten van Methorst. 'Een jaar eerder waren we er ook dichtbij, maar kostte een foutje van Gerard ons het kampioenschap bij de zondagamateurs. Met nog een minuut te spelen stonden in de uitwedstrijd tegen DHC met 2-1 voor. De winst lag dus voor het grijpen, zeker omdat we een vrije trap kregen, een meter of vijf buiten het strafschopgebied. Gerard wilde, waarschijnlijk om tijd te rekken, terugspelen op onze eigen doelman Pieter Willemse. Zijn pass was echter te zacht en de spits van DHC pikte de bal op en scoorde de gelijkmaker...'
In de Voetbal International zou Brouns later zeggen: 'Ach, het leven gaat verder'. Maar dat hij vreselijk baalde, was duidelijk. 'Het ergste was dat ik in de blessuretijd nog een enorme kans kreeg om alsnog de winnende treffer te scoren, maar de keeper redde met zijn voeten.' Het seizoen daarna nam Geldrop echter sportieve revanche. Opnieuw Notten: 'We waren al heel vroeg kampioen geworden in de hoofdklasse C en dit brak ons bijna op in de strijd om het algemeen kampioenschap. We begonnen slecht en verloren thuis met 3-1 van Elinkwijk. Daarna ging het een stuk beter en wonnen we alles. Onder meer met 4-1 bij IJsselmeervogels.'

Tijdens deze wedstrijd tegen deze grootmacht in het zaterdagamateurvoetbal gebeurde er van alles. 'Er hing al een tijdje een dreigende sfeer en de scheidsrechter heeft na de wedstrijd nog bij ons in de kleedkamer gezeten. Zo'n schrik had hij! Bij de stand van 2-1 in ons voordeel, zei Henk de Graaf van IJsselmeervogels tegen mij: 'Nou gaat de vlam in de pan!' Dat klopte, alleen niet zoals hij bedoelde...'

Oud-voorzitter Jan Driedonks hoort het lachend aan: 'Ik ga er in ieder geval nooit meer friet eten! Ik vond het allemaal veel te spannend en ben tijdens de wedstrijd weggegaan. In een friettentje vlak bij het sportpark liep ik vervolgens een supporter van IJsselmeervogels tegen het lijf die duidelijk niet tevreden was over de prestaties van zijn ploeg. Hij sloeg me zo op mijn oog!'

Thuis
Zonder anderen te kort te doen, is Notten toch de meest opvallende speler in deze kakafonie van herinneringen en anekdotes. Letterlijk en figuurlijk. Hij debuteerde in het seizoen 1976-1977 in het vaandelteam en speelde zijn laatste wedstrijd in het seizoen 1994-1995. Tussen 1980 en 1982 en tussen 1995 en 1998 was hij actief voor UNA. Notten werd met Geldrop zeven keer kampioen: één maal in de eerste klasse en zes keer in de hoofdklasse. Plus ook nog drie landskampioenschappen. Samen met Gerard Brouns werd hij drie keer algemeen amateurkampioen van Nederland. Met recht dus Mister Geldrop. 'We hadden veel kwaliteit, maar het was ook gewoon heel gezellig. De jongens van buitenaf voelden zich hier meteen thuis.'

Een gegeven dat Scheepers wel kan beamen. 'Ik kwam van een andere club, maar werd heel goed opgevangen. Dat was, denk ik, ook de basis van het succes. We hadden hele goede voetballers, maar de onderlinge sfeer was ook doorslaggevend. Ook in het seizoen 1986-1987, toen we ongeslagen landskampioen werden. Zes wedstrijden vóór het einde van de reguliere competitie pakten we al de titel in de hoofdklasse en vervolgens wonnen we alles. Eerst het zondagkampioenschap tegen Rheden en DWV en vervolgens de algemene titel tegen ACV. Thuis werd het 1-0, uit 0-2. Gerton van Leenders en ik scoorden in die tweede wedstrijd.'

Het duel in Assen had trouwens nogal wat voeten in aarde, want de bus reed verkeerd en kwam pas tien minuten vóór aanvang van de wedstrijd aan. Willemse: 'We moesten ons omkleden in de bus en meteen het veld op. Veel maakte dat overigens niet uit, want tijdens de warming-up deed iedereen zijn eigen ding. Haha! En kun je je voorstellen dat we ook toen maar twee keer in de week trainden. En officieel geen zaalvoetbal. Ach weet je, later is wel eens gezegd: 'met die spelers was iedere trainer kampioen geworden. Enigszins overdreven, maar we hadden toen gewoon een hele goede groep.'

'Drie op een rij'
Het duurde vervolgens drie jaar voordat Geldrop opnieuw mocht strijden om het algemeen kampioenschap van Nederland. 'In de hoofdklasse C hadden we het lange tijd moeilijk en leek TSC kampioen te worden. Wij wonnen thuis echter met 3-1 van hen en daarna verloren ze volgens mij alles en werden we toch nog kampioen.' In de nacompetitie was zaterdagkampioen Rijnburgse Boys de tegenstander. Notten: 'Uit wonnen we met 4-1 en leek de titel al binnen. In de thuiswedstrijd werd het echter toch nog spannend. Zeker omdat wij niet geweldig speelden en zij het veel beter deden dan in het eerste duel.'

Rijnburgse Boys kwam zelfs met 3-2 voor en de supporters van Geldrop kregen het toch nog even benauwd. Met het inbrengen van de 'gruwelijk snelle' aanvaller Stefan Venetiaan brak trainer Henk Rayer echter de ban. Met twee schitterende doelpunten stelde hij de overwinningen én het landskampioenschap veilig. En uiteraard was het daarna weer bijzonder gezellig in de kantine. Roel Slegers: 'Ze zeggen wel eens ooit dat je aan de bar kampioen wordt. Daar zit zeker een kern van waarheid in. Sfeer is absoluut een voorwaarde voor succes. De club deed sowieso veel voor de spelers en de vrouwen. We gingen met de bus naar uitwedstrijden. Er was vaak bier en er werd gezongen. Die gezelligheid was tekenend voor Geldrop in die jaren.'

Kauwgom
Uren kunnen ze nog doorpraten over alle belevenissen en er is een hele krant te vullen met alle anekdotes. Harrie de Haas: 'Peerke was de gangmaker. Dan kwam hij binnen en zei: 'Gullie wit dè nie, mer ik heb vier jaor op de TU in Eindhoven gezeten'. 'Ja, Peerke?' Ja, als dakdekker!' Notten vult hem aan: 'Er was een wedstrijd dat Peerke er niet zo veel zin in had. Vanaf de bank werd geroepen: 'Hé Peerke, beweeg eens wat meer!' Peerke draaide zich om en antwoordde: 'Dan gèf me mer ne kauwgom! Soms was het een enorme clown, maar hij kon ook geweldig goed voetballen. Samen met Marius en Gerard was hij verantwoordelijk voor heel veel doelpunten.'

De namen van Fried en Hans van Moorsel worden genoemd, evenals die van Jan van Vroenhoven en jeugdtrainer Hans Manders ('Alle Geldropse jongens hebben training van hem gehad', aldus Rob Meulendijks). Notten: 'Wij deden het op het veld, maar deze mensen verzorgden alle randzaken, zodat wij konden presteren.' En gepresteerd werd er! Ook in het KNVB-bekertoernooi tegen onder meer Willem II (3-2 winst, met drie treffers van Peerke Scheepers), Veendam (0-1), Roda JC (2-5), FC Groningen (2-4) en Heerenveen (3-2 winst, met doelpunten van Herman Nederlof, Pieter van Leenders en Gerard Brouns). En vriendschappelijk werd EVV Eindhoven met 3-0 verslagen. In alle opzichten waren het zeer succesvolle jaren voor VV Geldrop...

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.